สวัสดีครับ ผมขอเกริ่นก่อนนะครับ ในช่วงวัยเรียนประถม มัธยมต้น ผมเป็นคนค่อนข้างเงียบ อยู่แต่บ้าน เรียนเสร็จกลับบ้าน แถบไม่เคยไปไหนเลย พอผมจบมัธยมต้นมา ผมได้สาย อาชีวะ ซึ่งในอำเภอที่ผมอยู่มันมีวิทยาลัยผมเลยได้ไปต่อที่อำเภอหนึ่งซึ่งห่างจากบ้านผม 15 กิโลเมตร เข้าเรื่องเลยด้วยบ้านไกลและเป็นเก็บตัวซึ่งกลุ่มผมจะมีเพื่อนรวมผมด้วย 3 คนที่สนิทกันซึ่งเพื่อนทั้งสองคนบ้านไกลกัน เมื่อเพื่อนชวนไปไหนก็ไม่ค่อยได้ไปไหนเพราะจะกลับบ้านดึกแต่จริงๆความเหงามันเกิดขึ้นช่วงปิดเทอม ด้วยความเป็นคนอยู่แต่บ้านแล้วไม่ค่อยคุยอะไรกับเพื่อนในแชท แล้วเมื่อไปเห็นคนอื่นที่มีเพื่อน จึงมองกลับมาดูตัวเองทำไมไม่มีค่อยมีเพื่อนเลย จนทำให้รู้สึกเบื่อ เหงา เศร้า เพราะที่บ้านมีแค่แม่ที่อยู่ ส่วนพี่กับพ่อก็ไปทำงานที่ต่างจังหวัด ปล.ตอนนี้ผมอายุ17