เรามีพี่น้อง 4 คน เราคนที่ 2 ปัญหาคือ มันเป็นความรู้สึกสมัยเรียนเลย พี่สาวในมุมมองเรา เป็นคนที่เห็นแก่ตัว พึ่งพาไม่ได้ ทะเลาะกันมาตั้งแต่เด็กๆ  พี่เราได้ทุกอย่างนะ ทั้งได้เรียนพิเศษ เที่ยวของรุ่น ได้เรียนมหาลัยที่ใฝ่ฝัน เงินถึงตลอด คณะที่ชอบ จบมาใช้ชีวิตของตัวเอง ตัดมาตอนเรียนเรา เราลูกคนกลาง ไม่มีเรียนพิเศษ เที่ยวรุ่นก็ไม่ได้ไป (จำได้ ตอนนั้นบอกว่าไม่มีเงินให้เราไป) จบมา ไปสอบของมหาลัยที่ชอบ ติดคณะที่ฝันมากๆ ติดสอบสัมภาษณ์ แต่ไม่ยอมให้ไป เพราะไกล ไม่มีเงินส่ง (แต่พี่สาวเราไกลกว่าเรา) จนเราเรียนมหาลัยใกล้บ้าน คณะที่นิยม แต่ไม่ใช่ที่เราคาดเลย ช่วงเรียน ลำบากบ้าง เงินกยศบ้าง เราได้เงินน้อยมาก อาทิตย์ละ สองถึงสามร้อย รวมทุกอย่าง ทั้งเรื่องเรียนและการกิน (เราอยู่หอใน เพราะอยากใช้ชีวิตตัวเอง) ของพี่สาว อาทิตย์ละพัน อ้างว่าทำโปรเจค  สมัยนั้น ร้องให้ทุกครั้งที่กลับไปขอ เพราะได้ตังยากมาก จำได้ว่า กำเงิน 15 บาท ไปเรียน ซื้อน้ำเปล่า ขึ้นไปฝึกงาน สมัยตอนนั้น ในมุมมองเรา ว่า พ่อแม่รักไม่เท่ากัน พี่สาวโอ๋สุดๆ ส่วนเรา แค่โทรศัพท์สักสายไม่เคยโทรมา แต่พี่สาวโทรไปหาทุกอาทิตย์เพราะบอกว่าเค้าอยู่ไกล ปัจจุบันเรียนจบ ทำงานกันทั้งคู่ พี่สาวใช้ชีวิตตัวเอง เที่ยวทุกเดือน เงินไม่เคยส่ง นานๆที เราฟังจากแม่โทรหาเค้า แล้วเค้าบอกไม่มีเงิน แต่เราเห็นไอจี คือบินนอก เที่ยวในฉ่ำ เดือนละ 2 ครั้ง เราทำงานใกล้บ้าน มีเงินเดือนพอใช้ ถ้าตัวเองก็พอเหลือเก็บ  แต่พอทีภาระมากขึ้น เราแทบไม่มีเก็บ บางครั้ง พี่สาวทักมาขอเงิน แรกๆให้ เพราะแม่บอก พี่น้องต้องรักกัน ช่วยเหลือกัน แต่หลังๆเราเริ่มปฏิเสธ เพราะเค้าเอาเงินไปเที่ยว ไม่ใช่จ่ายหนี้อะไร พี่สาวเลยไม่คุยกับเรา เว้นแต่กลับบ้าน เจอกัน ต้องคุย ว่าอยู่บ้านรักกันดี ตอนนี้เราช่วยน้องส่งเงินเรียนคนเดียว เคยให้น้องอีกสองคนขอ พี่สาวปัดว่าไม่มีเงิน  เราแบกเงินส่งที่บ้าน ส่งน้อง บางเดือนเราเหลือ 800 เราให้น้อง 500 เราใช้ 300 บาท เพราะเข้าใจน้อง สมัยเรียนไม่มีเงินใช้ มันลำบากมากจริงๆ ตอนนี้ผ่อนรถ และกำลังจะสร้างบ้าน เพราะบ้านโทรม เงินเก็บเราเกือบหมดจากการสร้างบ้าน ก่อนจบตกลงกันว่า ทำงานแล้วจะช่วยกันสร้างบ้าน แต่พอจบจริงพี่สาวเราบอกว่า ทำไปไม่คุ้ม กลัวตัวเขาไม่ได้ กลัวบ้านจะยกให้น้องๆ ซึ่งเราตั้งใจจะสร้างให้ทุกคนได้อยู่ เราไม่ได้คิดว่า ตัวเองต้องได้ด้วยซ้ำ หรือค่อยแบ่งอนาคต แค่ให้ทุกคนสบาย ทุกเรื่องที่เราต้องไปปรึกษาพี่สาว  คืออ่านแชทบ้าง อ่านไม่ตอบบ้าง บางเรื่องเป็นเรื่องที่ตรงสายที่เค้าทำงานสามารถช่วยได้ แต่ไม่ช่วยเลย จนเราต้องหาคนนอกมาช่วย จนตอนนี้เราเริ่มหมดความอดทน ศรัทธา จนจากไม่ชอบ เริ่มเกลียด เรามานั่งคิดซ้ำๆ ว่าควรบอกแม่ดีไหม ถ้าเรารู้สึกเกลียดพี่สาวมากๆขนาดนี้ เรากลัวสักวันหนึ่งจะเกลียดถึงขนาดไม่อยากมองหน้า และตัดพี่น้องไปเลย เพราะในยามลำบาก แทบไม่ช่วยเราเลย  จนเราไม่รู้จะมีพี่สาวไว้ทำอะไร เคยคิดว่า ถ้าเมื่อไรเราได้ดี ตอนที่เค้าลำบาก เราก็จะเมินเหมือนที่พี่เมินเราบ้าง ถึงอย่างนั้น แม่เราโอ๋พี่สาวมาก แม้จะไม่ได้เงินจากพี่สาวเราสักเท่าไหร ตอนนี้เราถูกสนใจขึ้นมาบ้าง เพราะมีเงินให้ ส่งเสียน้องๆ จากแต่ก่อน นึกว่าตัวเองเป็นลูกเลี้ยง  นั้นคือที่มาของเรา…..ที่เราจะรู้สึกเกลียดพี่สาวตนเองมากขึ้นทุกวัน แต่กับน้องเราดีกันน่ะ เพราะเราไม่อยากให้น้องมีความรู้สึกแบบที่เรามีต่อพี่สาวเรา