ในการรบเรา (แอบ) เห็นแก่ตัวได้หรือเปล่าครับ

กระทู้คำถาม
เช่น  รับคำสั่งหัวหน้าผู้บังคับบัญชาไปงั้นๆเหละ   
แล้วแอบไปคิดหาทางทำยังไงก็ได้ให้ตัวเอง  มี%มีชีวิตรอดมากขึ้น
อย่างน้อยคนที่ไปทำภารกิจด้วยกัน  เราต้องมี%โอกาสรอดมากกว่าคนส่วนใหญ่ในกลุ่มตัวเอง

แต่ต่อหน้าเพื่อนๆในกลุ่มก็ต้องแสดงออกว่าทำตามคำสั่งแบบ100%  เพราะทุกคนล้วนกลัวตายรักชีวิตตัวเองทั้งนั้น
ถ้าให้เขารู้ความคิดคงไม่มีใครยอมผมแน่นอน   ก็ต้องทำเนียนๆเหมือนเพื่อนไป

แต่รายละเอียดเล็กๆที่คนเขาไม่สังเกต  เราก็เนียนๆคว้าโอกาสนั้นไว้
แค่การก้าวเท้า  จังหวะการเดิน  ทุกย่างก้าวคือต้องละเอียดหมด
เพื่อนทำอะไรเราต้องมองไว่ตลอดว่าทำยังไงถึงจะปลอดภัยกว่าคนส่วนใหญ่ในทีม
สรุปง่ายๆคือให้คิดไว้เสมอว่าทุกการกระทำทำยังไงก็ได้ให้ตัวเองมี%โอกาสรอดมากกว่าคนส่วนใหญ่ในกลุ่มเสมอ

คิดแบบนี้ทุกการกระทำ  เพิ่ม%รอดได้เยอะเลย
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
คนที่คิดแบบนี้และทำแบบนี้แปลว่ากลัวตาย คนกลัวตายตอนอยู่ในสนามรบจริงๆ จะวิ่งไม่ออกอุดจาระปัสสาวะราดแล้วร้องพ่อจ๋าแม่จ๋าครับ
เสียงปืนเสียงระเบิด คนตายต่อหน้า เศษอวัยวะมนุษย์กระจุยกระจายเห็นๆ กลิ่นคาวเลือดกลิ่นดินปืนคลุ้งตลบ
ต่อให้ไม่ตายก็ได้นอนอยู่กลางดงท่ามกลางซากศพของเพื่อน รอดมาได้ก็อาจจะเสียสติครับ

จุดประสงค์ในการฝึกทหารคือเขาต้องการฝึกให้คนไม่กลัวตาย และมีสติเวลาอยู่ในสนามรบ เขาฝึกความกล้าให้คุณ เพื่อให้คุณไม่เสียสติเวลาเจอเหตุการณ์ต่างๆในสนามรบ เรื่องรอดไม่รอดมันอีกเรื่อง เวลาอยู่ในสนามรบไม่มีการการันตีว่าใครจะรอด โอกาสรอดกับตายเท่ากันทุกคน แต่ถ้าคุณมีสติคุณก็มีโอกาสรอดมากขึ้น ไม่ใช้กลัวตายแล้วพยายามหาวิธีทำให้รอด กลัวตายแล้วหาทางเลี่ยงจะทำให้ไม่รอดเอาครับ

แล้วเรื่องแบบนี้อย่าคิดว่าเขาจะมองไม่ออก มันปิดซ่อนไม่ได้ครับ เขามองออก ร่างกายกับความคิดมันไปด้วยกัน คุณไม่สามารถซ่อนเร้นปฏิกิริยาต่างๆได้ คนกลัวตายจะแสดงออกว่ากลัวตายตั้งแต่ตอนฝึก เขารู้ตั้งแต่ยังไม่คุณส่งไปสนามรบด้วยซ้ำ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่