เราคบกับคนๆนึงค่ะ อายุห่างกัน1ปี เขาเป็นคนเฟรนลี่เข้ากับทุกคน รู้จักกับทุกคนในรร. เป็นคนติดเพื่อนมาก เวลาเดินด้วยกัน เขาจะแวะระหว่างทางเพื่อคุยกับคนนั้นคนนี้ และเขาเป็นคนติดสกินชิพค่ะ ทั้งกับเราและคนอื่นแต่เราไม่ถือค่ะ เขาเป็นคนที่จะเจอเขาได้เราต้องใช้ดวงค่ะที่รร.เวลาตั้งใจหาเขาเราไม่เคยหาเจอเลยค่ะ ยกเว้นว่าเจอด้วยดวงกับเขาตั้งใจมาหา หลังๆที่เขาเริ่มไม่อ่านแชทแชทไม่ตอบ เราก็ไม่ค่อยอยากหวังอยากเผื่อใจไว้ไม่อยากรักเขาจนเต็มใจ สกิลชิพมันมีดาเมจจริงๆนะคะ เรารู้สึกดีทุกครั้งที่เขาจับไหล่กอดคอเงี้ย มีช่วงนึงที่เขาทำตัวน่ารักแบบสุดๆเลยค่ะ
ปกตพวกเราจะไปเดินตลาดด้วยกันทุก2วันต่ออาทิตย์นึง แรกเขาก็มานะคะ จนหลังเขาไม่มา เขาไม่บอกเราปล่อยให้เรารอที่ตลาดรอจนคํ่า รอจนเราคิดว่า คนที่ใช่มันต้องนั่งรอแบบนี้หรอ ผู้ชายเชี่ยไรปล่อยใหผู้หญิงมานั่งรอ เราเหมือนคนที่โดนความรักหลอกยังไงไม่รู้รู้สึกหลงกับมันจนเกินไป เราจึงเริ่มความคิดนึงมาคือ การรักแบบเผือใจในแบบของเรา มีอยู่วันนึงที่รร.เป็นวันสอบปลายภาค เราเดินกลับบ้านกำลังจะออกจากรร.กับกลุ่มเพื่อน แล้วเขาเดินมาดักมาทักทายเพื่อนเราเราไม่รู้คิดเชี่ยไรเลี่ยงไม่ให้เขาสกินชิพใส่ เราบอกเค้าว่าวันนี้ไม่ไปตลาดนะ เขาบอกว่าทำไม เราพูดติดตลกว่า ติดนิดหน่อย เขาถาม ติดอะไร เราบอกติดกี และเราก็แยกย้าย หลังจากวันนั้นเขาไม่ได้มาที่ตลาดอีกเลย(วันนั้นแม่เราติดธุระเราจึงมาตลาดไม่ได้) เหตุล่าสุดคือ เราถามเขาตรงๆว่าทำไมไม่มาเลย เขาบอกไมมีรถไอเราก็โล่งใจมีไฟขึ้นมานิดนึง เพราะจากแชทที่เงียบสงับ เขาคุยกับเราเว้ยถามว่าทำไมอะไรนอนรึยัง แต่ก็แค่นั้นสุดท้ายก็ไม่อ่านเหมือนเดิม...
จนตอนเนี้ยเราก็ทักไปเป็นช่วงๆ เขาก็ไม่อ่านเป็นเวลาสองวัน ใจเจ็บว่ะ เราก็ลองไปปรึกษารุ่นพี่ "คนเป็นแฟนกันก็ต้องคุยกันดิ ไม่โอเคไรก็ต้องปรับความเข้าใจกัน" แต่เขาไม่ตอบแชทมาหลายแล้ว
มีช่วงนึงที่มานั่งคิด หรือ ผิดที่เราทำตัวห่างไม่ให้เขาแตะตัว ผิดที่เราพูดติดตลกว่าติดกีในวันนั้น ผิดที่เราไม่สนใจ เราก็ขอโทษแล้วนะเขาแค่ไม่บอกอะไรเลยว่าให้อภัยรึปล่าว แล้วเราจะอยู่กับไปแบบนี้เรื่อยๆหรอรู้สึกเหมือนความสัมพันธ์มันหยุดแค่ตรงนี้เหมือนแรงค์ที่ไม่ขึ้นไดม่อนซักทีหรอ เราที่ไม่ง้อเพราะเขาบอกว่าไม่ชอบอะไรซํ้าเดิมๆเราเลยง้อแค่วันเดียว เรากลัวว่าหากเราตื้อเขาเขาจะรำคาญจนแชทที่ไม่อ่านอยู่แล้วก็ไม่คุยเลย เราแค่สับสนบวกกับคิดถึงเค้ามากๆเลย เราอยากให้มันเหมือนเดิม เขาจะเป็นคนยังไงเรายอมรับไดหมดเลยแต่ขอแค่เขาไม่ไปไหนเขาไม่หายไปก็พอ
เราควรทำยังไงกับแฟนคนนี้ดีคะ หรือเราควรอยู่เฉยๆ
เป็นแฟนกันแต่ไม่คุยกันทางแชทเลย ไม่โทรไม่ตาม ไม่อ่านแชท อ่านไม่ตอบ ออนอยู่แต่พอทักไปไม่ตอบ มาทุกรูปแบบแล้ว ใจเจ็บมากค่ะ
ปกตพวกเราจะไปเดินตลาดด้วยกันทุก2วันต่ออาทิตย์นึง แรกเขาก็มานะคะ จนหลังเขาไม่มา เขาไม่บอกเราปล่อยให้เรารอที่ตลาดรอจนคํ่า รอจนเราคิดว่า คนที่ใช่มันต้องนั่งรอแบบนี้หรอ ผู้ชายเชี่ยไรปล่อยใหผู้หญิงมานั่งรอ เราเหมือนคนที่โดนความรักหลอกยังไงไม่รู้รู้สึกหลงกับมันจนเกินไป เราจึงเริ่มความคิดนึงมาคือ การรักแบบเผือใจในแบบของเรา มีอยู่วันนึงที่รร.เป็นวันสอบปลายภาค เราเดินกลับบ้านกำลังจะออกจากรร.กับกลุ่มเพื่อน แล้วเขาเดินมาดักมาทักทายเพื่อนเราเราไม่รู้คิดเชี่ยไรเลี่ยงไม่ให้เขาสกินชิพใส่ เราบอกเค้าว่าวันนี้ไม่ไปตลาดนะ เขาบอกว่าทำไม เราพูดติดตลกว่า ติดนิดหน่อย เขาถาม ติดอะไร เราบอกติดกี และเราก็แยกย้าย หลังจากวันนั้นเขาไม่ได้มาที่ตลาดอีกเลย(วันนั้นแม่เราติดธุระเราจึงมาตลาดไม่ได้) เหตุล่าสุดคือ เราถามเขาตรงๆว่าทำไมไม่มาเลย เขาบอกไมมีรถไอเราก็โล่งใจมีไฟขึ้นมานิดนึง เพราะจากแชทที่เงียบสงับ เขาคุยกับเราเว้ยถามว่าทำไมอะไรนอนรึยัง แต่ก็แค่นั้นสุดท้ายก็ไม่อ่านเหมือนเดิม...
จนตอนเนี้ยเราก็ทักไปเป็นช่วงๆ เขาก็ไม่อ่านเป็นเวลาสองวัน ใจเจ็บว่ะ เราก็ลองไปปรึกษารุ่นพี่ "คนเป็นแฟนกันก็ต้องคุยกันดิ ไม่โอเคไรก็ต้องปรับความเข้าใจกัน" แต่เขาไม่ตอบแชทมาหลายแล้ว
มีช่วงนึงที่มานั่งคิด หรือ ผิดที่เราทำตัวห่างไม่ให้เขาแตะตัว ผิดที่เราพูดติดตลกว่าติดกีในวันนั้น ผิดที่เราไม่สนใจ เราก็ขอโทษแล้วนะเขาแค่ไม่บอกอะไรเลยว่าให้อภัยรึปล่าว แล้วเราจะอยู่กับไปแบบนี้เรื่อยๆหรอรู้สึกเหมือนความสัมพันธ์มันหยุดแค่ตรงนี้เหมือนแรงค์ที่ไม่ขึ้นไดม่อนซักทีหรอ เราที่ไม่ง้อเพราะเขาบอกว่าไม่ชอบอะไรซํ้าเดิมๆเราเลยง้อแค่วันเดียว เรากลัวว่าหากเราตื้อเขาเขาจะรำคาญจนแชทที่ไม่อ่านอยู่แล้วก็ไม่คุยเลย เราแค่สับสนบวกกับคิดถึงเค้ามากๆเลย เราอยากให้มันเหมือนเดิม เขาจะเป็นคนยังไงเรายอมรับไดหมดเลยแต่ขอแค่เขาไม่ไปไหนเขาไม่หายไปก็พอ
เราควรทำยังไงกับแฟนคนนี้ดีคะ หรือเราควรอยู่เฉยๆ