ขอบอกก่อนนะคะว่า เราขี่จักรยานไม่ค่อยเป็น คือขี่ได้แต่ไม่ได้เก่งมากแล้วก็ห่างหายจากการขี่ไปนานพอควร แล้วพอขึ้นมหาลัยปี1 ทำให้ต้องหัดขับรถมอเตอร์ไซค์ พ่อเป็นคนสอนให้ตั้งแต่รู้แรงรถยันนั่งซ้อนขับในซอย แต่พ่อก็กลัวเพราะยังไม่เก่งเท่าไร พอมามหาลัยก็ขอติดรถเพื่อนตลอดแต่ก็ให้ค่าน้ำมันตลอดนะคะ จนเราเริ่มรู้สึกอยากฝึกรถขึ้นมา บอกก่อนว่าที่ไม่ขับแต่แรกเพราะกลัว มีพลาดเกือบชนคนอื่นบ้าง รถเกือบล้มบ้าง ทำให้ตอนนั้นกลัวการขับ แต่เพื่อนก็สอนอย่างดี เชียร์แบบเต็มกำลังเลย ทำให้รู้สึกดีขึ้น จำวันแรกที่ขับไปเรียนเองได้เลยว่าเกร็งมากกกกก แต่เพื่อนก็ขับตามดูตลอดนะคะ พอถึงที่คือใจสั่นมาก เพื่อนก็แนะเรื่องเปิดไฟเลี้ยว การโค้งเข้าวงเวียนคือเข้าโค้งกว้าง แปลกๆกว่าชาวบ้านเขา5555 มองกระจกหลังถี่ๆ ใช้เบรกตอนโค้งด้วย เราก็กลับมาปรับปรุงจะมีที่ท้อใจบ้าง แบบทำไมยังกำจัดความเกร็งกับความกลัวไม่ได้สักที คือเวลาขับจะตื่นเต้นเหงื่อ ออกมือ ออกเท้า ตลอด แล้วก็มีตอนที่ขับไปตลาดกับเมทคือให้เมทขับตาม เราติดนิสัยที่ว่าจะเว้นระยะห่างกับคันแบบเยอะมากๆ เวลาเข้าโค้งเราชะลอตลอด เมทก็บอกว่ามันอาจทำให้คันหลังไม่กล้าแซงแบบคุณพี่จะเร่งก็เร่ง จะช้าก็ช้า และไม่กล้าจนเกินไปคือจะออกรถไปอีกเลนต้องรอแบบไม่มีรถสวนมาหรือระยะห่างหน่อยถึงไป เพราะอาจกลัวด้วยเพราะตอนจะชนรถเขาก็ที่ตลาดนี้แหละ 

อัพเดทล่าสุดคือขับได้พอประมาณ จะมีเกร็งตอนเข้าโค้งนี้แหละ เราพยายามทุกวันให้โค้งเดิมๆว่าจะทำให้ได้ตามที่ต้องการ แบบโค้งไม่กินไปอีกเลน ตอนแรกๆที่โค้งกว้างเพราะใกล้ทางนั้นมีทรายเลยเลี่ยงจนกลายเป็นเกร็งกินไปอีกเลน แต่ไม่ค่อยมีรถนะคะ ส่วนใหญ่เราฝึกกลางคืนตอนไม่มีรถ แต่ก็มีบ้างให้ท้าทายว่าจะทำได้ไหม ตอนซ้อนท้ายเพื่อนไปเราสังเกตเพื่อนตลอดว่าเวลาขับไปนั้นนี้ทำอะไรบ้าง ใช้เบรกหน้าหลังตอนไหน

คำถามคือ
1.เราจะฝึกการเข้าโค้งยังไงไม่ให้กว้างเกินไปคะ พยายามฝึกใช้เบรกมือช่วย มีบางที่สำเร็จแต่ก็มีบางที่แบบแย่เลย
2.ตอนเข้าโค้งแบบขับเร็วตัวจะเอียงไปด้วย แบบนี้ทำถูกไหมคะ
3.กำจัดความกลัวกับความเกร็งนี้ไปยังไงดีคะ ก็มีบ้างที่เราปล่อยจอย แต่ก็กลับมาเกร็งอีก สังเกตตัวเองคือจะเกร็งตอนที่มีรถขับตามแบบเลิ่กลั่กๆไม่ได้ทำผิดนะแต่กลัวไว้ก่อน เหตุการณ์เกือบชนเขายังจำได้ดี

ปล.ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะคะ