ผมเรียนต่อที่ต่างประเทศทางยุโรปครับ ใกล้จะจบกลับไปทำงานใช้ทุนที่ไทย(8 ปี)แล้วอีกไม่นาน ผมเคยไปทำวิจัยที่ประเทศหนึ่ง และนัดเจอรุ่นน้อง ผู้ชายที่รู้จักที่นั่นเจอครั้งแรก เราไม่เคยเจอกันเลย รู้จักกันทางไลน์เมื่อหลายปีก่อน หลังจากนั่งรถไฟหลายชั่วโมง เจอกันครั้งแรก ก็ประทับใจเลย ผมตกหลุมรักรอยยิ้ม ความฉลาด และอารมณ์ขันของน้อง เราใช้เวลาเสาร์อาทิตย์ด้วยกัน มีความสุขมาก เหมือนเราเคยรู้จัก สนิทกันมานานมาก่อนครับ หลังจากวันนั้น ผมก็ทักไปทุกวัน โทรไปหาบ้าง และไปหาน้องที่เมืองที่น้องอยู่ก่อนกลับ หลังจากกลับมาถึงตอนนี้ประมาณ 5 เดือน ผมคิดถึงน้องตลอดครับ ยังทักไป โทรไปบ่อยๆ มีหยอดว่าคิดถึงบ้าง น้องก็บอกว่าคิดถึงผม ประเด็นคือ ผมเคยถามน้องว่าทำไมยังไม่มีแฟน น้องบอกว่ายังไม่สนใจใคร เรียนจบแล้ว อยากอยู่ที่ยุโรป ไม่อยากกลับไทย ไม่รู้ว่าจบแล้วจะไปทำงานที่ไหน ผมได้ยินอย่างนั้นก็ไม่กล้าจีบเต็มร้อย ไม่กล้าบอกชอบด้วย เดือนหน้าผมจะบินไปหาน้อง ไปเที่ยวด้วยกันอีก 3 วัน เพราะว่าคิดถึงมากๆ น้องก็บอกว่าคิดถึงผม มาหาหน่อย ตอนแรก น้องเชียร์ให้ผมจบแล้วมาหางานทำที่ประเทศที่เขาอยู่ โอกาสเยอะมาก เงินดี แต่ผมก็ติดทุน ถ้าไม่กลับ ต้องจ่ายเงินคืนหลายล้านเลย อยากกลับไปอยู่ใกล้พ่อแม่ด้วย ตอนนี้สับสนครับ ไม่รู้จะเอายังไงกับความสัมพันธ์ดี ผมคิดว่า ผมชอบเขามาก อยากเดินหน้าจีบ กลับไปทำงานที่ไทยสักพักก่อน ค่อยวางแผน อาจจะมาหากันปีละ 1-2 ครั้ง ในอนาคตอาจจะลาออกย้ายมาทำงานยุโรปใกล้ๆ กัน ไม่รู้ว่ารักทางไกลจะเวิคไหม แต่ใจผมคิดถึงเขาทุกวันเลยครับ ใครมีประสบการณ์ ช่วยแนะนำด้วยครับ
คบทางไกล (Long Distance Relationship) จะไปต่อหรือพอแค่นี้ดี