อ่านในหัวกระทู้มันดูงงๆ แต่จะอธิบายนะครับ
ผมมีแฟน อายุห่างกัน 2 ปี คบกันมา 4 ปีกว่าๆแล้ว ตอนนี้ผมกำลังจะจบม.6 แฟนผมอยู่ชลบุรีและตั้งใจว่าจะทำงานที่นั่นเลย ผมเลยบอกว่า ผมอยากจะเรียนมข. อยากเข้ามข. เค้าก็บอกว่า มันไกลกันมาก เค้าอยากให้ผมไปอยู่ด้วย ไหนๆก็จบมาแล้วก็อยากใช้ชีวิตด้วยกัน ไม่อยากรอไปอีกตั้ง 4 ปี ถ้าจะเรียนก็เรียนแต่อาจมีสิทธิ์เลิกกัน หรือต้องเลิกกันเลยเพราะรอไม่ไหว ให้เหตุผลว่า ความรักอย่างเดียวมันกินไม่ได้ อยากได้คนที่คอยดูแลได้ เลี้ยงดูได้ ถ้าจะให้รอแบบนี้เมื่อไหร่จะมีเงินได้ตั้งตัว หรือสบายซักที เธอกลัวว่าตอนที่ผมเดือดร้อนเรื่องเงิน จะไปขอเธอแน่ๆ ฐานะที่บ้านผมไม่ดีเลยก็ว่าได้ ช่วงเวลาที่เรียนอยู่มัธยมบางครั้งถ้าเดือดร้อนเรื่องเงินจริงๆ ผมก็จะยืมแฟนบ่อยมากก็จริง แต่ก็คืน แต่ผมก็อยากพิสูจน์ว่า ถ้าเข้ามหาลัยได้แล้ว ผมจะพยายามไม่รบกวนเรื่องเงินกับใครอีกเลย ผมจะไม่ให้เค้ามายุ่งเรื่องการเงินเหมือนแต่ก่อน เพราะมีทุนเรื่องค่าเทอมอยู่แล้ว ค่ากินค่าใช้ค่อยหาเอาเอง
แต่ก็สมควรที่เค้าจะระแวงเรื่องเงิน เพราะที่ผ่านมาผมก็ไม่เคยได้เลี้ยงอะไรเค้าได้เลย แถมยืมเงินบ่อยๆ มันก็ด้วยความที่คบกันตั้งแต่ยังเด็ก จนกระทั่งผมกำลังจะจบม.6 เค้าก็พึ่งจบ ปวส.
ผมก็บอกว่า "ยังไม่ได้มีงานและหาเงินได้เป็นหลักเป็นแหล่ง พึ่งจะจบม.6 ที่บ้านก็ไม่ได้มีเงิน ไม่มีใครอยากให้คนรักลำบาก ถ้าจบไปแล้วได้ทำงาน ผมจะพยายามที่สุดเพื่อที่จะได้มีทุกอย่างตามที่ผม หรือเค้าต้องการ" แต่เค้าก็บอกว่า "นั่นมันอนาคต แต่นี่มันตอนนี้ ตลอดเวลาที่ผมเรียนอยู่เค้าก็ต้องใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆรอผมจบหรอ"
มาถึงตรงนี้ผมเลยเลือกตัดสินใจ ว่าควรเปลี่ยนใจไม่ต้องเข้ามข. ไปเลยมั้ย แล้วไปเรียนอยู่ใกล้ๆกับเค้าแทน ในส่วนนี้พี่ๆคิดว่าไงครับ ผมเข้าม.บูรพาไม่ได้ เพราไม่ได้สอบ GAT/PAT มันก็มีที่เรียนอื่นแหละถ้าเข้าได้
แล้วเธอก็บอกอีกว่า ให้หามหาลัยใน กทม. ไว้ด้วยเผื่อเพื่อนไปทำงานที่กรุงเทพ จะตามเพื่อนไปเพราะอยู่ที่นี่ไม่มีเพื่อนเลย ใช้ชีวิตคนเดียวมีเพื่อนที่ทำงาน แต่ไม่ได้สนิทอะไรมาก แล้วให้ผมไปหาที่เรียนที่นั่นด้วย แต่ถ้าเพื่อนอยู่ที่นี่เค้าก็จะทำงานที่นี่ แล้วจะให้ผมเรียนอยู่ชลบุรี
แต่ในใจจริงๆก็อยากเรียนที่ขอนแก่น ตอนแรกใจเทไปมข. 100% แล้วด้วย เพราะมันใกล้ด้วย(ผมอยู่มหาสารคาม) แล้วเคยมีค่ายพี่ๆมข. มาทำกิจกรรมที่โรงเรียนด้วย เลยชอบไปอีก (ผมอยากเข้า com-sci)
ผมควรทำตามสิ่งที่ตัวเองอยากได้ หรือสิ่งที่ควรทำคือย้ายไปเรียนใกล้เค้าแทน แต่มันก็ไม่มีมหาลัยไหนที่อยากเรียน คือมันมีแหละแต่ผมแค่ไม่ได้คิดว่าอยากเข้า
สอนผมทีครับ อยากรู้ว่าควรทำยังไง ความคิดเด็กๆแบบผมคงเอาแต่ใจไม่น้อย เลยอยากรู้ความคิดของผู้ใหญ่ ที่ผ่านเรื่องราวชีวิตมามากกว่า ขอบคุณล่วงหน้าครับ
ผมจะเรียนมหาลัย แต่ห่างจากแฟนมากกก แฟนเลยบอกว่า ถ้าจะเรียนที่นั่นจริงๆก็มีสิทธิ์ที่จะเลิกกันแน่ๆ!!!
ผมมีแฟน อายุห่างกัน 2 ปี คบกันมา 4 ปีกว่าๆแล้ว ตอนนี้ผมกำลังจะจบม.6 แฟนผมอยู่ชลบุรีและตั้งใจว่าจะทำงานที่นั่นเลย ผมเลยบอกว่า ผมอยากจะเรียนมข. อยากเข้ามข. เค้าก็บอกว่า มันไกลกันมาก เค้าอยากให้ผมไปอยู่ด้วย ไหนๆก็จบมาแล้วก็อยากใช้ชีวิตด้วยกัน ไม่อยากรอไปอีกตั้ง 4 ปี ถ้าจะเรียนก็เรียนแต่อาจมีสิทธิ์เลิกกัน หรือต้องเลิกกันเลยเพราะรอไม่ไหว ให้เหตุผลว่า ความรักอย่างเดียวมันกินไม่ได้ อยากได้คนที่คอยดูแลได้ เลี้ยงดูได้ ถ้าจะให้รอแบบนี้เมื่อไหร่จะมีเงินได้ตั้งตัว หรือสบายซักที เธอกลัวว่าตอนที่ผมเดือดร้อนเรื่องเงิน จะไปขอเธอแน่ๆ ฐานะที่บ้านผมไม่ดีเลยก็ว่าได้ ช่วงเวลาที่เรียนอยู่มัธยมบางครั้งถ้าเดือดร้อนเรื่องเงินจริงๆ ผมก็จะยืมแฟนบ่อยมากก็จริง แต่ก็คืน แต่ผมก็อยากพิสูจน์ว่า ถ้าเข้ามหาลัยได้แล้ว ผมจะพยายามไม่รบกวนเรื่องเงินกับใครอีกเลย ผมจะไม่ให้เค้ามายุ่งเรื่องการเงินเหมือนแต่ก่อน เพราะมีทุนเรื่องค่าเทอมอยู่แล้ว ค่ากินค่าใช้ค่อยหาเอาเอง
แต่ก็สมควรที่เค้าจะระแวงเรื่องเงิน เพราะที่ผ่านมาผมก็ไม่เคยได้เลี้ยงอะไรเค้าได้เลย แถมยืมเงินบ่อยๆ มันก็ด้วยความที่คบกันตั้งแต่ยังเด็ก จนกระทั่งผมกำลังจะจบม.6 เค้าก็พึ่งจบ ปวส.
ผมก็บอกว่า "ยังไม่ได้มีงานและหาเงินได้เป็นหลักเป็นแหล่ง พึ่งจะจบม.6 ที่บ้านก็ไม่ได้มีเงิน ไม่มีใครอยากให้คนรักลำบาก ถ้าจบไปแล้วได้ทำงาน ผมจะพยายามที่สุดเพื่อที่จะได้มีทุกอย่างตามที่ผม หรือเค้าต้องการ" แต่เค้าก็บอกว่า "นั่นมันอนาคต แต่นี่มันตอนนี้ ตลอดเวลาที่ผมเรียนอยู่เค้าก็ต้องใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆรอผมจบหรอ"
มาถึงตรงนี้ผมเลยเลือกตัดสินใจ ว่าควรเปลี่ยนใจไม่ต้องเข้ามข. ไปเลยมั้ย แล้วไปเรียนอยู่ใกล้ๆกับเค้าแทน ในส่วนนี้พี่ๆคิดว่าไงครับ ผมเข้าม.บูรพาไม่ได้ เพราไม่ได้สอบ GAT/PAT มันก็มีที่เรียนอื่นแหละถ้าเข้าได้
แล้วเธอก็บอกอีกว่า ให้หามหาลัยใน กทม. ไว้ด้วยเผื่อเพื่อนไปทำงานที่กรุงเทพ จะตามเพื่อนไปเพราะอยู่ที่นี่ไม่มีเพื่อนเลย ใช้ชีวิตคนเดียวมีเพื่อนที่ทำงาน แต่ไม่ได้สนิทอะไรมาก แล้วให้ผมไปหาที่เรียนที่นั่นด้วย แต่ถ้าเพื่อนอยู่ที่นี่เค้าก็จะทำงานที่นี่ แล้วจะให้ผมเรียนอยู่ชลบุรี
แต่ในใจจริงๆก็อยากเรียนที่ขอนแก่น ตอนแรกใจเทไปมข. 100% แล้วด้วย เพราะมันใกล้ด้วย(ผมอยู่มหาสารคาม) แล้วเคยมีค่ายพี่ๆมข. มาทำกิจกรรมที่โรงเรียนด้วย เลยชอบไปอีก (ผมอยากเข้า com-sci)
ผมควรทำตามสิ่งที่ตัวเองอยากได้ หรือสิ่งที่ควรทำคือย้ายไปเรียนใกล้เค้าแทน แต่มันก็ไม่มีมหาลัยไหนที่อยากเรียน คือมันมีแหละแต่ผมแค่ไม่ได้คิดว่าอยากเข้า
สอนผมทีครับ อยากรู้ว่าควรทำยังไง ความคิดเด็กๆแบบผมคงเอาแต่ใจไม่น้อย เลยอยากรู้ความคิดของผู้ใหญ่ ที่ผ่านเรื่องราวชีวิตมามากกว่า ขอบคุณล่วงหน้าครับ