ช่วงก่อนเราได้มาพูดถึงเรื่องที่ทำงานไป1ครั้งเเล้ว ครั้งนี่เราก็อยากมานะบายบ้าง
    ช่วงปลายเดือนมีนาคมนี้ ลูก(คนโต)เจ้าของร้านจะเข้าไปเรียนที่โรงเรียนในเมือง แล้วด้วยความที่ว่ามีลูก3คน จะเอาคนโตกับคนเล็กไปอยู่ในเมือง แล้วให้คนกลางอยู่ที่บ้าน แล้วมีวันหนึ่ง จขร ได้พูดกับพนักงานอีกคนว่า ตกลงช่วงที่ จขร พาลูกไปอยู่ในเมืองจะไปด้วยใช่ไหม เราก็เลยงงว่าไปทันคุยกันตอนไหน ทั้งๆที่ก่อนหน้า จขร เคยพูดกับเราว่าถ้าจะเอาพนักงานอีกไปด้วยมันก็ไม่ได้ แตาพอมาตอนนี้กลับจะเอาไปด้วย ซึ่งเราไม่รู้เลย เราก็เลยคิดว่า ทำไมไม่คุย ไม่บอกเราด้วย ทั้งๆที่เราก็เป็นพนักงานเหมือนกัน คือรู้กันแค่2คน แล้วก็เอามาพูดลอยๆให้เราได้ยิน แต่เราก็ไม่เคยพูดเคยถามนะ พอถ้าเราพูดจะกลับกลายเป็นว่าเราเป็นคนเห็นแก่ตัว เป็นคนเรื่องมาก เราก็เลยพยายามรับรู้ทุกอย่างเเล้วเงียบไว้ตลอด 
    ถ้าเอาพนักงานอีกคนไปจริงๆ เท่ากับว่าเราได้ทำงานคนเดียวแบบเต็มๆ เราเหนื่อยทำงานคนเดียว แต่ก็ขึ้นชื่อว่สเป็นพนักงานทั้ง2คน แล้วทุกครั้งเวชา จขร พาอีกคนไปด้วย จะชอบโทรมาบอกให้เราทำนั่นทำนี่ทุกครั้ง เราก็เลยมองว่าทำไมตอนอยู่ไม่สั่งให้ทำ พอออกไปแล้วชอบโทรมาจัง เราเคยพูดกับครอบครัว กับแฟนนะว่าทำไมเขาไม่จ้างพี่เลี้ยงมาเลี้ยงลูกให้ จะชอบให้พนักงานที่ร้านเลี้ยงให้ แล้วตัวเองอยู่เฉยๆ บางวัน(ไม่สิ แทบจะทุกวันเลย)ที่เลิกงานไม่เคยได้กลับตรงเวลา เดี๋ยวช่วยเอาคนนั้นคนนี้ 
   เราเหนื่อยมากกกกกกก แต่ไม่สามารถพูดอะไรกับใครได้เลย เพราะเราไม่ไว้ใจที่จะเล่าให้ใครฟัง เพราะสังคมการทำงานโครตน่ากลัวจากการโดนหักหลัง