ไม่มีหรอกบทกวีที่อยากอ่าน โลกอีกด้านอาจม่านหมอกหยอกความฝัน ใครบางคนบ่นพร่ำเพ้อรำพัน กลืนน้ำตาที่เกินกลั้นรั้นลีลา ขณะฟังเพลงกวีเพื่อชีวิต จึ่งความคิดสับสนราวคนบ้า หลายคนเห็นอุทกภัยในดวงตา เธอเพ้อหาโลก

'อย่าหลงเหลือคำว่ารักให้หนักอก เพลงของนกก็รกเรื้อเริ่มเบื่อแล้ว ตัดสวาทขาดดิ้นให้สิ้นแวว เลี้ยงหมาแมวยังดีกว่ารู้ค่าคน ไม่มีหรอกดอกราตรีที่หน้าบ้าน หวังให้ทานแมวหมาข้างถนน ค่ำคืนหนึ่งซึ่งบางใครคล้ายวิ