สวัสดีค่ะคือเรากับแฟนเก่าคบกันมา2ปีเหมือนเป็นรักแรก เป็นคนแรกของเราในหลายๆเรื่อง จนมาวันนึงเราได้เลิกกันแต่ปกติเราเลิกๆคบกับอยู่แล้ว
แต่ครั้งสุดท้ายสาเหตุที่เลิกกันคือเราอิ่มตัว เขาตามง้อเรามาตลอด ในขณะที่เขาตามง้อเราเขาก็มีคนใหม่ของเขาแต่คบกันได้ไม่นานก็เลิก เราเลยเปิดใจกลับมาคุยกับเขาแต่ไม่เชิงว่าคุยแบบแฟนหรือคนคุยอะไร เหมือนเพื่อนสนิทกัน เขาคอยมารับเรา ทำดีกับเรา แต่ช่วงนั้นเราไม่ได้รู้สึกอยากกลับไปคบกับเขาเลย แต่ก็คุยกันปกติแทบทุกวัน จนวันนึงเขาเริ่มหายไปซึ่งเราก็รู้แล้วแหละว่าเขามีคนใหม่อีกแล้ว แต่ตอนนั้นเราไม่ได้อะไร เพราะเราไม่ได้รู้สึกอะไรขนาดนั้น
แต่พอเหมือนเขาหายออกไปจากชีวิตเราจริงๆ เรารู้สึกโดดเดี่ยวมาก เหมือนเราอยู่ตัวคนเดียว อะไรที่เคยมีคนทำด้วยเราก็ต้องทำคนเดียว เวลาเราเหนื่อยมีเขาคอยรับฟังตอนนี้เราได้แต่เก็บไว้คนเดียว ครั้งนี้เราเลยเริ่มอยู่กับตัวเอง ทำใจ หาอะไรทำ จนมาวันนึงเขาทักมาหาแม่เรา ว่าจะเอาซองงานบวชมาให้
เราก็ไม่อะไรเพราะเขาไม่ได้ทักเรามา จนวันที่เขาเอาซองมาให้ เขาก็บอกให้เราไปถือหมอนให้เขาหน่อย เราเลยถามว่าเลิกกับแฟนแล้วหรอ เขาบอกใช่ 
ซึ่งก่อนหน้านี้ตอนที่เราคบกันเราและครอบครัวเราคุยกันไว้แล้วว่าจะไปงานบวชเขา เพราะพ่อกับแม่เราอยากไปมาก แต่เราเลือกที่จะไม่ไปเพราะเรารู้ว่าเขากับแฟนยังคบกันอยู่ เราไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร ที่ผ่านมาเขาคบกับแฟนของเขา เขาปิดสตอรี่ไม่ให้เราเห็น แต่เพื่อนเราแคปมาให้เราดูตลอด แต่เราก็ไม่ได้อะไร แต่พอถึงวันที่เขาบวช เขาเปิดสตอรี่ให้เราเห็น ใช่เราเห็นเราน้ำตาไหลเลย ไม่รู้ว่าเราลืมเขาไม่ได้ หรือเราแค่อิจฉาที่ที่ตรงนั้นมันไม่ใช่เรา พอเราเห็นเขาสองคนคือเราดิ่งมาก มันเสียใจกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาเลย เราไม่รู้ตัวเองเลยว่านี่เราลืมเขาไม่ได้หรือยังไง