คือ ผมก็ชอบ ผญ แบบสเปค รูปร่าง หน้าตา ประมาณหนึ่งนะ รู้ว่าตัวเองไม่ใช่ ผช หล่อมาก หรือ เท่ห์มาก แต่ก็จะชอบคนที่ ดูลักษณะใกล้เคียงกัน ตามความเห็นของเรา 

มาวันนึง ผมเจอ ผญ คนนึง ได้คุยกันทาง โทรศัพท์ เขาขายโฆษณา ลงหนังสือ ส่วนทางออฟฟีศผม ก็มอบหมายให้ผม ประสานงานลงโฆษณาของที่ทำงานให้ในหนังสือ ( ใช่ครับ หนังสือ ไม่ใช่ ออนไลน์ ) ผมก็ประสานงานไป คุยกันไป คุยกันมา ตามประสา ทางโทรศัพท์ไม่เห็นหน้านะ ไม่ไลน์ ไม่อะไรมากมาย 
ก็คุยสนุกดี แก้งาน ส่งไปมา ตรวจสอบ จน โอเค และ มาถึงจุดที่ เขาส่งรูปให้ผมดู เป็นรูป ผญ ขาวๆ น่ารักๆนะรูปเล็กๆ เหอะๆๆ ก็ โอเคนะ สำหรับผม ที่จะไปสู่ขั้นตอน นัดทานข้าวกัน ตามประสาคนโสด 

และ เมื่อเจอกันตอนแรก ไม่ตรงปก คือ แบบ ดำ ล่ำ หัวหยีกมาเลยครับ ผมก็ไม่ออกอาการนะ รู้แล้วว่าโดนส่งรูปคนอื่นมาให้ ผมก็รักษามารยาท และ ทานข้าว และ คุยกัน ผมจ่ายเลี้ยงค่าอาหาร และ ส่งเธอ ตรงที่สะดวก โดยใช้รถผมให้เธอขึ้นมาแล้วแยกย้ายตรงจุดที่เธอต่อรถ

ใครจะไปนึกว่า แค่นั้น ที่ตามมาคือ เขากลับไปบอกที่ทำงานเขาว่า ผมกับเขา ปี๊งกัน และ เขาก็ส่ง ขนม มาให้ผม ที่ทำงานผม 
ผมบอกไม่ต้องแล้ว พอแล้ว ไม่เอาแล้ว ก็ยังส่งมา แต่ผมต้อง ประสานงานกับเขาต่อไง ผมจะทำอะไรรุนแรงมากก็เสียงานนะ ผมจึง ทำเป็นเฉยๆไป เรื่องนี้  แต่งาน ผมก็ต้องโทรหาเขานะ แต่โทรไปทีไร เขาก็วกเข้าเรื่อง ทานข้าวด้วยกันวันนั้น และ ชวนผมอีก 

อ่ะ ผมทำไม่ถูกอย่างนึงคือ ไปรอบสองน่ะ ทานข้าว ผมคงพลาดตรงนี้แหล่ะ เขาก็ ชวนคุย ผมก็คุย ตามทั่วไปไม่ไดแสดงความว่า ผมน่ะไม่ชอบเขานะ แต่ ผมก็ไม่ไดแสดงออกว่า ผมชอบเขาเช่นกัน คือ ไปคุยงานจบแล่วแยกย้าย ....อืมม์ เขาดันมีของฝากมาให้ผม ผมเห็นเป็นขนมน่ะนะ ก็รับมา แล้วบอกเขาว่า วันหลังไม่ต้องแล้ว ก่อนจาก เขาเอามือมาจับหูผม แล้ว บอกน่ารัก เฮ้ย... ผมชักสงสัยว่า ตรูเป็น ผช หรือเขาเป็น ผช วะนี่ เรี่มลวนลามกันไหมแบบนี้ 

ผมไม่ได้ชอบเขาอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจถึงขนาดกังวล ผมก็เฉยๆ แล้ว แยกกันรอบนี้ ไม่ส่งละครับ ไปเอง 

ต่อมาคือ วาเลนไทน์ ส่งดอกกุหลาบ ก้านยาว มาก เหมือนกระบองก็ว่าได้ เขาจ้างคนมาส่งนะ  ผมเอาที้งถังขยะตรงหน้าออฟฟีศ ( เป็นห้องเช่าในตึก ) เพื่อน ผญ เห็น ด่าผมอีก บอกผมเล๊วเลว ผมก็นึกในใจ เราไม่อยากได้ ก็ที้งเด่ะวะ เขาไม่รู้สักหน่อย แต่เพื่อนร่วมงาน สาวๆ มาสวดผมอย่างกะไปทำอะไรมา เพื่อน ผช ต้องไปเก็บมาให้ผมจากถังขยะ แล้วบอกผมว่า เอาไปที้งที่อื่นเว้ย แถวนี้ มีแต่แม่ชีเทเรซ่า 

แต่ที่หนักกว่านั้นคือ เขาชอบโทรมา ตอนหัวค่ำ จนดึกๆ จนดึก ตอนแรกๆ ผมรับนะ คุยอะไรเรื่อยเปื่อย แล้ว พอตอนหลังวาเลนไทน์ ผมไม่เอาละ ผมไม่รับสาย บางวันอาบน้ำเสร็จ เห็น 17 Misscall เฮ้ย มีใครจะคลอดหรือว่าโดดตึกหรือเปล่าวะ ผมแอบนึก แต่ผมก็ไม่โทรกลับ 

และแล้ว สายเบอร์แปลกๆ ก็โทรมา เสียงแก่ๆ แม่เขานั่นเอง บอกว่า เป็นคนใหญ่ คนโต และ รู้ว่าผมอยู่ที่ไหน ทำไมไปหลอก ลูกสาวเขา คือ ฉอดๆๆๆๆ

พอดีวันนั้น คือ หลังจากที่งานศพแม่ผมเสร็จแล้ว พอดี แม่ผมเสียชีวีต แต่ผมไม่ได้บอกเขา เพราะถ้าบอก ก็คงจะมางานศพ วุ่นวายกับผมอีก 

แม่เขา โทรมาทำนองว่า มุงทำไมหลอกลูกสาวตรู ระวังตัวให้ดี  ( หืมม์ ใครไปหลอกใครกันแน่ ส่งรูปขาวๆมาให้ ตัวดำ ล่ำ มีหนอกด้วย ) ผมก็เลยพูดเสียงเรียบๆ ไปว่า ผมไม่เคยหลอก ลูกสาวเขา ไม่เคยยื่นมือไปแตะต้องด้วยซ้ำ เอาละซี พอมาถึงประโยคนี้ แม่เขา ของขึ้น หาว่า แตะตัวลูกเขาไม่ได้หรือไง ผมน่ะ หลงตัวเอง แล้วก็ ฉอดๆๆๆๆๆ ผม ยังมีมารยาท รอให้เขาด่าจนพอใจ และ บอกว่า ผมจะวางแล้วนะ จะจบแค่นี้ หรือจะยังไงต่อ ก็แล้วแต่แล้วกัน แต่ก่อนวางผมก็ดันไปพูดอีกหน่อยว่า มี ผญ น่ะแหล่ะ ชอบมาแตะตัวผม และ แม่เขาก็ ของขึ้นอีก ฉอดๆๆๆๆๆๆ จน พอใจ แล้ว่วางหูไป 

คือตอนแรก ผมเจอเขา ผมน่าจะขอตัวไม่ทานข้าวเลยดีกว่า นึกๆไปนะ ไม่ตรงปกเลย ฟ้ากับเหว ว่างั้น ไม่ได้เราจะไปดูถูกเขา แต่เรานัด เพราะเขาส่งรูปมาไง ถ้าเขส่งรูปตัวเขามา ผมคงไม่ไปแต่แรกขอบอกนะ 

เล่าให้ฟัง คือตอนนั้น แม่ผมก็เสียชีวีต กระทันหัน มาเจอเรือ่งนี้อีก ผมมองว่าเรื่องมัน ไม่สำคัญหรอก แต่ก็มาเล่าให้ฟังว่า ถ้าคุณไม่ชอบ ก็เลือกเองแล้วกัน ว่า จะรักษามารยาท หรือ ตรงไปตรงมากับเขาเลย เพราะ ผมรักษามารยาทแล้ว ก็เจอแบบนี้ ทั้งที่แม่ผมเสียแท้ๆ เขาไม่รู้เรื่องเลย มาด่าผมอีก 

แต่รับรองว่า คราวหน้าไม่มีแล้ว ถ้าเห็นเงาไม่ตรงปก ผม จะบอกขอตัวเลย พอแล้ว ใครจะด่าผมว่า หลงตัวเอง อวดตัว เหว อะไรผมไม่สนใจละ 

ที่เขาว่า คนสวย ชอบทำนีสัยไม่ดี ผมจะบอกให้ว่า พวกขี้เหร่ ก็พอๆกันแหล่ะ ดังนั้น ไปจีบคนสวยเลยดีกว่า เพราะว่ามันก็แย่พอๆกัน นะในมุมของความแย่ อย่านึกวว่า คนไม่สวยจะดี มันแย่เป็ฯ สองเต้าเลยละคุณเอ๊ย 

ปล ผมก็รู้ว่าตัวเองไม่ได้ทำถูกไปหมดทุกอย่างหรอก แต่ผมก็หลังจากทานข้าวแล้ว ไม่เคยโทรไปหยอดอะไรอีกเลย แค่นั้นละครับ