สวัสดีค่ะคือเราจะทำไงดีคือตอนนี้เรากำลังจะม.5แล้วเวลาที่ต้องเลือกที่เรียนต่อเริ่มบีบมาเลื่อยๆจนเรามานั่งทบทวนว่าชอบอะไรเราเลยรู้ตัวเองว่า เห้ยเราชอบที่จะแสดงจะเต้นยากแค่ไหนก็อยากจะทำทุ่มสุดตัวและมานั่งดูกิจกรรมที่เคยร่วมกับโรงเรียนทำให้เรามั่นใจว่าเราอยากไปทางนี้จริงๆ เราเลยบอกแม่เราไป แม่หนูอยากเรียนนิเทศเรียนได้มั้ย แม่เราตอบว่าแม่ไม่รู้จะบอกยังไงเพราะแม่ไม่รู้จักคณะนี้แต่เราก็อธิบายว่าเกี่ยวกับการแสดงเพราะเราคิดว่าแม่น้าจะเข้าใจเราที่สุดเพราะตอนเราเต้นหรือแสดงอะไรเราให้แม่ดูตลอด  พอบอกไปว่าเนี่ยอยากเรียนค่าเทอมก็แพงพอสมควรเราเลยถามแม่ว่ากูกยส.ดีมั้ยแม่บอกถ้าจะกู้ก็กู้ได้เราก็อธิบายบลาๆ จนเราดูมหาลัยที่คิดว่าเราอยากเข้าก็พบว่าวิลัยแถวบ้านไม่มีที่เราอยากเรียนเลยมีแต่ในเมือง เราเลยบอกแม่แม่บอกว่าไม่ให้ไปให้เรียนอันอื่นที่ใกล้บ้าน เราเลยบอกว่าแต่หนูไม่ชอบอะแม่มันไม่ใช่สิ่งที่หนูรัก แม่ก็บอกเราอีก เอาที่มันเป็นไปได้ไม่ใช่เอาสิ่งที่ชอบ  เรารู้สึกจุกกับคำนี้มากเพราะทั้งชีวิตของเราไม่เคยมีใครมาซัพพอตเราในสิ่งที่ชอบเลย เราก็คิดว่าแม่จะเข้าใจ เราก็พยายามจะอธิบายว่าทำไมถึงอยากเรียนจบไปทำงานอันนี้ๆได้นะ เขาก็ไม่สนใจเขาบอกเอาใกล้ๆคณะอะไรก็ได้เรียนๆไปก็เหมือนกัน แล้วพอเราพยายามบอกว่าถึงเรียนไปไม่ได้ชอบไม่มีความสุขมันก็เหมือนไม่ใช่ชีวิตเราเขาก็พูดมาว่า "ทำไมพูดแบบนี้ทำไมต้องไปเรียนที่นั้น เมื่อก่อนไม่เห็นจะพูดแบบนี้"เราก็ตอบ"ก็ตอนนั้นไม่รู้ตัวเองอยากเรียนอะไรตอนนี้รู้แล้ว มันต่างกันนะแม่" เราผิดมั้ยที่อยากเรียนสิ่งที่เรารัก