ผม ชอบในสิ่งที่ผมเป็น ผมเคยโดนบูลี่ โดนล้อจาก ร.รเก่ามาแล้ว ผมย้ายมาใหม่แต่ก็เจอเพื่อน เฮี้#ๆ ผมชอบนํ้าหอมนะ  แต่ทำไมต้องมาล้อกันด้วย ผมยังไม่รู้หรอกว่าใคร แต่ผมเสียใจมากๆกับเพื่อนๆ ที่ผมคิดว่ามาที่นี่จะดีขึ้น ผมสร้างตัวตนใหม่ เป็นคนร่าเริง แต่ก่อนผมเป็นคนที่รูเสึกแย่ตลอด

ผมเลยคิดว่าจะตัดเพื่อนในห้องเลย เหลือคนที่เป็นคนเก็บตัวด้วย และก็เบียวด้วย

คือ ร.ร ผมย้ายมาใหม่เนี่ยเป็นร.ร คนมีตัง ก็จะมีแต่คนที่รวยกัน ผมก็ต้องอดทนไว้เหมือนไม่รู้ไม่เห็น ผมก็ไม่อยาอยู่หรอก ห้องก็เสียงดัง ผ.ญที่ร.รอื่นเท่าที่ผมดูมา เป็นคนมีระเบียบ แต่มาที่นี่ ไม่เหมาะสมกับการเป็น ผ.ญเลย ระเบียบก็ไม่มี เรียกว่าคงจะเกือบเละเลยแหละ 

มันก็จะมีทอม อยู่คนหนึ่งนิสัยก็แย่อยากต่อยอยู่ ครูเค้าก็ปกติ แต่ทำตัวแบบ คงจะเป็นประสาทละมั้ง นิ่งก็ไม่นิ่ง เสียงดังรบกวนคนอื่น เอาแต่ทุบโต๊ะนะแหละ  เตี้ยแล้วยัง แย่อีกพอโดนจับได้ว่าดูดพอทก็ร้องไห้แทบตาย แต่ไม่ดูนิสัยตัวเองเลย เฮี้# กว่าคนดูเธอทำธรรมอีก  คือผมอาจจะแปลกแหละที่ ชอบนํ้าหอม แต่ทำขนาดนี้ ผมก็เสียใจมาก ผมปีดแตกมากที่พี่มาบอก

คือผมเกลียดนักเรียนไทยมากที่ มีนอสัยชอบล้อเป็นอย่างยิ่งล้อแล้วล้อให้สุด นิสัยทำด้วยอะไร ผมนะไม่อยากทนอยู่ด้วยซํ้า นักเรียนไทยที่ชอบล้อ ชอบ บูลี่มันทำไมมันดูแย่จังเลย ผมไม่อยากอยู่โลกนี้ด้วยซํ้า