เรื่องมีอยู่ว่า...แค่สงสัยเรื่องแม่สามีกับลูกสะใภ้
ทำไม? เขาถึงไม่รักเรา คิดว่าเราเป็นลูกเขาบ้าง รักเราคิดว่าเป็นคนในครอบครัวเขาบ้าง ไม่ใช่เห็นเราเป็นคนอื่น ทั้งๆที่เราแสดงความจริงใจทุกอย่าง เคารพและให้เกียรติเขา ทั้งๆที่ครอบครัวเขาไม่มีอะไรเลย สมบัติอะไรก็ไม่มีให้เลย เรายอมลำบากกับลูกเขา แทนที่เขาจะเห็นใจเราที่เรามาลำบากกับลูกเขา แต่ไม่เลยไม่มีสำนึก หรือนึกคิดเลย เอาแต่มองว่าเราไปเกาะลูกเขากิน ทั้งๆที่เรามีการศึกษา ทางบ้านเรามีทุกอย่าง ที่เขาไม่มี... แต่เราไม่คิดถึงตรงนั้น เราคิดแค่ว่า ช่วยกันหาช่วยกันสร้าง แต่... แม่เขาทำเหมือนว่าเราไปเกาะลูกเขากิน ให้ลูกเขาหาเลี้ยง 
แต่ก่อนแต่งงานไม่เป็นอะไร ดูเหมือนดีกับเรา ดีกับครอบครัวเรา พอแต่งงานแล้วเท่านั้นแหละ เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย คือ งง กับการกระทำมาก บางทีก็คิดว่าเขาต้องการอะไร รึเราทำอะไรผิดใจหรอ 
พฤติกรรมเขา... ไม่เคยพูด ไม่เคยถามถึงพ่อแม่เรา อยู่ยังไง สบายดีไหม ไม่เคยถามเลย เขาทำเหมือนเราไม่มีพ่อแม่ ไม่เคยถามถึงพ่อแม่เราเลย เราถึงขั้นน้อยใจว่านี่เหรอคือคนที่เราเรียกว่าแม่สามี เท่านั้นยังไม่พอ เขาทำเหมือนรังเกียจไม่คบค้าสมาคมด้วย ไม่มีการพูดถึง ทำเหมือนคนไม่อยากซุงซิงไม่อยากสนิท ไม่อยากนับญาติ อะไรประมาณนี้ คือ ทำตัวเหมือนรังเกียจอ่ะ
เวลาชวนไปไหนมาไหนด้วย ที่มีพ่อแม่เราไปด้วย เขาก็ปฏิเสธไม่ไปตลอด จนเรารู้สึกได้อ่ะ ว่าเขาไม่อยากร่วมด้วยกับครอบครัวเรา ปล่อยๆเข้า ยิ่งรู้สึก แล้วก็ยังมีคำถามเยอะแยะมากมาย ว่าทำไม  ทำไม  ทำไม คนที่ควรทำพฤติกรรมแบบแม่สามีแทนที่จะเป็นพ่อแม่เรามากกว่าไหม แม่สามีทำตัวเหมือนฉันมั่งมี ลูกเธอเกาะลูกฉัน ทั้งๆที่เราทำงานเงินเดือนเยอะกว่า มีทุกอย่างทั้งของตัวเองและทางบ้าน แต่เขาอ่ะไม่มีอะไรให้เราเลย แต่พ่อแม่เราสอนว่าไม่มีไม่เป็นไร แค่ช่วยกันสร้างเดี๋ยวก็มีเอง แต่แม่สามีเราไม่มีเลยความคิดแบบนี้ มีแต่พูดถึงแฟนเก่าลูกเขาให้เราฟัง เราก็ปล่อยผ่านนะ 
แต่...แค่ไม่เข้าใจในการกระทำของเขา เราควรจะจัดการตัวเองอย่างไรดี กับเรื่องแบบนี้ 🥺