วันศุกร์ล่าสุดเรานอยเพื่อนเพราะว่าสายตาทุกคนมองเราไม่เหมือนเดิมเหมือนไม่อยากคุยด้วยพอเราถามทุกคนว่าโกรธอะไรเรารึป่าวเขาบอกไม่ทุกคนเลยค่ะแล้วเราก็เป็นฝ่ายชวนคุยอย่างเดียวแล้ว เราไปถามเพื่อนที่สนิทที่สุดในกลุ่มว่า เป็นอะไรรึป่าวเบื่อเรามั้ย แต่เพื่อนบอกว่าถามอะไรแล้วก็ไม่ตอบไปเล่นกับเพื่อนในกลุ่มอีกคนแทนค่ะปล่อยเรานั่งเคว้ง แล้วเวลาเดินเขาก็จะปล่อยเราทิ้งไว้ข้างหลังคนเดียวปกติเขาไม่ทำค่ะ เราก็เลยทักไปบอกเขาว่าเราทำอะไรให้ไม่สบายใจรึป่าว เราขอโทษนะ แล้วเราก็นั่งร้องไห้ค่ะเพราะตอนนั้นรู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ พวกเขานั่งยิ้มแย้มหัวเราะกันสนุกสนามมากๆ แล้วเขาก็เรียกเราไปคุยค่ะ เขาบอกว่าเราจริงจังกับงานกลุ่มมากเกินไป แต่ตอนที่เราทำงานเราไม่เคยด่าพวกเขาเลยนะคะสักนิดเดียวก็ไม่เคยเราตามใจทุกคนมากแล้วก็ใจดีมากๆด้วย มันเคยมีครั้งนึงเราโกรธเพราะทุกคนไม่สนใจตอนเราคุยงานค่ะทุกคนเล่นโทรศัพท์เราให้ช่วยออกความคิดเห็นก็ไท่ออกค่ะเราเลยงอนแล้วโมโหมากๆเราเลยทำหน้านิ่งๆ แล้วเขาก็บอกว่าเราชอบชักสีหน้าเวลาโมโห พูดตัดความมั่นใจของเขา แบบนี้ค่ะ เวลาเราโมโหพวกเขาเราก็แค่ทำหน้านิ่งๆเงียบๆ สงบสติอารมณ์ของตังเองค่ะ เราโอเคแล้วเราถึงพูด แต่พอเราไท่เงียบแล้วเราระบายออกมาว่าเราไม่โอเคทุกคนก็นั่งฟังเราเงียบๆแล้วก็ไปคุยถึงเรื่องอื่นมันเหมือนไม่สนใจความรู้สึกของเราเลยค่ะ แล้วเรื่องตัดความมั่นใจจริงๆเราไม่เคยพูดให้เขาเสียความมีนใจเลยอันนี้เราอยากจะบอกว่าเราไม่เคยทำกับเพื่อน เราให้กำลังใจเขาทุกวันเราชมพวกเขาว่าสวยทุกวันเลยค่ะแต่ทำไมเขาถึงบอกแบบนี้เราก็ไม่รู้ ตอนเราอยู่กับเขาเราเทคแคร์ความรู้สึกทุกคนมากๆ ไม่เคยทิ้งใครไว้ข้างหลังเลยสักคนเดียว แต่ทำไมพวกเขาถึงทำแบบนี้กับเรา เราไม่รู้เหมือนกันค่ะ สิ่งที่เราทำมันแย่หรอคะ ทะเลาะกันแล้วเขาก็ทิ้งเราไว้คนเดียวค่ะหลังจากเคลียเสร็จจนเราเดินออกมาอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มเพราะรู้สึกอึดอัด เราควรทำตัวยังไงดีคะ ทำไมพวกเขาถึงตัดเราออกจากชีวิตง่ายๆทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปี  พี่ๆให้คำปรึกษาเราไดน้ะคะเรายินดีรับฟังค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ🥹