แม่เราชอบทำบุญ ใครทักมาให้ร่วมบุญ จะทำทันที ทั้งๆที่ตัวเองก็เดือดร้อนอยู่เงินไม่พอใช้
อย่างเราโอนให้ไปไว้กินข้าวนะ แต่สักพักถ้ามีคนทักมาว่าร่วมบุญหน่อย แกจะโอนไปเลย โอนไปหมดจากเงินที่เราให้นั่นหล่ะ
พอไม่มีก็มาขอเงินเราใหม่ ซึ่งเราเองก็ไม่ค่อยมีเหมือนกันเพราะหางานอยู่ต้องประหยัดมากๆ สำหรับเราคือมองว่า แม่ทำบุญแล้วแม่สบายใจ
แต่มาลำบากลูก  เราก็จะงอลแม่แล้วบ่นแม่ประจำเรื่องนี้ แม่ก็จะว่าเรา แทนที่จะโมทนาบุญ มาว่าให้แม่อีก เฮ้อ.. เราเครียดอยากร้องไห้
ทั้งรู้สึกบาปมีอคติกับการทำบุญของแม่ รู้สึกแย่ 
รู้สึกว่าทำไมแม่ไม่เก็บเงินไว้ใช้ตอนนี้ครอบครัวเราลำบากมากๆ  สับสนไปหมด น้ำตาตกข้างใน
สับสนในความคิดตัวเอง พยายามถามตัวเองเช็คตัวเองว่าที่เราโกรธแม่เพราะอะไรกันแน่
เพราะแม่มาขอเงินซ้ำๆ  หรือ เพราะแม่เอาเงินไปทำบุญ กันแน่ 
เราขอปรึกษาพี่ๆ ท่านผู้รู้ ควรวางใจอย่างไรไม่ให้เกิดโทษ เกิดบาป  กับเรื่องนี้