สายลมชราที่พัดพาความคิดฝันโบราณของฉันไป ๑. แสงเช้าเก่าแก่ ณ โลกใบเก่า นกกระจิบไม่ร้องเพลง ๒. ความคิดฝันหล่นหายที่ใดสักแห่ง ลมชราพัดฝุ่นควันเริงระบำ ใครบางคนหายใจลำบาก ๓. ฉันอ่านบทกวีของความคิดฝัน

จากการบอกเล่าของเขาคนนั้น ว่าเธอฝันฟุ้งเฟื่องถึงเมืองฟ้า กอบเก็บเศษซากฝันแห่งกาลเวลา เหือดน้ำตาหน้าเปื้อนยิ้มดูพริ้มพราย ฟังสิ! เสียงใครอ่านบทกวีถึงที่รัก ใครทายทักลมเหงาเมื่อเช้าสาย ใครจ่อมจมในโ

โลมมารุตยุดมโน ลมเจ้าไยใจร้ายคล้ายยั่วเย้าส่งความเหงาเร้ารั้นวันเหน็บหนาวนภาคราค่ำคืนกลืนแสงดาวแขสกาวราวกลับเลือนลับไป ลมโลมร่างพร่างหนาวราวสะท้านสั่นเทิ้มยามลามลิ่วผิวลูบไล้โลมาลุกปลุกชันพร

พวยพุ่ง ในเวิ้งว้าง เบาบาง สัมผัสได้ เพียงสายตา ฝุ่นควัน ฝันฝุ่น เฉกเช่นลมหายใจ ที่วาบหายไปในอากาศ พร้อมคลื่นความคิดถึง โจนทะยานไปอย่างไร้จุดหมาย ฉันกำลังคิดถึงใครบางคน...

กุหลาบในมือเธอวันนั้นขอฉันเก็บไว้จะได้ไหมกุหลาบน้อยคอยรักจากผู้ใดเก็บไว้แทนใจนิจนิรันดร์ มันอาจสิ้นไร้ซึ่งราคาอำลากลีบสวยรวยความฝันเขามอบมันไว้ให้กำนัลแทนคำรักล้ำพรรณนา ฉันผู้ช่อนอยู่ ณ ฉากหลังชั่งใจไ

"บอสณวัฒน์เคลียร์ชัด! แนะ ‘อุ้ม ทวีพร’ เปลี่ยนชื่อกลับ หลังชื่อใหม่ ‘เฌอลินณ์’ ไม่ปัง – ขายงานไม่เข้าเป้า" หลังจากท

"คิดถึงฉันบ้างไหมใครคนนั้น คนที่ฉันฝันเพ้อละเมอหา คนที่ฉันอยากพานพบเทียวสบตา คนที่ใจปรารถนาแนบอุ่นไอ เช้าแล้ว... ยินเสียงแว่วของสายลมวู่ไหว สายลมของความคิดถึงส่งถึงใคร เขาจะรู้ตัวบ้างไหมใจคิดถึง