สวัสดีค่ะ เราอยากตั้งกระทู้ถามเกี่ยวกับความรักค่ะ 
พอดีเราได้รู้จักผู้ชายคนนึงที่เป็นพี่ที่ทำงานค่ะ อายุแก่กว่า 12 ปี หน้าตาดี มีสาวๆมาจีบตลอด แต่เท่าที่รู้พี่เขายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนค่ะ เพราะมุ่งจะทำตามความฝันของตัวเองก่อน เป็นคนขยันขันแข็ง ขี้เล่นขี้หยอก เราทำงานที่เดียวกันค่ะ รู้จักกันมา 4 ปี แต่ก่อนหน้านั้นก็เป็นแค่เพื่อนร่วมงานเฉยๆ แต่อยู่ๆเขาก็มาสารภาพรักว่าชอบเรา ตอนแรกเราคิดว่าพี่เขาคงพูดเล่น เพราะพี่เขามีนิสัยชอบหยอกชอบแกล้งอยู่แล้ว เราเลยปฏิเสธไปค่ะ พี่เขาก็ยังยืนยันว่าชอบเราจริง แต่เราก็ยังยืนยันปฏิเสธ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบพี่เขานะคะ แต่เราเป็นโรคกลัวผู้ชายด้วย คุยเรื่องงานปกติได้ค่ะแต่พอมีผู้ชายเข้ามาออกตัวจีบเราจะรู้สึกกระอักกระอ่วน หอบ ตัวสั่น หลังปฏิเสธพี่เขาก็กลับมาทำตัวปกติจนเวลาผ่านไปอีก 1 ปี ก็มีเรื่องที่ต้องทำให้ใกล้ชิดกันอีก และเขาก็สารภาพรักเราอีกรอบ แต่รอบนี้ไม่รู้อะไรดลใจให้เราตอบรับพี่เขาค่ะ แต่มีเงื่อนไขว่า เราขอเวลาดูใจกันไปก่อน เพราะเรากลัวผู้ชายมากค่ะ แถมยังไม่เคยมีอะไรกับใครด้วย ทั้งกอด จูบ และเซ็กซ์ เราอยากดูใจว่าพี่เขาจริงจังแค่ไหน หลอกฟันหรือเปล่า อีกทั้งยังไม่อยากให้ใครในที่ทำงานหรือคนอื่นรู้เรื่องของเรา พี่เขาก็สัญญาว่าจะรอเรา และเก็บเรื่องเราเป็นความลับ แต่ผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ ก็มีโดนแอบหอมแก้มบ้าง จับมือบ้าง ในที่ทำงาน แต่ดีที่ไม่มีใครสังเกต ช่วงแรกๆเรามีอาเจียนตัวสั่นด้วยค่ะจากความกลัว เราเลยวีนใส่เขาไป พี่เขาก็ทำตัวเหมือนเด็กอยากได้ของเล่น ตะล่อมเราว่า ปล่อยใจบ้าง อย่าไปคิดเยอะ อยากทำอะไรก็รีบทำชีวิตคนเรามันสั้น สัญญาว่าจะดูแลอย่างดี กล่อมแบบนี้ไป 2 อาทิตย์ เราก็เริ่มใจอ่อน เปิดใจ ยอมให้หอมแก้มบ้าง จูบแรกของเราก็ให้เขา และเมื่อเร็วๆนี้เราก็เพิ่งยอมมีอะไรกับเขาด้วย แต่ตอนที่เขาพาเราไปมีอะไรด้วย เป็นตอนที่พีคที่สุด เราบอกไปแล้วว่าเป็นครั้งแรก พี่เขาก็ยิ้มๆบอกเดี๋ยวสอน เรายินดีที่จะไปค่ะ เพราะคิดว่าเป็นห้องพี่เขา แต่สุดท้ายกลับไปลงเอยที่ม่านรูด 3 ชม เราช็อคมากค่ะ ตอนไปถึง แต่พี่เขาบอกให้เราใจเย็นๆ ตอนแรกจะเดินออกแต่ด้วยความที่ใช้ใจมากกว่าสมองตอนนั้นเราเลยยอมค่ะ แต่คืนนั้นพี่เขาเสียบไม่เข้าค่ะ และเรากับพี่เขาก็ไม่เสร็จ ถึงจะเล้าโลมยังไงก็ตาม  ครบชั่วโมงพี่เขาก็มาส่งที่ห้อง หลังจากวันนั้นก็ค่อนข้างห่างกันเลยค่ะ ไม่ได้ทักแชทคุย ต่างคนต่างอยู่ ด้วยที่ต้องเจอหน้ากันทุกวันเราเลยเปิดอกคุยกับพี่เขา ว่าจะเอายังไงกันต่อ พี่เขาบอกอยากให้ดูใจกันก่อนเผื่อไม่ใช่ ตอนนั้นเราปรี๊ดแตกเลยค่ะ กลับมาถึงห้องร้องไห้ เพราะคำพูดที่พี่เขาบอกตอนนี้คือคำพูดเราที่เคยบอกพี่เขาว่าอย่ารีบร้อนตอนพี่เขามาจีบใหม่ๆค่ะ เราเสียใจมาก แต่ก็ได้แต่เก็บไว้เพราะยังต้องทำงานด้วยกัน ไม่อยากให้ที่ทำงานเป็นปัญหาเพราะเรื่องส่วนตัว เราทั้งคู่ต่างทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่บางทีเราก็แอบสังเกตว่าพี่เขาก็ดูเงียบๆไปและเศร้าๆด้วย อยากวีนเหมือนกันค่ะ แต่ต้องใจเย็น เราเลยหาโอกาสได้พูดคุยกับพี่เขา2ต่อ2 เราถามพี่เขาไปว่ามีคนที่ชอบแล้วหรอ ถ้ามีจะได้ถอย พี่เขาบอกว่าไม่มี แล้วตอนนี้ก็ยังไม่อยากมีความรักเพราะมีเรื่องอื่นต้องทำ เรานิ่งเงียบไป แล้วอยู่ๆพี้ขาก็หลับตาถามว่า "หนูมีความฝันไหม" เราตอบ "มีค่ะ ใครๆก็มี พี่มีความฝันที่อยากทำอยู่หรอ?" เขาตอบว่า "ความฝันของพี่ใหญ่มาก พี่อยากทำให้พ่อแม่สบาย เรื่องอื่นเลยไม่ได้สนใจ" ตอนนั้นมีหลายอย่างที่เราอยากถาม แต่ก็ยังเลือกที่จะพูดอย่างอื่นแทนว่า "พี่ทำตามความฝันได้ แต่อย่าลืมดูแลตัวเองด้วย ทำเพื่อตัวเองด้วย" 
เรารู้สึกได้ว่าพี่เขาก็เสียใจกับสิ่งที่ทำกับเรา เราเลยไม่อยากเค้นถามอะไรมากไปกว่านี้ ได้แต่อวยพรให้เขาทำตามความฝันสำเร็จ เราเองก็มีความฝันที่อยากทำเหมือนกัน ต่างคนต่างเดินทางไปตามทางตัวเอง ถึงจะคิดแบบนั้น แต่ใจก็ยังรู้สึกอาวรณ์ค่ะ ด้วยความที่พี่เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่เราเปิดใจและกายมากขนาดนี้ จากคนที่กลัวผู้ชายจนอาเจียน มันทำให้รู้สึกอยากผูกพันกันมากกว่านี้ แต่ถึงเขาจะไม่ใช่ตัวจริงก็ตาม แต่เราก็ยังอยากให้เขาเจอสิ่งที่ดี เจอผู้หญิงที่ดีที่เขาอยากดูแลไปตลอดชีวิต อยากบอกพี่เขาด้วยว่าถ้าเจอใครคนนั้นขอให้ดูแลเขาดีๆอย่าให้เป็นเหมือนเรา พิมไปพิมมาเหมือนเป็นกระทู้บอกเล่าชีวิตมากกว่าเป็นคำถามนะคะ 5555
แต่คำถามคือต่อจากนี้ค่ะ แบบว่าความสัมพันธ์เราตอนนี้ยังคาราคาซังกันอยู่ พี่เขาก็ไม่มีใคร เราเองก็ยังไม่พร้อมมีใคร เราควรจะไปต่อหรือจบเรื่องนี้ดีค่ะ