สวัสดีค่ะ กระทู้ที่เราจะเขียนต่อไปนี้เป็นแค่ความรู้สึกที่อึดอัดของเราแล้วไม่รู้จะไประบายที่ไหนเท่านั้นนะคะ ถ้าใครมีอะไรแนะนำบอกได้นะคะ ขอแค่อย่าว่าเราเลยนะคะ เราแค่คนที่อยากระบาย
ตอนนี้เราอยู่ปี 2 ตอนเข้าปี 1 ใหม่ๆ เราก็เหมือนคนปกติทั่วไป เราเป็นคนเข้าสังคมไม่เก่งค่ะ แต่ก็ได้รู้จักคนใหม่ๆบ้างจากการแนะนำต่อๆกัน จนเรามีเพื่อนอยู่กลุ่มนึงค่ะ ตอนนั้นเรารู้สึกว่าเราโผชคดีมากเพื่อนกลุ่มนี้ ทุกคนคอยช่วยเหลือกันในกลุ่มมีประมาณ 7-8 คน ช่วงนั้นเราสนิทกับเพื่อนประมาณ 2 คนในกลุ่มค่ะ ส่วนคนอื่นเราก็อยู่กลุ่มเดียวกันคุยกันบ้าง เรากับเพื่อน2คน มีเรากับเพื่อนอีกคนเป็นผู้หญิง และอีกคนเป็นผู้ชายซึ่งเพื่อนก็จะออกสาวหน่อยเป็นค่ะ เราค่อนข้างจะสนิทกับเพื่อนผู้ชายค่ะ เพราะเราไม่เคยมีเพื่อนเป็นสาวสอง เราว่าเพื่อนค่อนข้างตลกเลย คุยด้วยได้ตลอด พอปี 2 เราก็สนิทกันเหมือนเดิมค่ะ แต่อยู่ๆ เราก็รู้สึกได้ว่าเพื่อนที่เป็ผู้ชายดูเงียบๆไม่ค่อยคุยกับเรา แต่พอกับเพื่อนคนอื่นเพื่อนก็คุยปกติ เช่น เรานั่งอยู่กับเพื่อนผ็หญิง 2 คน เขาก็จะชวนเพื่อนอีกคนไปกินข้าวแต่ไม่ชวนเรา ตอนนั้นเราเริ่มแน่ใจค่ะว่ามันไม่ปกติ เราอาจจะทำไรผิดไปรึเปล่า เราเลยถามเพื่อนตรงๆต่อหน้าว่ามีอะไรรึเปล่า เราทำอะไรให้ไม่พอใจมั้ย เพื่อนก็ให้คำตอบว่า ไม่ได้เป็นไร เราก็สบายใจ แต่วันต่อมาเพื่อนก็ยังเป็นเหมือนเดิม ไม่ทักเรา ไม่มานั่งด้วย เพราะปกติจะนั่งข้างกันตลอด ทีนี้เราเลยไปถามเพื่อนอีกคนที่เราสนิทด้วย เพื่อนก็ไปถามให้เขาก็ให้คำตอบอีกเช่นเคยว่าไม่มีไร สุดท้ายเราเลยเลือกที่จะทักไปคุยกับเพิ่อนส่วนตัวค่ะ เราพิมพ์ค่อนข้างยาว ถามสาเหตุเขาต่างๆว่าเราทำอะไรผิดไปมั้ย ถ้าเราทำผิดบอกเราได้ เราจะได้แก้ไขและเราก็ปิดท้ายด้วยการขอโทษทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด เพื่อนก็ให้คำตอบว่า ไม่ได้เป็นไร แค่ไปสนิทกับเพื่อนคนอื่นเฉยๆ เพื่อนตนอื่นคือเพื่อนในกลุ่มค่ะ พอเพื่อนตอบแบบนี้เราเลยไม่ได้ถามต่อ แต่ผลสรุปคือเพื่อนก็ยังเป็นเหมือนเดิม เรื่องนี้ทำให้เราเครียดค่อนข้างมาก เพราะมันทำให้เราอึดอัด จนต้องปรึกษาจิตแพทย์(ปกติเราพบจิตแพทย์เป็นประจำอยู่แล้วนะคะเพราะเราเป็น Panic) แต่มีเรื่องนี้เข้ามาเลยต้องปรึกษาจิตแพทย์เพิ่มด้วย หมอก็ให้คำแนะนำนะคะ ถามเราต่างๆจนหมอแนะนำว่า ถ้าเค้ามองเราเป็นอากาศเราก็มองเค้าเป็นอากาศได้ และถามเราว่าอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมมั้ย เราก็ให้คำตอบหมอว่า ไม่ค่ะ เพราะคิดว่าคงไม่มื่งสนิทใจเหมือนเดิม และหมอก็แนะนำไม่เราหาคำตอบเพิ่มค่ะ เพราะจะทำให้เราเครียด จากวันที่เรากับเพื่อนไม่คุยกันก็ผ่านมา 5 เดือนแล้วค่ะ เราสามารถปล่อยผ่านไปได้นะคะ แต่ก็จะมีบางสถานการณ์ที่เรารู้สึกอึดอัดมากๆ เช่น ตอนทำงานกลุ่มที่ต้องแบ่งกลุ่ม 4-5 คน ปกติเราจะมี3คนและหาอีก2 คนในกลุ่ม กลายเป็นว่าพอมีเรื่องแบบนี้ เพื่อนผู้ชายเขาก็จับกลุ่มกับเพื่อนในกลุ่ม ส่วนเราต้องหากลุ่มเอง และหลายๆครั้งที่เรารู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ การปรึกษาหมอหรือกินยาก็ช่วยได้ในระยะนึง แต่พอถึงสถานการณ์ที่เราเลี่ยงไม่ได้ มันทำให้เรารู้สึกอึดอัดและโดดเดี่ยวมากๆ จนบางทีเราคิดว่า เราต้องใช้ชีวิตแบบนี้ไปจนจบเลยหรอ เราพยายามทำตัวเองให้ชินแต่ก็ทำให้ชินไม่ได้สักทีเลยค่ะ มีแต่ทุกข์ใจ
อึดอัดกับเพื่อนมหาลัย
ตอนนี้เราอยู่ปี 2 ตอนเข้าปี 1 ใหม่ๆ เราก็เหมือนคนปกติทั่วไป เราเป็นคนเข้าสังคมไม่เก่งค่ะ แต่ก็ได้รู้จักคนใหม่ๆบ้างจากการแนะนำต่อๆกัน จนเรามีเพื่อนอยู่กลุ่มนึงค่ะ ตอนนั้นเรารู้สึกว่าเราโผชคดีมากเพื่อนกลุ่มนี้ ทุกคนคอยช่วยเหลือกันในกลุ่มมีประมาณ 7-8 คน ช่วงนั้นเราสนิทกับเพื่อนประมาณ 2 คนในกลุ่มค่ะ ส่วนคนอื่นเราก็อยู่กลุ่มเดียวกันคุยกันบ้าง เรากับเพื่อน2คน มีเรากับเพื่อนอีกคนเป็นผู้หญิง และอีกคนเป็นผู้ชายซึ่งเพื่อนก็จะออกสาวหน่อยเป็นค่ะ เราค่อนข้างจะสนิทกับเพื่อนผู้ชายค่ะ เพราะเราไม่เคยมีเพื่อนเป็นสาวสอง เราว่าเพื่อนค่อนข้างตลกเลย คุยด้วยได้ตลอด พอปี 2 เราก็สนิทกันเหมือนเดิมค่ะ แต่อยู่ๆ เราก็รู้สึกได้ว่าเพื่อนที่เป็ผู้ชายดูเงียบๆไม่ค่อยคุยกับเรา แต่พอกับเพื่อนคนอื่นเพื่อนก็คุยปกติ เช่น เรานั่งอยู่กับเพื่อนผ็หญิง 2 คน เขาก็จะชวนเพื่อนอีกคนไปกินข้าวแต่ไม่ชวนเรา ตอนนั้นเราเริ่มแน่ใจค่ะว่ามันไม่ปกติ เราอาจจะทำไรผิดไปรึเปล่า เราเลยถามเพื่อนตรงๆต่อหน้าว่ามีอะไรรึเปล่า เราทำอะไรให้ไม่พอใจมั้ย เพื่อนก็ให้คำตอบว่า ไม่ได้เป็นไร เราก็สบายใจ แต่วันต่อมาเพื่อนก็ยังเป็นเหมือนเดิม ไม่ทักเรา ไม่มานั่งด้วย เพราะปกติจะนั่งข้างกันตลอด ทีนี้เราเลยไปถามเพื่อนอีกคนที่เราสนิทด้วย เพื่อนก็ไปถามให้เขาก็ให้คำตอบอีกเช่นเคยว่าไม่มีไร สุดท้ายเราเลยเลือกที่จะทักไปคุยกับเพิ่อนส่วนตัวค่ะ เราพิมพ์ค่อนข้างยาว ถามสาเหตุเขาต่างๆว่าเราทำอะไรผิดไปมั้ย ถ้าเราทำผิดบอกเราได้ เราจะได้แก้ไขและเราก็ปิดท้ายด้วยการขอโทษทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด เพื่อนก็ให้คำตอบว่า ไม่ได้เป็นไร แค่ไปสนิทกับเพื่อนคนอื่นเฉยๆ เพื่อนตนอื่นคือเพื่อนในกลุ่มค่ะ พอเพื่อนตอบแบบนี้เราเลยไม่ได้ถามต่อ แต่ผลสรุปคือเพื่อนก็ยังเป็นเหมือนเดิม เรื่องนี้ทำให้เราเครียดค่อนข้างมาก เพราะมันทำให้เราอึดอัด จนต้องปรึกษาจิตแพทย์(ปกติเราพบจิตแพทย์เป็นประจำอยู่แล้วนะคะเพราะเราเป็น Panic) แต่มีเรื่องนี้เข้ามาเลยต้องปรึกษาจิตแพทย์เพิ่มด้วย หมอก็ให้คำแนะนำนะคะ ถามเราต่างๆจนหมอแนะนำว่า ถ้าเค้ามองเราเป็นอากาศเราก็มองเค้าเป็นอากาศได้ และถามเราว่าอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมมั้ย เราก็ให้คำตอบหมอว่า ไม่ค่ะ เพราะคิดว่าคงไม่มื่งสนิทใจเหมือนเดิม และหมอก็แนะนำไม่เราหาคำตอบเพิ่มค่ะ เพราะจะทำให้เราเครียด จากวันที่เรากับเพื่อนไม่คุยกันก็ผ่านมา 5 เดือนแล้วค่ะ เราสามารถปล่อยผ่านไปได้นะคะ แต่ก็จะมีบางสถานการณ์ที่เรารู้สึกอึดอัดมากๆ เช่น ตอนทำงานกลุ่มที่ต้องแบ่งกลุ่ม 4-5 คน ปกติเราจะมี3คนและหาอีก2 คนในกลุ่ม กลายเป็นว่าพอมีเรื่องแบบนี้ เพื่อนผู้ชายเขาก็จับกลุ่มกับเพื่อนในกลุ่ม ส่วนเราต้องหากลุ่มเอง และหลายๆครั้งที่เรารู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ การปรึกษาหมอหรือกินยาก็ช่วยได้ในระยะนึง แต่พอถึงสถานการณ์ที่เราเลี่ยงไม่ได้ มันทำให้เรารู้สึกอึดอัดและโดดเดี่ยวมากๆ จนบางทีเราคิดว่า เราต้องใช้ชีวิตแบบนี้ไปจนจบเลยหรอ เราพยายามทำตัวเองให้ชินแต่ก็ทำให้ชินไม่ได้สักทีเลยค่ะ มีแต่ทุกข์ใจ