หลังกลับมาจากรร.เฮีบหนวด ชายใหญ่ก็มาทรุดร่างลงตรงริมสระน้ำ
พลันฉุกคิดขึ้นมา...

.. อันตัวเรานี้. สู้หนีคุกหัวซุกหัวซุน ลำบากอยู่กลางทะเลทรายตั้ง 16 ปี...ทั้งเผาเมือง ทั้งโดนลูกน้องหลอกงาบเงินทองไปมาก แต่ไม่ชนะ

'โง่บรม....'

"รู้อย่างนี้...." ถ้าตอนนั้นไม่ตาขาวชิงหนีลอดรั้วสังกะสีไป

..เพียงแค่ยอมไปนอนรร.เฮียหนวดชิวๆ แค่ 180 วัน ตัวเราก็ได้กลับมานั่งอยู่บ้านทรายทอง อย่างตอนนี้

แล้วน้ำตาของผู้แพ้ก็เล็ดออกมา 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า 
"รู้อะไรก็ไม่สู้ รู้...อย่างนี้..."

อิอิ