สวัสดีค่ะ พอดีเรามีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ เราเป็นคนผมหยิกฟูค่ะและผมเส้นเล็กแต่ผมหนา จึงทำให้เราได้ทำสารเคมีกับผมตั้งแต่เด็กประมาณมัธยมต้นคือการยืดผมค่ะ นับรวมๆแล้วแระมาณ 10 ครั้งได้ค่ะ ส่วนทำสีแทบไม่เคยย้อมเลยค่ะ แต่ผมจะเสียหนักคือความร้อนจากการไดร์และหนีบผมค่ะ จึงได้มีการเสียของผมคือผมแตกปลายค่ะ ช่วงแรกๆเราส่องกระจกเห็นก็มีการเล็มบ้างไม่บ่อย พอเริ่มเสียมากขึ้นเห็นชัดจึงอาจเกิดให้เราวิตกกังวล จึงเล็มผมแตกปลายบ่อยขึ้นและเวลาหางตาไปเห็นผมแตกปลายหรือลูบผมจะทำการเด็ดผมค่ะแล้วเหมือนเราทำบ่อยขึ้นจนติดคือมือเราจะพยายามเด็ดผมแตกปลายบ่อยมากค่ะแต่เราไม่ได้ดึงทั้งเส้นนะคะเด็ดแค่ปลายเสีย จนคนรอบข้างเริ่มบ่นว่าเราเหมือนคนโรคจิตไปแล้ว แม่บ่นตลอดเพราะเวลาเราว่างเราจะทำแบบนี้เลยทำให้ในบ้านมีผมเราตลอด เราก็พยายามห้ามใจตัวเองนะคะ แต่เราก็ได้บำรุงและดูแลผมตลอดนะคะ พยายามไม่ทำให้ผมโดนความร้อนและบำรุงตลอด และเราได้รู้ว่าการเด็ดผมไม่ได้ช่วยให้ผมแตกปลาบน้อยลงเพราะผมที่เราเด็ดมันขาดเลยแตกปลายอยู่ เราก็ไม่ค่อยเด็ดผมค่ะ แต่เราจะเล็มผมบ่อยมากเลยค่ะ เราอยากรู้ว่าแบบนี้เราเป็นโรคจิตชนิดนึงไหมคะ เราก็พยายามแก้นะคะเพราะมันทำให้บุคลิกเราเสียซึ่งตอนนี้ดีขึ้นเยอะค่ะแต่ก็ยังมีเป็นอยู่นะคะ 🥹🥹🥹