เราเลิกคบกับเพื่อนที่รู้จักกันมา 20 ปีเพราะว่าเราทำธุรกิจกับเพื่อนและก็แฟนเพื่อนที่เป็นเพื่อนๆกันค่ะ เรามีปัญหาในการทำธุรกิจกับแฟนเพื่อนเพราะเราเลือกที่จะไม่สื่อสารทำให้เป็นจุดแตกหักกันระหว่างเรากับแฟนเพื่อน (แฟนเพื่อนเป็นเพื่อนๆกันที่ได้กันเองในกลุ่มนะคะ) หลังจากเราไปต่อในการทำธุรกิจกับเพื่อนไม่ได้ ด้วยมีปัญหาด้วยแล้วเราไม่ได้มีเวลามาทำงานตรงนี้ เพราะเราต้องทำงานกับที่บ้านเป็นหลักอยู่แล้ว เราก็เลยเลือกที่จะเครียปัญหาเกี่ยวกับงานและเงินและคนให้เรียบร้อยก่อนออกมา โดยการออกมาของเราคือเราไม่ได้มีปัญหากับเพื่อนนะคะ หลังจากที่มีปัญหากันตั้งแต่นั้นมา เพื่อนสนิทเราก็หายไปจากลูปการใช้ชีวิตเราเป็นระยะเวลา 8 เดือนเลยค่ะ (หายไป ณ ที่นี้ คือ ไม่คอมเม้น ไม่อะไรกับเราทางโซเชียล และก็ในโลกความเป็นจริงเลยค่ะ) จนกระทั่งหลังวันเกิดเราผ่านมา 1 วันนางก็ทักมาอัปเดตชีวิตนางให้เราฟัง พร้อมกับบอกว่าแฟนนางคิดถึงเรามากอยากกลับมาเจอกันอีกครั้ง แต่ความรู้สึกเรามันแตกสลายและพังลงไปในช่วง 8 เดือนที่เพื่อนไม่ติดต่อมาเลยค่ะ เราพิมพ์ประโยคยาวมากอธิบายความอัดอั้นตันใจเราให้เพื่อนฟัง นางรับฟังแล้วก็พิมพ์มาสั้นๆลงและก็หายไปอีกจากชีวิตเราค่ะประมาณเดือนกว่าได้ หลังจากนั้นเรายิ่งมั่นใจมากว่าเพื่อนคงเลือกแล้ว เราก็เลยตัดสินใน unfollow เพื่อนสนิทเราทุกช่องทางค่ะ เพราะเราคิดว่าเพื่อนไม่ได้อยากจะประคองความสัมพันธ์กับเราไว้แล้ว เพียงเพราะว่าอาจจะติดที่ว่าก็ไม่ได้มีปัญหากับเราด้วย จะให้ออกตัวก็น่าเกลียดไรงี้ ทุกอย่างชัดเจนขึ้นค่ะ เหมือนการเดิมพันครั้งสุดท้ายของเราว่าถ้าเพื่อนอยากเครียกับเราเพื่อนจะต้องติดต่อมา แต่ไม่ค่ะ เพื่อน unfollow เราเหมือนกัน เราเลยยิ่งมั่นใจมากว่าความสัมพันธ์เรากับเพื่อนมันจบลง......

>>>หลังจากเหตุการณ์นี้นานเกือบปีเราเหมือนคนเสียสูญค่ะ เพราะทั้งชีวิตเราไม่คิดจะคบหาเพื่อนใหม่ๆ เพราะคิดว่านางเนี้ยะแหละมิตรแท้เรามาตลอด ทุกครั้งที่เราทำอะไรใหม่ๆหรือไปสถานที่ๆเคยไปเที่ยวเล่นกับอดีตเพื่อนเราคนนี้เราจะร้องไห้ค่ะ จนตอนนี้เบาลงแต่ก็ยังมีแอบดิ่งบ้างในบางวัน มีบางครั้งที่เราบังเอิญไปเจอนางในโซเชียลชีวิตนางไปได้ดีค่ะ แต่เราเหมือนยังจบและฝังใจกับคนๆนี้ไม่หาย เราพยายามทำสิ่งใหม่ๆหรืออะไรเพื่อนรักษาหัวใจตัวเอง แต่ก็รู้สึกมูฟออนยากมากๆกับเหตุการณ์ในครั้งนี้ เราเหมือนลงทุนความรู้สึกดีกับคนผิดคน และมากไปกว่านั้นเราลืมรักตัวเอง และคนในครอบครัวที่เราลืมไปค่ะ

#ถ้าใครได้อ่านจบ หรือมีปัญหาเดียวกับเราที่กำลังมูฟออนจากความรู้สึกแย่ๆ คุณไม่ได้โดดเดี่ยวนะคะ คุณยังมีครอบครัว มีสัตว์เลี้ยงที่รักคุณ แล้วที่สำคัญที่สุดคือตัวคุณเองที่คุณต้องโอบกอดไว้ในวันที่คนเจ็บช่ำจากอะไรมานะคะ 

ปล.ถ้าใครมีความคิดเห็นหรืออยากมีคำปลอบใจใดๆ หรือกิจกรรมอะไรดีๆนี้เม้นได้ใต้โพสนะคะ แต่ถ้าอ่านแล้วไม่สบายใจหรือคิดตรงกันข้ามพิมพ์มาได้เลยแบบนี้เหตุผลนะคะ ไม่ด่ากันเนอะ *-*