ก่อนน่าผมเคยโพสต์ถามแล้ว คือผมเลิกกันได้ 10 เดือนแล้ว เขาบล๊อคทุกช่องทาง มาตอนนี้เขาปลดบล๊อค มาส่องสตอรี่ผม บ่อยๆทำให้ผมคิดถึงเขา ผมพยามลืมเขาทุกๆช่องทาง โดนการลบทุกอย่าง อยู่ในมุมเงียบๆของตัวเอง ไม่ได้อยากเห็นอะไรที่เจ็บปวด เราจากกันไม่ดี เพราะการเลิกกัน ทำให้ผมค้างคาใจ คิดตลอดว่า การที่เลิกกับผม คือผมไม่มีเวลาให้ หรือการที่เขาทิ้งผมไปคบกับเพื่อนเขา คือการหมดรักผมจิงๆ ผมเคยกล่าวแล้วว่า
ผมใช้เงินคนล่ะกระเป๋า ทุกคนมีภาระที่ต้องใช้ แต่รายจ่ายหลักๆคือผมต้องรับผิดชอบ ค่าน้ำค่าไฟค่าจอดรถ ค่าของใช้ส่วนตัวของคนสองคนทุกเดือน ค่ากินทุกๆวัน
ค่าน้ำมัน เงินเดือนผมไม่ได้เยอะ รายจ่ายเกิน ซึงทำให้ผมต้องทำงานเพิ่ม แต่วันที่เลิกกัน ทุกอย่างมันพัง
ผมต้องอดทนกับความเจ็บปวด คำกับพูดว่า เขาไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว มีคนที่ดูแลเขาได้ ใส่ใจเขาได้ดีกว่าผม ทำไมคับ คนเราคบกันใหม่ๆดีกว่าเสมอ ยอมทุกอย่าง แต่ผมคบมา6 ปี ผมสนใจใส่ใจทุกอย่างยอมทุกอย่าง อยากได้อะไรให้ทุกอย่าง เทศกาล จะให้ของขวัญทุกๆปี ให้เงินใช้ แต่ไม่ได้เยอะมากมาย ผมไม่ได้มีเงินเยอะมากมายอะไร แต่จะเตรียมไว้ให้ ล่วงหน้า
ถ้าไม่สบาย ก็นอนเฝ้า พาหาหมอ ทำทุกอย่างที่หน้าที่คนเป็นแฟนจะทำ ไม่เคยปล่อยให้แฟนอยู่คนเดียวเวลาไม่สบาย ผมหยุดงานดูแลเลย แต่ผมกับถูกทิ้ง พอเวลาไป ตัวผมพยามมีใหม่ ผมเดินไปไม่สุด ต้องเลิกกับคนใหม่ ใจเราลืมคนเก่าไม่ได้ พอเขามาส่องเรา. เรากลับดีใจ ยังรอเขาตลอดระยะเวลา 10 เดือน เพื่อนๆพี่ๆมีวิธีไหนช่วยแนะนำผมหน่อยคับ