ใบที่สิบสองเปรียบดาวพราวกระจ่าง ยังอยู่กลางเวหา
นภาไส
เหมือนคนปลอดโปร่งโล่งฤทัย สบายใจเบิกบานสำราญ
รมณ์
ใครเสี่ยงใบนี้ว่าดีนัก ลาภนั้นจักเอิบอาบซาบทรวงสม ถ้าหวังหญิงยอดชู้ไว้ชูชม อย่าปรารมภ์ต้องได้ในเร็ววัน อันพี่น้องของหายทายได้คืน คงจะชื่นรื่นสุขเกษมสันต์
ถามเรื่องความนั้นหนาอย่ากลัวมัน จบประพันธ์พาทีเท่า
นี้เอยฯ