สวัสดีค่ะ 
เรามีเรื่องมาระบายหน่อยค่ะ คือว่า ขอเล่าแบบคร่าวๆนะคะ 
เรามีความสัมพันธ์กับแฟนมาแบบรักๆเลิกๆ สามปีแล้ว สาเหตุที่เลิกกันไม่ได้ทะเลาะกันนะคะ เราเข้ากันได้ดีคะ แต่พอเค้าพาเราเข้าบ้านเค้าทุกอย่างค่อยๆเปลี่ยนไปจนหาความสัมพันธ์ไม่ได้ ซึ่งเราเช้าใจว่าแม่ของเค้าไม่ชอบเรา เพราะเราเป็นคนต่างชาติ 
จนเค้าพูดเรื่องแต่งงานกับแม่เค้าเท่านั้นแหละ แม่เค้าคงให้เลือกว่าจะเอายังไงระหว่างแม่กับเรา 
เราเข้าใจนะว่าเค้าเหลือแม่เค้าคนเดียว เราก็ยอมรับ ร้องไห้ไป แต่เค้าก็มาวนๆรักๆ เลิกๆ กับเราแบบนี้ จนสามปีแล้วค่ะ 
เราทรมานมากคะที่อยู่เพราะรักไหม เราเริ่มตอบตัวเองไม่ได้แล้ว เพราะ ตอนที่เค้ากลับมาหาเราล่าสุดเค้าบอกเราว่า เค้าเป็นมะเร็ง 
เราก็ช๊อคและเราแค่อยากอยู่ข้างๆเค้าแค่นั้น เราไม่ได้คาดหวังอะไรแล้ว พอเหมือนแม่เค้ารู้ เค้าก็ผลักเราออกมาอีกแล้วค่ะว่าอย่ามาสงสารเค้า เค้าดูแลตัวเองได้ ไม่ได้อยากให้ใครเดือดร้อน จนมาถึงเมื่อวาน เราแค่ขอความชัดเจนกับเค้าค่ะ 
เราอยากจะมูฟออนสักที เราผิดไหม ที่ตอนแรกอะ เรากะไปหาเค้าที่บ้านแล้วแค่บอกว่า Happy Valentine day na เผื่อเราอาจจะไม่มีโอกาสได้บอกแล้ว 
เราเริ่มตัดสินใจจะกลับไทยคะ เพราะรู้สึกว่าการที่อยู่ต่างประเทศคนเดียวบางทีเราจัดการกับความรู้สึกนี้ไม่ไหวแล้ว 
เราไม่ได้มีปัญหากับการทำงานนะคะ ชินแล้วแต่ไม่ได้ชอบ 
จนสุดท้ายแล้วได้งานที่ไทย แต่ในใจไม่ได้อยากกลับ เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะได้เจอเค้าอีก
 เราแค่อยากจะตัดความสัมพันธ์แบบมูฟออนเป็นวงกลมแบบนี้แล้วค่ะ 
เราคิดถูกแล้วใช่ไหมที่ตัดสินใจกลับไทย เราอยากถามความเห็นหน่อยคะ