เรื่องมันอาจจะยาวนิดนึงนะคะ
ก็เริ่มเลยแล้วกันนะคะ พอดีพอดีหนูกับแฟนเราทะเลาะกันมา เราทะเลาะกันมาได้ประมาณนึงแล้วค่ะ ทะเลาะกันรุนแรงที่สุดก็คือเมื่อเดือนธันวาคมเลยค่ะ คือจริงๆแล้วเรากับแฟนทะเลาะกันบ่อยครั้งอยู่เหมือนกันแต่ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันน่ะค่ะรจากเป็นฝ่ายบอกเลิกผู้ชายและไล่ผู้ชายซะส่วนใหญ่ แต่สาเหตุที่ทะเลาะกันหลักๆเลยก็คือเรื่องงานบ้านกับเรื่องเงินค่ะ และก็อยากให้เขาสนใจใส่ใจเรามากกว่านี้ค่ะ เวลาที่เราทะเลาะกันก็คือเราทำงานหาเงินมาฝ่ายเดียวค่ะผู้ชายเค้าเรียนอย่างเดียวแต่ว่าเรียนใกล้จบแล้วเราเลย Support เขาเรื่องเงินในเรื่องการกินแต่ว่าเรื่องค่าเทอมพ่อกับแม่ของผู้ชายจะเป็นคนรับผิดชอบค่ะ เราเลิกงานมาทำงานมานีเหนื่อยเราเห็นแฟรอเอาแต่นอนเล่นเกมเราก็รู้สึกเหนื่อยรู้สึกท้อบางทีอยากได้กำลังใจจากเขาเขาก็ไม่รู้บ้างไม่ได้สนใจบ้างบางทีไม่ได้ถามบ้างแต่ แต่เราก็ไม่กล้าพูดกับเขาเพราะเรากลัวว่าเค้าจะมองว่าเรางี่เง่าเอาแต่ใจแต่เวลาที่เราทะเลาะกันแล้วระเบิดทีก็จะบอกเลิกเขาดูเขาด้วยการที่ว่าเธอไม่สนใจฉันเลยฉันเหนื่อยนะบางทีการอยู่คนเดียวอาจจะดีกว่าก็ได้มั้งแต่ในใจเราลึกลึกแล้วเราไม่ได้อยากให้เขาออกไปจากชีวิตเราเลยค่ะ แล้วที่ทะเลาะกันเรื่องเงินเราอยากให้เค้าจัดการในเรื่องค่าใช้จ่ายให้มันดีกว่านี้ไม่ใช่ว่าได้เงินมาแล้วก็เอาไปใช้ใช้จ่ายหรือซื้อของที่อยากได้อย่างเดียว จนเมื่อเดือนธันวาที่เราทะเลาะกันรุนแรงเลยสาเหตุมาจากวันนั้นแฟนไปกินข้าวกับเพื่อนผู้ชายตอนตีสาม โดยเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นประมาณสามทุ่มสี่ทุ่มเราบ่นกับแฟนว่าเราหิวข้าวอยากกินข้าวแต่แฟนก็เล่นเกมอยู่ไม่ได้สนใจเราแล้วแฟนก็บอกว่ามันดึกแล้วค่อยไปพรุ่งนี้แต่พอตีสามเค้าก็ออกไปกินข้าวกับเพื่อนของเขาข้างนอกซึ่งมันไม่ได้ไกลจากตัวบ้านเรามากแต่ แต่ที่เรารู้ได้ก็เพราะว่าตื่นเช้ามาอีกวันนึงเค้ามาบอกเราทีหลังค่ะอย่างน้อยมันก็ดีค่ะที่เขายังบอกเราแต่เราเสียความรู้สึกตรงที่ว่าเราบ่นกับเขาตั้งนานว่าหิวแต่เค้าก็จะเล่นเกมไม่ได้สนใจเราแต่พอเค้าหิวหรือพวกเพื่อนเค้าชวนเค้ากลับไปกับเพื่อนเขาได้โดยที่ไม่ปลุกเราว่าไปกินข้าวด้วยกันไหมมันเลยเกิดความน้อยใจค่ะ เราน้อยใจแฟนมากแล้วนะงอนเราร้องไห้น้อยใจว่าเอ้ยทำไมแค่นี้ให้ความสำคัญกับเราไม่ได้เลยหรอเรานอนเค้ามากแต่ตอนที่เรานั่งร้องไห้อยู่เค้ากลับเอาแต่นอนเล่นเกมไม่หันมาถามสักคำไม่หันมามองเราเลยว่าเราเป็นอะไร จนมันข้ามไปอีกวันเราไม่ได้พูดกับแฟนแล้วแฟนก็ไม่ได้ถามเราว่าเราเป็นอะไรร้องไห้ทำไมเราเลยทักไปบอกเลิกเขาแล้วเขาก็บอกว่าโอเคเดี๋ยวจะเก็บเสื้อผ้าออกมาจากบ้าน ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมาสุดท้ายเราเป็นฝ่ายง้อเค้าขอคืนดีกับเขาและขอโอกาสจากเขาว่าเราจะปรับปรุงตัวขึ้นเวลาทะเลาะเราจะไม่บอกเลิกเขาซึ่งเค้าก็ให้โอกาสเราค่ะ เราก็พยายามปรับปรุงตัวมาตลอดจนเมื่อเดือนมกราคมที่ผ่านมาช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์เค้าไม่ค่อยมีเวลาให้เราเลยค่ะเค้าเอาแต่ไปตกปลาเค้าบอกว่ามันเป็นกิจกรรมที่เขาชอบซึ่งเราก็รู้อยู่ว่ามันเป็นกิจกรรมที่เขาชอบแล้วถ้าเค้าชอบอะไรเค้าจะชอบได้ไม่ค่อยนานสักเท่าไหร่เดี๋ยวเค้าก็เริ่มและหยุดทำไปเองค่ะเราก็เข้าใจเขา จนพ่อมันจนพอมันบ่อยเกินไปเราน้อยใจเขาเราบอกเขาว่าเว้นไว้ซักเสาร์-อาทิตย์นึงได้ไหมอยู่กับเราได้ไหมซึ่งเค้าบอกว่าเค้าจะไปให้ได้เพราะนัดกันไว้แล้วว่าจะไปตกปลาเราน้อยใจมากๆเลยค่ะเราปล่อยโฮใส่เค้าเค้าก็ไม่ค่อยเข้าใจเรา แต่พอหลังจากนั้นจากที่ความสัมพันธ์เรากับแฟนมันเริ่มจะดีขึ้นแต่พอเราทะเลาะและน้อยใจกันเรื่องตกปลากลายเป็นว่าเรากับเขาเริ่มระหองระแหงกันยิ่งกว่าเดิมค่ะจนวันที่ 9 และวันที่ 10 ที่ผ่านมาเราไปกลางเต็นท์กับแฟนแล้วก็เพื่อนเพื่อนของกลุ่มเราเพราะเพื่อนเพื่อนรู้ว่าเราระหองระแหงกันเพื่อนเพื่อนเลยอยากให้เราไปกลางเต็นท์ในครั้งนี้ก็อยากจะให้คืนดีกันค่ะแต่ระหว่างที่เรากางเต็นท์และทำกิจกรรมอะไรหลายหลายอย่างร่วมกันกลายเป็นว่าแฟนเราแทบจะไม่คุยแบบไม่มองหน้าเราเลยค่ะ พอกลับมาเราเลยถามแฟนเราว่าเธอที่ผ่านมาที่เราพยายามปรับปรุงตัวให้เราดีขึ้นเธอว่ามันดีขึ้นบ้างไหมรู้แหละว่ามันต้องใช้เวลาแต่เราแค่อยากรู้เฉยเฉยว่ามันเริ่มดีขึ้นบ้างไหมแฟนบอกว่า แฟนบอกว่ามันก็ดีขึ้นบ้างนะเราเลยถามกลับ เราเลยถามกลับว่าถ้าดีขึ้นแล้วทำไมเธอแทบจะไม่มองหน้าเราเลยเราถามอะไรเธอก็ไม่อยากคุยกับเรา เราปล่อยโฮเราปล่อยโฮใส่เค้าอีกรอบไปไปมามาเค้าเลยพูดขึ้นมาว่าเรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีไหมถ้าไม่เลิกกันตอนนี้ยังไงวันนึงเราก็ต้องเลิกกันอยู่ดีรอได้ รได้ยินคำนี้แล้วเราช็อคมากที่ผ่านมาเราคิดว่าถ้าทั้งเราและเขาต่างคนต่างพยายามปรับกันหรือเราปรับคนเดียวถ้ามันดีขึ้นทำไมเค้าถึงยังเป็นแบบนี้เค้าเลยบอกเราว่าเค้าพยายามตัดใจจากเราทุกครั้งที่เวลาเราทะเลาะกันแล้วเราเป็นคนบอกเลิกแฟนซึ่งเราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าไม่เคยคิดจะเข้าใจในความรู้สึกของเราหรือความเครียดของเราเรารู้ว่าการที่ทะเลาะกันแล้วบอกเลิกหรือไล่เขามันไม่ดีมั มันไม่ควรพูดแต่ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันคือเรื่องมันมาจากความเครียดของเราเราแค่อยากให้เขาเข้าใจว่าเราก็เคลียร์เป็นอยากให้เค้ารู้ว่าเรารู้สึกอะไรและอยากให้เขาปรับปรุงตรงไหนแต่ทำไมเขาไม่คิดจะเข้าใจเราบ้างเลยเอาแต่บอกว่าตัดใจจากเราอย่างเดียวเราเลิกกันไป เราเลิกกันไปแล้วก็จริงแต่ว่าตอนเนี่ยเรายังอยู่ด้วยกันอยู่ค่ะวันที่ 24 นี้แฟนจะขนของย้ายกลับเข้าบ้านตัวเองแล้วค่ะเราเลยไม่รู้ว่าระหว่างที่เรายังอยู่ด้วยกันนี้เราจะง้อเค้ายังไงดีมานั่ง มานั่งปรับความเข้าใจกันใหม่ดีไหมหรือเราควรปล่อยเขาเราควรทำยังไงดีคะเราไม่รู้เลยค่ะตัดสินใจไม่ได้เรารักเขามากเราเคยชินกับการที่ตื่นนอนมาแล้วเจอหน้าเขาทุกวันแล้วก่อนเรานอนเราเจอหน้าเขาคนสุดท้ายของทุกวันตลอดเราไม่ชินเลยค่ะเราควรทำยังไงดีคะเพื่อนเพื่อนทุกคน