พ่อเราเสียไปตั้งแต่13ปีที่แล้ว ตอนนั้นเราอายุ14 ตอนพ่อเสียไม่ถึงปี แม่ก็มีแฟนใหม่อายุน้อยกว่า เขา2คนศีลเสมอกันค่ะ เพราะไปเจอกันที่วงไพ่ เงินประกันของพ่อ เราไม่เคยเห็น รู้แต่เขาแบ่งมีส่วนของย่า,เรา,น้อง แม่เป็นคนจัดการเงินส่วนของเราและน้อง เราขึ้น ม.6เทอม2 ตอนนั้นกำลังเรียน เราได้รับโทรศัพท์จากแม่ แม่บอกว่าเขากับแฟนเขาย้ายไปอยู่ที่ ตจว.แล้วนะ ทั้งที่เมื่อเช้ายังอยู่ที่บ้าน ส่วนเรากะน้องอยู่ที่ รร เราจุกมาก พูดอะไรไม่ออก เขาบอกว่า ไปอยู่บ้านญาติ อยู่ที่นี่ไม่ได้ เพราะติดหนี้รายวัน เขามาตามทุกวัน แต่ก็นั่นแหละ เขาปล่อยให้เราอยู่กับน้องที่บ้านนั้นแค่2คน บอกให้เราย้ายไปอยู่กับย่าก่อน เราไปอยู่กับย่าได้สักพักก็กลับมาอยู่บ้านตัวเองเหมือนเดิม ไม่ชิน เราก็บอกจะอยู่ที่บ้านกับน้อง2คน เราอยู่ได้ บางวันก็มีคนมาตามหาแม่ เราก็บอกว่าเขาไป ตจว.ก็ไม่มีใครมาหาอีก เราคิดน้อยใจทุกวัน ทำไมเขาปล่อยให้เราอยู่กัน2คน ไม่ห่วงกันเลยหรอ คิดถึงพ่อมากๆ
พอจบ ม.6 เราก็ย้ายไปหาแม่ที่บ้านญาติ มารู้ทีหลังว่าบ้านที่เราอยู่ก่อนหน้า แม่ได้ขายให้คนอื่นไปแล้ว สรุปคือบ้านที่ดิน เราไม่เหลืออะไรเลย แม่เอาเงินที่ขายที่กะบ้านไปใช้หนี้จนหมด เราตัดสินใจไม่เรียนต่อป.ตรี ออกมาทำงาน ก็มีส่งให้แม่ทุกๆเดือน ใจอยากเรียนมาก แต่มันเหนื่อยเกินไป ทั้งเรียนทั้งงาน เงินก็ไม่น่าจะพอถ้าจะเรียนต่อ เราเก็บตังซื้อมอไซด์ไว้ไปทำงาน ซื้อสด 50K ไม่อยากผ่อนเพราะเสียดายดอกเบี้ย แต่ล่าสุดปีที่แล้ว ก็ต้องเอารถเข้าไฟแนนซ์ เพราะแม่ไปติดหนี้ไว้อีกเกือบๆ80K หลายเจ้า น่าจะติดพนันกะหวยช่วงนั้น เราหนักใจมาก ถามตัวเอว อีกแล้วหรอ ร้องไห้ไม่รู้กี่ครั้ง เอาเข้าไฟแนนซ์ได้แค่30K และก็เงินเก็บโอนให้เขาไปใช้หนี้จนหมด เขาไม่มีงาน แค่รับจ้างแถวบ้าน เงินไม่เยอะอะไร เราโอนให้น้องเป็นคนจัดการเรื่องปิดหนี้ ถ่ายรูปอะไรมาให้ดูเสร็จสัพ เวลาผ่านมาเราก็พอลืมๆได้ แต่ก็ต้องมาผ่อนไฟแนนซ์ต่อ ปัจจุบันผ่อนหมดแล้ว วันหยุดยาวทีเขาอยากให้เรากลับไปหา เราหนักใจ ไม่อยากกลับไปเลย เวลาเพื่อนเขามาหา ก็จะชวนกันกินเหล้าตลอด กินทีแต่เช้ายันค่ำ เสียงดังมาก กวนตลอด บางทีเราไม่ได้นอนเลย เดินเข้า-ออกห้องเราบ่อย ชอบเอาเรื่องเราไปเล่า ไปโม้ เราเบื่อหน่าย หนักใจ ทำไมไม่เห็นใจกันบ้าง แล้วบ้านที่อยู่ก็บ้านญาติ เราเกรงใจโคตรไม่อยากกลับ ความรู้สึกเราก็ไม่เหมือนเดิม เราอึดอัด พอกลับมาทำงาน อยู่คนเดียวเราผ่อนคลายมาก เราพยายามไม่อ่านหรือตอบแชทเขา เราแค่อยากอยู่กับตัวเอง ไม่อยากกลับไปเจอเขา แต่ก็แอบคิดว่าจะผิดบาปมากไหม ที่เรากำลังรู้สึกแบบนี้
ผิดไหมที่รู้สึกกับแม่ไม่เหมือนเดิม
พอจบ ม.6 เราก็ย้ายไปหาแม่ที่บ้านญาติ มารู้ทีหลังว่าบ้านที่เราอยู่ก่อนหน้า แม่ได้ขายให้คนอื่นไปแล้ว สรุปคือบ้านที่ดิน เราไม่เหลืออะไรเลย แม่เอาเงินที่ขายที่กะบ้านไปใช้หนี้จนหมด เราตัดสินใจไม่เรียนต่อป.ตรี ออกมาทำงาน ก็มีส่งให้แม่ทุกๆเดือน ใจอยากเรียนมาก แต่มันเหนื่อยเกินไป ทั้งเรียนทั้งงาน เงินก็ไม่น่าจะพอถ้าจะเรียนต่อ เราเก็บตังซื้อมอไซด์ไว้ไปทำงาน ซื้อสด 50K ไม่อยากผ่อนเพราะเสียดายดอกเบี้ย แต่ล่าสุดปีที่แล้ว ก็ต้องเอารถเข้าไฟแนนซ์ เพราะแม่ไปติดหนี้ไว้อีกเกือบๆ80K หลายเจ้า น่าจะติดพนันกะหวยช่วงนั้น เราหนักใจมาก ถามตัวเอว อีกแล้วหรอ ร้องไห้ไม่รู้กี่ครั้ง เอาเข้าไฟแนนซ์ได้แค่30K และก็เงินเก็บโอนให้เขาไปใช้หนี้จนหมด เขาไม่มีงาน แค่รับจ้างแถวบ้าน เงินไม่เยอะอะไร เราโอนให้น้องเป็นคนจัดการเรื่องปิดหนี้ ถ่ายรูปอะไรมาให้ดูเสร็จสัพ เวลาผ่านมาเราก็พอลืมๆได้ แต่ก็ต้องมาผ่อนไฟแนนซ์ต่อ ปัจจุบันผ่อนหมดแล้ว วันหยุดยาวทีเขาอยากให้เรากลับไปหา เราหนักใจ ไม่อยากกลับไปเลย เวลาเพื่อนเขามาหา ก็จะชวนกันกินเหล้าตลอด กินทีแต่เช้ายันค่ำ เสียงดังมาก กวนตลอด บางทีเราไม่ได้นอนเลย เดินเข้า-ออกห้องเราบ่อย ชอบเอาเรื่องเราไปเล่า ไปโม้ เราเบื่อหน่าย หนักใจ ทำไมไม่เห็นใจกันบ้าง แล้วบ้านที่อยู่ก็บ้านญาติ เราเกรงใจโคตรไม่อยากกลับ ความรู้สึกเราก็ไม่เหมือนเดิม เราอึดอัด พอกลับมาทำงาน อยู่คนเดียวเราผ่อนคลายมาก เราพยายามไม่อ่านหรือตอบแชทเขา เราแค่อยากอยู่กับตัวเอง ไม่อยากกลับไปเจอเขา แต่ก็แอบคิดว่าจะผิดบาปมากไหม ที่เรากำลังรู้สึกแบบนี้