คบกับแฟนมา 3 ปี ทะเลาะกันน้อยมาก แต่ปัญหาที่มันสะสมในใจเรา คือ เรื่องเงิน เราเป็นข้าราชการ ไม่มีภาระใดๆ แค่เลี้ยงตัวเองไปวันๆ แฟนเป็นวิศวกร แต่ต้องจ่ายเงินให้ที่บ้านเดือนละหลายพัน เพราะพ่อป่วย ทำงานไม่ได้ และแม่เป็นแม่ค้าที่รายได้วันนึงไม่กี่ร้อย แฟนมีน้องที่กำลังเรียนชั้นม.ปลาย
เราไม่เคยขอเงินแฟน ไปไหนหารครึ่งตลอด แต่ทุกครั้งหลังจากที่เราไปเที่ยวด้วยกัน เดือนถัดไปแฟนจะลำบากเรื่องเงินเสมอ ไปเที่ยวกับเขาเราต้องคำนวณเยอะ เพื่อไม่ให้เขาลำบาก เราชอบเที่ยวต่างจังหวัด เราอยากไปกับเขา แต่การเงินเขาขัดสนมาก เขาต้องใช้ความพยายามมากๆในการจะไปเที่ยวกับเรา
เรื่องอื่นๆเขาดี ไม่เจ้าชู้ ไม่ดื่ม ไม่สูบ ขยันทำมาหากิน หางานพิเศษออนไลน์หลังเลิกงาน และทำโอทีตลอด บางทีเขาทำงาน 7 วัน จนเขาป่วยบ่อยๆ
เรากับเขาอยู่ไกลกันคนละจังหวัดนานๆเจอกัน เราย้ายไปหาเขาไม่ได้ เพราะเรารักสบาย เราอยู่ใกล้บ้านแสนสบาย หมู่บ้านมีฟิตเนส สระว่ายน้ำ เรารักการออกกำลังกาย หากไปอยู่กับเขา จะไม่มีสิ่งเหล่านี้
ส่วนเขาย้ายมาหาเราไม่ได้ เพราะจังหวัดเราไม่มีงาน ที่รายได้สูงสำหรับเขา เพราะเขาภาระเยอะ
เราอายุมากกว่าเขา 3 ปี เราแก่ลงทุกวัน เพื่อนๆเราเริ่มทยอยแต่งงาน ส่วนเราก็ไม่รู้อนาคตตัวเอง แม่เราบอกเขาว่าไม่เอาสินสอด แต่เขาไม่ยอม เขาบอกเพื่อศักดิ์ศรีของเรา เขาจะหามาให้ เราจึงบอกว่าถ้างั้นช่วยกันคนละครึ่ง แต่ก็นั่นแหล่ะ ไม่รู้เมื่อไหร่..
เมื่อความรู้สึกในใจลึกๆ เริ่มบอกว่าให้เลิกกับแฟน
เราไม่เคยขอเงินแฟน ไปไหนหารครึ่งตลอด แต่ทุกครั้งหลังจากที่เราไปเที่ยวด้วยกัน เดือนถัดไปแฟนจะลำบากเรื่องเงินเสมอ ไปเที่ยวกับเขาเราต้องคำนวณเยอะ เพื่อไม่ให้เขาลำบาก เราชอบเที่ยวต่างจังหวัด เราอยากไปกับเขา แต่การเงินเขาขัดสนมาก เขาต้องใช้ความพยายามมากๆในการจะไปเที่ยวกับเรา
เรื่องอื่นๆเขาดี ไม่เจ้าชู้ ไม่ดื่ม ไม่สูบ ขยันทำมาหากิน หางานพิเศษออนไลน์หลังเลิกงาน และทำโอทีตลอด บางทีเขาทำงาน 7 วัน จนเขาป่วยบ่อยๆ
เรากับเขาอยู่ไกลกันคนละจังหวัดนานๆเจอกัน เราย้ายไปหาเขาไม่ได้ เพราะเรารักสบาย เราอยู่ใกล้บ้านแสนสบาย หมู่บ้านมีฟิตเนส สระว่ายน้ำ เรารักการออกกำลังกาย หากไปอยู่กับเขา จะไม่มีสิ่งเหล่านี้
ส่วนเขาย้ายมาหาเราไม่ได้ เพราะจังหวัดเราไม่มีงาน ที่รายได้สูงสำหรับเขา เพราะเขาภาระเยอะ
เราอายุมากกว่าเขา 3 ปี เราแก่ลงทุกวัน เพื่อนๆเราเริ่มทยอยแต่งงาน ส่วนเราก็ไม่รู้อนาคตตัวเอง แม่เราบอกเขาว่าไม่เอาสินสอด แต่เขาไม่ยอม เขาบอกเพื่อศักดิ์ศรีของเรา เขาจะหามาให้ เราจึงบอกว่าถ้างั้นช่วยกันคนละครึ่ง แต่ก็นั่นแหล่ะ ไม่รู้เมื่อไหร่..