จุดเริ่มต้นจากช่วงเทศกาลตรุษจีน ทางบ้านเรียกรวมพลญาติพี่น้อง รวมสิบกว่าชีวิต พ้นจากวันไหว้ ก็เป็นวันเที่ยว ทางเราเลยชวนแฟมิลี่แก๊งค์ ว่าไปไหนดี เลยจบที่สวนผึ้ง!!!! เริ่มจากการจะปลุกสมาชิกจนครบแก๊งค์นี่ เริ่มปลุกกันตั้งแต่ตีสี่ ได้ออกจากบ้านคือเจ็ดโมง 5555

เริ่มจากไปตลาดโอ๊ะป่อย เป็นตลาดที่ได้ยินชื่อ และอยากไปตั้งแต่ก่อนโควิดจะมาอีก แต่ก็ไม่ได้ไปซักที เป็นตลาดที่มีที่นั่งชิวๆ ริมลำธาร บรรยากาศร่มรื่น ขอแนะนำเลยค่ะ อาหาร และพวกของฝากราคามิตรภาพมาก ราคาไม่แรงเลย จับจ่ายใช้สอยง่ายๆ สบายๆ ไม่ลำบากเป๋าตังค์มากค่ะ และการบริหารจัดการที่จอดรถ ก็คิดว่าดีเลยค่ะ จะมีลานจอดรถสามที่หลัก บริเวณวัด ที่อยู่ตรงข้ามตลาดเลย สามารถจอดรถแล้วเดินข้ามมาตลาดได้เลย (แต่ตรงนี้มักจะเต็มเร็วมาก) แล้วก็มีอีกสองลาน ลานนึงอยู่ก่อนถึงตลาด และอีกลานจะอยู่เลยตลาดไป ใช้พื้นที่โรงเรียนเป็นลานจอดรถค่ะ ทั้งหมดนี้จอดฟรีหมดเลยค่ะ สองลานหลังนี้จะมีรถซาเล้ง และรถสองแถวไว้คอยให้บริการรับส่งถึงตลาด ฟรี!! ค่ะ





จากนั้นพอเราแวะกินข้าวเสร็จ สถานที่ที่อยู่ในใจคือแก่งส้มแมว (ความจริงที่นี้คือที่หลักที่เราคุยกันไว้ทึ่บ้าน ว่าอยากไป เป็นสถานที่ที่ในอดีตตอนเด็กๆ เราเคยไปกันมาแล้ว แล้วรู้สึกว่าพอโตมา ชื่อนี้ค่อนข้างลบเลือนไปจากความทรงจำ เลยอยากจะไปใหม่) แต่ก็มีอีกสถานที่ที่โผล่มาในใจ คือน้ำตกเก้าชั้น หรือน้ำตกเก้าโจน (ทางนี้จะถนัดเรียกน้ำตกเก้าโจนมากกว่า) แต่พอดูในแผนที่ จากตลาดโอ๊ะป่อย ไปน้ำตกเก้าโจน อยู่ใกล้กว่าแก่งส้มแมว เลยคุยกับคณะทัวร์ว่า เราไปน้ำตกเก้าโจนก่อนแล้วกัน

น้ำตกเก้าโจน รู้สึกว่าจะอยู่ในความดูแลของทาง อบต. (อันนี้สังเกตเองจากตั๋วเข้าชมนะคะ) โดยมีค่าเข้าน้ำตกคนละ 20 บาท (ราคาย่อมเยาค่ะ)




ด้วยความที่ชื่อน้ำตกเก้าชั้นด้วยนั้นก็แสดงว่า น้ำตกนี้มีถึงเก้าชั้น ไอ้เราตอนแรกก็กะมาแกว่งขาในน้ำชิวๆ แถวชั้น 1 ชั้น 2 พอ แต่พอดีมาเป็นหมู่คณะ และด้วยความตื่นตาตื่นใจ เพราะแต่ละชั้น ลักษณะทางภูมิศาสตร์ ก็จะแตกต่างกันไป ก็เลยเดินไปเรื่อยๆ ขอบอกว่า ชั้นที่ใช้เวลาเดินนานที่สุดคือจากชั้น 2 ไป ชั้น 3 ค่ะ ไอ้เราก็เดินไปพักใหญ่ นึกว่าถึงชั้น 3 นานแล้ว คิดแค่ว่า อ๋อ ไม่มีป้ายมั้ง ที่ไหนได้ พอถึงป้ายว่าชั้น 3 ร้อง ห๊ะ!!! กันเป็นแถว ซึ่งชั้น 3 จะเป็นจุดสุดท้าย ที่เค้าอนุญาตให้เราพกของกินมานั่งปิกนิกล้อมวงทานอาหารกันได้ แต่ชั้น 4 ถึง ชั้น 9 อนุโลม แค่ให้ถือน้ำขึ้นไปได้  


พอถึงจุดชั้น 3 พอได้พักพอหายใจทัน ก็เลยลองดั้นด้นไปต่อ พอไปถึงราวๆ ชั้น 4 เจอคนเดินลงมา เลยถามเค้าไปว่า ไปถึงชั้นไหน เค้าบอกแค่ชั้น 5 พอดีว่าเค้าดูว่าทางขึ้นไปต่อค่อนข้างชัน เค้าเลยไม่ไป เราก็ลองเดินต่อไปให้ถึงชั้น 5 เจออีกคนนึงเดินลงมาก็ถามเค้าว่า ไปถึงชั้นไหน เค้าตอบว่าไปถึงชั้น 9 ไม่ไกลๆ แล้วเค้าให้ดูรูปที่ถ่ายมา เราดูแล้วว่า ชั้น 9 ค่อนข้างสวย เลยเอ้า!! ไปก็ไปต่อ เดินไปซักพัก ราวๆ ชั้นที่ 7 เจออีกคนเดินลงมา ก็ถามเค้าว่าไปถึงชั้นไหน เค้าก็บอกชั้น 9 ไม่ไกลๆ เลยแซวกลับว่า คนที่แล้ว เมื่อสิบนาทีก่อนก็บอกหนูว่าไม่ไกลเหมือนกันค่ะ [:เพี้ยนขำหนักมาก:] s8r36sb3x6bz3NcqorL-o.jpg[/img]



จนในที่สุด เราก็สามารถไปเป็นผู้พิชิตชั้น 9 จนได้ เย้!!!! น้ำใส ไหลเย็นเห็นตัวปลา ซึ่งตอนแรกส่องแล้วไม่เห็นปลา เลยเอาเท้าจุ่มน้ำเล่น พอเห็นเท่านั้นแหล่ะ ตะกายขึ้นเกาะโขดหินแทบไม่ทัน 555555



แต่ด้วยไม่ใช่ช่วงฤดูฝน น้ำก็จะไม่เยอะมาก แต่ข้อดีคือ ไม่อันตรายมาก เด็กๆ สามารถเล่นน้ำได้ชิวๆ อ้อ แล้วเราขึ้นไป ก็เซอร์ไพร์สมาก มีเด็กๆเล่นน้ำกันสนุกสนาน แต่เรานี่ ขึ้นไปถึงหอบแฮ่กๆ ยิ่งขาลงมา

และสุดท้าย ในสุดท้าย เนื่องจากได้ใช้พลังทั้งหมดในการตะกายเขาไปดูน้ำตกถึง 9 ชั้นแล้ว แพลนไปแก่งส้มแมวเป็นอันต้องพับใส่กระเป๋า เก็บกลับบ้านไปก่อน เทศกาลหน้าค่อยหาเรื่องไปใหม่

ปล. รูปถ่ายไปเรื่อยมาก  เพราะอยากให้ทุกคนไปค้นหาประสบการณ์เพิ่มกันต่อค่ะ ฮ่าาาา