เกริ่น ไว้ก่อนนะคะเราไม่ใช่คนไทยแต่เป็นคนไทยใหญ่
เรามีพี่น้องทั้งหมด5คนหญิงล้วนเราลูกคนที่สอง

แม่ส่งเรามาอยู่กับป้าที่ไทยตั้งแต่อายุ11มาเลี้ยง

หลานให้ป้า1ปีแลกกับทอง1บาท
เราอยู่ไม่ได้เพราะคิดถึงพ่อแม่และน้องและอยากกลับไปเรียนเพราะเราเป็นคนเรียนเก่งเราชอบเรียนเราทำทุกทางที่จะหลับบ้านให้ได้นอนร้องไห้
ทุกคืน
จนแม่ตามขึ้นมาเพื่อไม่ให้เรากลับบ้านไปแล้วเอาเราไปฝากทำงานไว้กับรีสอร์ต แห่งหนึ่งค่าแรงวันละ200ทำทุกอย่างทำอาหารเสริฟเก็บห้องเปลี่ยนผ้าปูคือง่ายๆทำงานจนแขนหักเพื่อใช้หนี้ให้แม่เราทำได้เกือบ3ปี แม่เอาเงินเราไปเกือบหมดได้ทำแค่พาสปอร์ต ทำงานจนจะเข้าปีที่สามอายุเราน่าจะเข้า14เราจะถูกเจ้าของรีสอร์ตข่มขื่น เขาเข้ามาในห้องเราตกใจร้อง เขาเลยออกไป เราไปเล่าให้คนงานที่เป็นผู้ใหญ่ฟัง เขาก็ไปเล่าให้เมียเจ้าของรีสอร์ตแล้วก็ไปเคลียกัน ลูกคนเล็กกับคนรองรับรู้แต่คนโตไม่ได้รับรู้ด้วย  มีวันนึงเราอาบน้ำมัน
เหมือนมีคนมาแอบดูเราเราตกใจร้องลั่น แล้วไปถามเขาได้มาแอบดูไหมเขา ปฏิเสธ ลูกคนโตหาว่าเรา เรารู้สึกไม่ปลอดภัยเลย เหมือนเรื่องจะเคลียกันจบ เราเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงที่ชอบแต่งตัวเขาหาว่าเราอ่อยผัวเขา เราร้องไห้บ่อยมาก จนคิดฆ่าตัวตายถึง10รอบแม่ไม่รับรู้อะไรเลย
จนเราขอพักไปหาแม่แล้วเล่าเรื่องนี้ให้น้าฟัง น้าให้ออกเลย เราไม่กล้ากลับไปเอา พาสปอร์ตและเงินที่ค้างไว้กับเขาไม่รู้เท่าไหร่แต่เยอะมากเพราะเราไม่เคยได้ใช้เงินเลย  จนมาอยู่กับแม่และพ่อเลี้ยงหางานทำในตัวเมืองได้เงินเท่าไหร่ส่งให้แม่หมด
จนวันนึง เราได้ยืนพ่อเลี้ยงคุยโทรศัพท์ว่าเราลับหลังเยอะมากจนร้องไห้บอกแม่ แต่แม่เลือกพ่อเลี้ยง เราเลยหนีมาอยู่อีกจังหวัดนึง ทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองส่งเงินให้แม่บ้าง พอมีเงินก็กลับไปหาแม่เอาเงินไปให้เขาหมื่นนึงคำแรกที่แม่พูดคือ แค่นี้เองหรอ คือน้ำตาเราใหล เราป่วยบางวันไม่มีกินเราไม่เคยคิดขอหรือยืมใครเลย ก่อนหน้านั้นก็ให้เขาไปเป็นแสนๆ จากวันนั้นเราไม่อยากยุ่งกับแม่อีกเลย กลับมาทำงานของเราเก็บเงินโดนโกงเงินบ้างมีแฟน แฟนก็เอาเงินเราไปหมด เราคิดฆ่าตัวตายนับครั้งไม่ได้แค่หน้าน้องลอยมาเราก็หยุด
แม่พาน้องกลับเจดีย์สามองค์เพื่อให้ไปทำงาน คิดดูน้องเราอายุ น้อยมากแม่ให้แยกไปทำงานคนละทิศคนละทาง เราไม่รู้เรื่องเลย รู้ตอนญาติโทรมาบอกเราร้องไห้หนักมาก เราช่วยอะไรน้องไม่ได้เลย
จนน้องโดนจับเขาหาว่าน้องขโมยของกิน เด็กอะเนาะมันหิว จนแม่ต้องขึ้นมารับน้องกลับไปอยู่ด้วย
ใช้งานอย่างกับทาส เพื่อให้ผัวใหม่กับลูกคนใหม่เขาสบาย  เราส่งโทรศัพท์ไปให้น้องเพื่อที่จะได้คุยกับน้องแม่เอาไปขาย เราโมโหมาก จนขอตัดขาดแม่ลูกกับเขา แต่น้องเรายังอยู่กับเขา ไม่รู้จะทำยังไงทุกวันนี้น้องโทรมาหาเราบอกว่าแม่จะไม่ทำบัตรให้เขา เขาบอกจะไม่ยอมเซ็นยืนยันให้เรางงกับคนเป็นแม่แบบนี้ ของเราเขาก็ไม่ทำให้จนเราต้องไปทำบัตร10ปี เสียเงินเอา  เราควรทำยังไงกับเรื่องน้องดีค่ะเราเครียดจนคิดฆ่าตัวตายทุกวัน ไม่มีความสุขเลย ทำไมภาระมาตกที่เราหมดเลย เราไม่ควรเกิดมาเลย ขอพื้นระบายหน่อยนะคะ ไม่รู้จะพูดคุยกับใครเผื่อจะไม่อยู่แล้ว เราเครียดมากชีวิตเราเจอแต่เรื่องร้ายๆ