วันนี้ที่รอคอย… เราได้เจอกันสักที



ก่อนจะเริ่มเล่า เรื่องเล่าจากทางบ้านในตอนนี้ เนื่องจากเรื่องนี้กินเวลาอย่างยาวนานจากที่ได้รับฟังมา ผมจึงขอแบ่งเรื่องย่อยชุดนี้ โดยแบ่งเป็น 3 ตอนนะครับ
1. วันนี้ที่รอคอย… เราได้เจอกันสักที 
2. พวกกระผมของตามไปงานบวชได้ไหมขอรับ 
3. เสียงสุดท้ายก่อนลาจาก…
สำหรับเรื่องนี้ ผมได้รับการถ่ายทอดมาจากคุณทีครับ โดยผมจะขออนุญาต เล่าเรื่องนี้เป็นตัวผมแทนครับ จะได้ไม่สะดุดในการอ่านของทุกๆท่านครับ
หากจะย้อนจุดเริ่มต้นของผมเลยนั้น น่าจะย้อนกลับไป 10 กว่าปีที่แล้ว
ผมและเจ้าโอ ( โอ ในเรื่อง “ชายชุดดำคือใครกัน” ลองย้อนอ่านดูนะครับ  คลิกอ่านเพิ่มได้ที่นี่ )
เราเป็นเพื่อนกันมาอย่างยาวนาน มีอยู่วันหนึ่ง โอโทรมาหาผมว่า
ทีๆ วันนี้นายว่างไหม พอดีเรานัดหมอไว้ ผมจึงถามไปว่า เห้ยนายเป็นอะไร
โอบอกว่า เปล่าๆ เรานัด หมอดูไว้นะ ที่นี่… ผมก็บอกว่า เอ้ย เราไม่เคยเห็น
นายจะดูดวงเลยนี่ ไหงวันนี้อยากดูละ (ต้องบอกว่าผมและโอนั้น เราสองคนเรียนจบด้านวิทยาศาสตร์มานะครับ) โอจึงบอกว่า เพื่อนที่ รร เราเคยมาดูบอกเราว่าแม่นมากเลย เราอยากลองดูดวงหน่อย ช่วงนี้นี้ไม่รู้อะไร เหนื่อยไปหมดเลยอะ
 
ภาพตัดมาถึงสถานที่ที่เรา ได้นัดหมอดูคนนี้ไว้ เรามาเจอกัน ก่อนที่จะไปหา
หมอดูท่านนี้ หมอดูท่านนี้เป็นผู้หญิง อายุราวๆ 50 กว่าๆ ยิ้มๆ แล้วทักทาย
ว่าน้องที่นัดดูดวงใช่ไหมคะ อ้าว แล้วคนไหนมาดูละ เห็นมากัน 2 คน
โอจึงบอกว่า ผมเองครับ ส่วนคนนี้ ทีครับ ขอตามมานั่งฟังด้วย
ระหว่างที่หมอดูท่านนี้ดูไปเรื่อยๆ พูดไปเรื่องนั้น เรื่องนี้
แต่ในใจ ก็ยอมรับว่า คิดไม่ดี ว่า เออมั่วไหมนะ จะแม่นจริงๆหรอ?
(ต้องบอกว่าเรื่องพวกนี้ ผมในตอนนั้นไม่ได้เชื่อ รึ คิดว่ามีอยู่จริง
หรือสามารถดูดวงนั้นนี่ ทายทักได้อย่างตาเห็นอะไรแบบนี้ )
สักพัก เรื่องมันแบบโบ๊ะบ๊ะมาก หมอดูคนนั้น อยู่ดีๆ ก็
หันกลับมาหาทางผมแล้วบอกว่า “ไม่เชื่อหรอ? ว่าสามารถดูได้จริงๆ
งั้นเอาอย่างนี้ จะได้รู้ว่าของพวกนี้ มันมีจริงๆ” จบคำพูดของหมอดู
ท่านนี้ไม่นาน ปรากฎว่า ผมปวดหัวขึ้นอย่างมาก หายใจเริ่มถี่ๆขึ้น
หน้าผมเริ่มแดง หูเริ่มแดง ตัวร้อนขึ้นมาทันได้ จน โอผิดสังเกต
กันมาถามกับผมว่า เกิดอะไรขึ้น…..นายเป็นอะไรไป ไม่สบายหรอ!!!
ไหวไหม สักพัก แม่หมอพูดขึ้นมาต่อด้วยคำพูดสั้นๆว่า
“เชื่อแล้วหรือยังว่า พวกนี้มันมีจริงๆ ” พอสิ้นประโยคนี้
ผมจึงบอกไปว่า ผมเชื่อแล้ว ผมเชื่อแล้ว ผมเชื่อแล้วว่ามีจริงๆ
เออ มันแปลกจริงๆนะครับ หลังจากผมยอมรับว่ามีจริงๆ
อาการต่างๆเหล่านี้ที่ผมเจออยู่มันค่อยๆ ดีขึ้น ดีขึ้น จนกลับมาปกติ
 
โอก็ตกใจ ถามว่าไหวไหม ผมจึงตอบไปว่า เออไวๆ เดี๋ยวค่อยคุยกัน
จากนั้น โอก็ดูดวงจนจบ ผมจึงหันกลับไปถาม หมอดูท่านนี้ว่า
ผมขอดูด้วยได้ไหมครับ อยากดูแล้ว ไม่เคยดูมาก่อนเหมือนโอเลยครับ
หมอดูท่านยิ้ม และตอบสั้นๆว่า วันนี้คงไม่ได้คะ ยังไม่ถึงเวลาที่จะดู
แต่ ก่อนจะกลับ หมอดูบอกว่า ลองถามคุณพ่อคุณแม่คุณดูด้วยนะ
ว่าคุณเกิดมาจากที่ไหน และตอนเกิดเป็นอย่างไร อย่าลืมไปถามนะคะ
แต่สำหรับวันนี้ เราคงไม่มีโอกาสได้ดูดวงด้วยกัน…
หลังจากนั้นผมและโอ ก็ได้ลาหมอดูท่านนี้ และกลับไปแบบเซงๆ
นับจากวันนั้น วันที่ผมได้เจอเรื่องแปลกๆครั้งแรก ที่เกิดขึ้น
ระหว่างนั้นก็มีเจอเรื่องแปลกๆบ้าง เจอการทดสอบต่างๆ
บทเรียนของชีวิตในด้านต่างๆ จนเวลาผ่านไปหลายปี…
มีอยู่คืนหนึ่งครับ หลังจากเตรียมตัวเข้านอนไปได้ไม่นาน
ผมเริ่มฝันครับ… ในฝันนั้น ผมได้มาอยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง
ที่เขานั้นมีต้นไม้เยอะแยะมากมาย มีน้ำตกไหลอยู่ไม่ห่างไกลเกินสายตา
 
ระหว่างที่ผมลองเดินชม สถานที่แห่งนี้ได้ไม่นานนัก
ผมได้มาเจอกับ มาณพคนหนึ่ง ชายวัยกลางคนที่ใส่ชุดขาว
กำลังเดินมาอย่างช้าๆ มาปรากฏตรงหน้าผม และชายคนนี้ได้พูดขึ้นว่า
“ผมรอคุณมานานแล้วนะ อีกไม่นาน อีกไม่นาน เราจะได้เจอกันสักที”
หลังจากสิ้นประโยคนี้ไม่นาน ผมก็ค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้น
พร้อมกับจำความฝัน สถานที่แห่งนั้น และ ประโยคที่ ผู้ชายคนนั้น
ทิ้งปริศนาไว้ ด้วยความงุนงง ว่าเขารอผมหรอ แล้วเขาคือใคร
แล้วผมจะเจอ ผู้ชายคนนี้ได้ยังไง หรือ แค่ฝันไปเท่านั้นเอง
เชื่อไหม? อะไรก็เกิดขึ้นได้จริงๆ หลังจากผ่านมาไม่นาน
มีอยู่วันนึง กลุ่มเพื่อนๆผมลองถามกันว่า เห้ย ไอ้ที อาทิตย์หน้า
พวกเราจะไปต่างจังหวัดกัน ไปไหม ผมถามไปว่า โอไปไหม
พวกมันบอกไปสิ ไปด้วยกัน แล้วไปไหนละ พวกมันบอกว่า
พวกเราจะไปที่ สำนักสงฆ์แห่งหนึ่งในป่า เป็นธรรมชาติดีนะ
ผมเลยบอก ก็เพื่อนๆไปก็ไปกันสิ ได้อยู่แล้ว
ถึงวันที่ออกเดินทาง…. แม้จะไกลเพียงใด ถนนหนทางเข้ามาจะเละแค่ไหน
แต่เชื่อไหม ภาพวิว และธรรมชาติโดยรอบ มันทำให้เออรู้สึกดีมากๆ
และแล้ว พวกเราก็ได้มาถึง สำนักสงฆ์แห่งนี้ ต้องบอกก่อนว่า ที่นี่จอดรถไว้ข้างบนนะครับ ส่วนศาลาสำนักสงฆ์แห่งนี้อยู่ด้านล่าง ทางลงค่อนข้างยาว
เราค่อยๆเดินกันลงมากันครับ ระหว่างที่เดินๆ ลงมาอยู่ ภาพมันก็
คลับคล้ายคลับคลา เหมือนว่า เคยมาที่แห่งนี้แล้ว แต่ก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร
ก็รีบๆเดินกันลงมาครับ เพราะว่า หลวงปู่ท่าน รออยู่ที่ศาลา
หลังจากได้สนทนากับหลวงปู่ท่านได้สักพัก
ท่านจึงได้พูดกับผมว่า ได้เจอกันแล้วนะ …. เป็นอย่างไรบ้างละที่นี่
หืมมม…… อะไรนะ ความคิดในใจก็พลันย้อนกลับไปในประโยคนี้
แต่ในฝันเราเจอชายใส่ชุดขาวนี่ แล้ว… ตรงหน้าเราเป็นพระ เป็นหลวงปู่นี่
เสียงของหลวงปู่ก็ได้พูดกลับมาหลังจาก ความคิดนั้นจบลงว่า….
ที่เห็นรึความจริง ก็ไม่ต่างกัน ก็คนๆเดียวกัน ไม่ได้แตกต่างกันเลย
เราได้เจอกันมาทุกแบบแล้วนะ ทุกที่ ทุกสถานะ ทุกชนชาติ
หืมม…. ทำไมจึงตอบมาก่อนที่ จะถาม หรือว่า….. ช่างเถอะคงไม่มีอะไร..
 
และเรื่องราวในตอนนี้ก็ขอจบลงเพียงเท่านี้
เพราะมันยังคงมีเรื่องราวๆ ยิบย่อย ณ สำนักสงฆ์แห่งนี้ อีกมากมาย
เพียงแค่อยากจะเล่าถึงที่มาที่ไปว่า
“วันนี้ที่รอคอย… เราได้เจอกันสักที” เจอกันที่ไหน อย่างไร
และ การที่ตัวผมเอง ได้พบกับเรื่องแปลกๆ หรือ การเปิดเรื่องราวอีกโลก
หนึ่งนั้น มันเริ่มต้นจาก ไอ้โอ เพื่อนที่พาไปพบเจอหมอดูท่านนั้น
จนทำให้ผม เจอเรื่องราวมากมายต่อจากนี้ ไม่ว่าจะเป็น
“พวกกระผมของตามไปงานบวชได้ไหมขอรับ” หรือ
“เสียงสุดท้ายก่อนลาจาก…” และ ตอนใหม่ที่ชื่อว่า
“พลบค่ำ… เรามาเจอกัน”
ท้ายเรื่อง….
หลังจากเวลาผ่านมาหลายปี ไอ้โออยู่ดีๆ ก็ถามขึ้นว่า
เพราะเราใช่ไหม ที่ทำให้นายเป็นนายแบบนี้ ผมจึง
ได้เล่าเรื่องแบบที่เขียนไว้ ข้างต้น ว่าวันนั้น
ผมคิดอะไรบ้าง และ ผมเจออะไรบ้างในวันนั้น
วันที่… เปิดโลกใบใหม่ให้ผมได้เข้ามาสัมผัส….
บางส่วนอาจไม่สามารถลงรายละเอียดได้
เนื่องจาก ขอละไว้ครับ สงสัยส่วนไหน
สอบถามเข้ามาได้ครับ  
สำหรับตอนจบของ ตอนนี้ อดใจหน่อยครับ
ปล. ขอขอบคุณ เจ้าของเรื่องนี้คุณที คุณโอ และ หมอดูท่านนั้น
รวมถึงเหล่าดวงวิญญาณ ทุกๆดวงจิตที่ได้กล่าวถึง
เพื่อนำเรื่องราวต่างๆ เหล่านี้ นั้นมาถ่ายทอด เป็นวิทยาทาน
ต่อเพื่อนๆ ที่ได้อ่าน หรือ รับฟัง มา ณ ที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณครับ
ภาพประกอบ สำหรับเล่าเรื่อง… 

#เรื่องเล่าจากทางบ้าน#เรื่องเล่า#ความเชื่อ#ภพชาติ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่