ขออนุญาตระบาย ตอนนี้ทรมานมากๆระบายยังไงก้ไม่พอ
ก่อนจะลงมาจังหวัดช.มาอยุ่กับแม่กล้าพูดได้เลยว่าตอนนั้นมีความสุขมาก พอมาอยุ่กับแม่
ทุกอย่างเปลี่ยนไป การกินการนอนเรารับได้ทุกอย่าง จนมันเริ่มที่พี่ชอบแกล้งเราแรงขึ้น เพราะเรารู้ว่าแม่รักลูกไม่เท่ากัน
ทุกอย่างเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ กลับกลายเป็นว่าตอนนั้นเราปรับตัวเริ่มไม่ได้ เราเริ่มเครียดที่กลับบ้านมาบ้านไม่ค่อยสงบสุข
ผลการเรียนแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด อะไรทำให้เราเปลี่ยนไปขนาดนี้
จนเราไปเล่นเกมแล้วรู้จักกับคนหนึ่ง เล่นด้วยกันสักพักเราจึงคบกัน(เลือกคบเพราะคิวว่าเป็นบ้านหลังที่2ต่อจากแม่ถ้าทะเลาะกัน)
จำได้เลยตอนนั้นทะเลาะกับแม่รุนแรงมาก เลยตามผู้ชายไป เครียดสุดๆ เราอยากออกจากบ้านแม่ เลยเลือกที่จะตามผู้ชายไปแล้วมีอะไรกับเขา
ถ้าไม่ให้เขาก้ขังเราในห้อง แล้วเขาทำตัวเหมือนคนโง่เพิ่งรู้จักโลกภายนอกเลยยอม จนท้อง ตอนนั้นเรามั่นใจเลยว่าจะรักเด็กคนนี้ให้มากๆ พอเวลาผ่านไปยังไม่ได้คลอดแต่ใกล้แล้ว
จับได้ว่าเขานัดเย็-คนอื่นไปทั่ว เราเสียใจมาก แต่เรากลั้นไว้เพราะ กลัวลูกจะรู้สึกแย่ไปด้วย จนลูกคลอดคลอดได้1-2เดือน
แม่แฟนเขาของลูกไปเลี้ยงเราก้ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเราต้องไปด้วยใกล้ลูกไว้ สุดท้ายเราอาจคิดผิด ลูกเพิ่งจะ3เดือนเขานัดเจอีกแล้ว จะร้องไห้เลยค่ะแต่เราทนอยุ่เพราะหวังข่าวดี เผื่อเขาจะมาตบแต่ง เพื่อแก้ชื่อเสียงให้แม่ สรุปแม่เขามาคุยจะให้แค่1หมื่นสำหรับแต่งงาน เราเครียดมากเพราะตั้งแต่ที่ทะเลาะกับพ่อเด็กตอนลูก3เดือนหลังจากนั้น เราไม่ได้เลี้ยงตัวเขาอีกเลยอยุ่บ้านเดียวกันแต่ไม่ได้เลี้ยง เราเลยทำงานบ้านแทน จนจับได้อีกครางนี้คุยเยอะกว่าเดิม
เราเครียดกว่าเดิม จนไม่ได้ทำงานหาเงินไม่ทำงานบ้าน เครียดก็กิน เราพยายามอดทน แต่ก้ทนไม่ไหว จนเราต้องไปพบจิตแพทย์ แต่ก้ต้องเลิกเพราะเงินไม่พอ
ลูกก็ไม่ได้เลี้ยงเเล้ว จนถึงตอนนี้ อยากรู้มากเลยทำไปเพื่ออะไร พอรู้ว่าเราจับได้ ทุบตีเตะเราถึงไม่ได้ขนาดชํ้าแต่มันก้เจ็บอยู่ดี
เราเลือกทนอยุ่เพราะแม่บอกไว้ว่าเราทำชื่อเสียงเขาเสียหาย สุดท้ายเขาก้เลิกคุยแต่ไม่รู้จริงหรือเล่า แต่ตอนนี้เจออีกแล้ว เขาเลือกที่จะโอนเงินให้ด้วย
ค่านมสาระพัดทุกอย่างของลูกไม่เคยออกสักบาท ย่าเขาออกให้ ยอดไป2500 บาท เราเสียใจที่สุดในชีวิตเราทวงเงินนั้นคืนเขากลับปกป้องคนในโทรศัพท์
เราโดนต่างๆนาๆมาเลยเครียด เราเลือกที่จะทำลายข้าวของ เพราะอัดอั้นไม่ไหวแม่เขาก้ช่วยลูกตัวเอง ตอนนี้รู้สึกอยากฆ่าคนนั้นมากๆ
แต่ก้ฆ่าไม่ลงโกรธไม่ลง เพราะทุกอย่างมันเริ่มมาจากเราทั้งนั้น ตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไงลูกก็อยากได้คืนเรารักมากๆ แม่บอกไม่ต้องเอาคืนมา
เขาจะตบดีเราตอนแม่เขาไม่เห็น ถ้าแม่เขาอยุ่เขาจะแสดงทำเป็นว่าเขาโดนรังแก เราอยากจะร้องไห้ที่ทำทั้งหมดมาไม่เหลือใยดีอะไรเลย
เครียดจนอยากเอามีดปาดคอตัวเอง อาจจะยังดีกว่าตอนนี้ก็ได้ ขณะข้าวยังอดมาแล้วเลย โดนทิ้งที่ห้างไม่มีเงินไม่มีโทรศัพท์ ต้องเดินกลับบ้านมาก้ทำแล้ว
(นั่งนานแล้วไม่รู้มันผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ววินก้ยังไม่มา) ปั้มก้เคยนอนมาแล้ว อดข้าว2วันนํ้าไม่ได้จิบเลยเพราะ เราไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ
ตอนนี้ก้ขังตัวเองอยุ่ในห้อง สงสรตัวเอง พี่สาวก็ไม่รู้คิดยังไงคำพูดเหมือนมาซํ้าเดิม(หรือเปล่า)
คิดแค่ว่าตอนนี้เราทำไปทำไมทุกอย่างนี้ รู้แค่ว่าอยากตายใครก้ได้มาฆ่าที หรือจะฆ่าตัวตาย ยังไงก้ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
เพราะลูกได้ดทุกคนมีงาน อย่างน้อยถ้าเราตายก้อาจเสียแค่ค่าทำศพ หรือเราควรไปจิตเวช แต่เราไม่ไหวแล้ว
ไม่ไหวทั้งเงินไม่มีแรงจูงใจใช้ชีวิต
เราเลือกที่จะไม่ทำอะไรไปล่อยให้โดนทำร้ายต่อไป ทุกอย่างมันผิดที่เรา ใครจะหาว่าเราโง่ไม่เป็นไรค่ะเราไม่ได้ว่าอะไรเพราะนี่คือทางที่ดีที่สุดที่เราคิดได้แล้ว
ทั้งหมดนี้เป็นความผิดหนู...ใช่ไหม
ก่อนจะลงมาจังหวัดช.มาอยุ่กับแม่กล้าพูดได้เลยว่าตอนนั้นมีความสุขมาก พอมาอยุ่กับแม่
ทุกอย่างเปลี่ยนไป การกินการนอนเรารับได้ทุกอย่าง จนมันเริ่มที่พี่ชอบแกล้งเราแรงขึ้น เพราะเรารู้ว่าแม่รักลูกไม่เท่ากัน
ทุกอย่างเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ กลับกลายเป็นว่าตอนนั้นเราปรับตัวเริ่มไม่ได้ เราเริ่มเครียดที่กลับบ้านมาบ้านไม่ค่อยสงบสุข
ผลการเรียนแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด อะไรทำให้เราเปลี่ยนไปขนาดนี้
จนเราไปเล่นเกมแล้วรู้จักกับคนหนึ่ง เล่นด้วยกันสักพักเราจึงคบกัน(เลือกคบเพราะคิวว่าเป็นบ้านหลังที่2ต่อจากแม่ถ้าทะเลาะกัน)
จำได้เลยตอนนั้นทะเลาะกับแม่รุนแรงมาก เลยตามผู้ชายไป เครียดสุดๆ เราอยากออกจากบ้านแม่ เลยเลือกที่จะตามผู้ชายไปแล้วมีอะไรกับเขา
ถ้าไม่ให้เขาก้ขังเราในห้อง แล้วเขาทำตัวเหมือนคนโง่เพิ่งรู้จักโลกภายนอกเลยยอม จนท้อง ตอนนั้นเรามั่นใจเลยว่าจะรักเด็กคนนี้ให้มากๆ พอเวลาผ่านไปยังไม่ได้คลอดแต่ใกล้แล้ว
จับได้ว่าเขานัดเย็-คนอื่นไปทั่ว เราเสียใจมาก แต่เรากลั้นไว้เพราะ กลัวลูกจะรู้สึกแย่ไปด้วย จนลูกคลอดคลอดได้1-2เดือน
แม่แฟนเขาของลูกไปเลี้ยงเราก้ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเราต้องไปด้วยใกล้ลูกไว้ สุดท้ายเราอาจคิดผิด ลูกเพิ่งจะ3เดือนเขานัดเจอีกแล้ว จะร้องไห้เลยค่ะแต่เราทนอยุ่เพราะหวังข่าวดี เผื่อเขาจะมาตบแต่ง เพื่อแก้ชื่อเสียงให้แม่ สรุปแม่เขามาคุยจะให้แค่1หมื่นสำหรับแต่งงาน เราเครียดมากเพราะตั้งแต่ที่ทะเลาะกับพ่อเด็กตอนลูก3เดือนหลังจากนั้น เราไม่ได้เลี้ยงตัวเขาอีกเลยอยุ่บ้านเดียวกันแต่ไม่ได้เลี้ยง เราเลยทำงานบ้านแทน จนจับได้อีกครางนี้คุยเยอะกว่าเดิม
เราเครียดกว่าเดิม จนไม่ได้ทำงานหาเงินไม่ทำงานบ้าน เครียดก็กิน เราพยายามอดทน แต่ก้ทนไม่ไหว จนเราต้องไปพบจิตแพทย์ แต่ก้ต้องเลิกเพราะเงินไม่พอ
ลูกก็ไม่ได้เลี้ยงเเล้ว จนถึงตอนนี้ อยากรู้มากเลยทำไปเพื่ออะไร พอรู้ว่าเราจับได้ ทุบตีเตะเราถึงไม่ได้ขนาดชํ้าแต่มันก้เจ็บอยู่ดี
เราเลือกทนอยุ่เพราะแม่บอกไว้ว่าเราทำชื่อเสียงเขาเสียหาย สุดท้ายเขาก้เลิกคุยแต่ไม่รู้จริงหรือเล่า แต่ตอนนี้เจออีกแล้ว เขาเลือกที่จะโอนเงินให้ด้วย
ค่านมสาระพัดทุกอย่างของลูกไม่เคยออกสักบาท ย่าเขาออกให้ ยอดไป2500 บาท เราเสียใจที่สุดในชีวิตเราทวงเงินนั้นคืนเขากลับปกป้องคนในโทรศัพท์
เราโดนต่างๆนาๆมาเลยเครียด เราเลือกที่จะทำลายข้าวของ เพราะอัดอั้นไม่ไหวแม่เขาก้ช่วยลูกตัวเอง ตอนนี้รู้สึกอยากฆ่าคนนั้นมากๆ
แต่ก้ฆ่าไม่ลงโกรธไม่ลง เพราะทุกอย่างมันเริ่มมาจากเราทั้งนั้น ตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไงลูกก็อยากได้คืนเรารักมากๆ แม่บอกไม่ต้องเอาคืนมา
เขาจะตบดีเราตอนแม่เขาไม่เห็น ถ้าแม่เขาอยุ่เขาจะแสดงทำเป็นว่าเขาโดนรังแก เราอยากจะร้องไห้ที่ทำทั้งหมดมาไม่เหลือใยดีอะไรเลย
เครียดจนอยากเอามีดปาดคอตัวเอง อาจจะยังดีกว่าตอนนี้ก็ได้ ขณะข้าวยังอดมาแล้วเลย โดนทิ้งที่ห้างไม่มีเงินไม่มีโทรศัพท์ ต้องเดินกลับบ้านมาก้ทำแล้ว
(นั่งนานแล้วไม่รู้มันผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ววินก้ยังไม่มา) ปั้มก้เคยนอนมาแล้ว อดข้าว2วันนํ้าไม่ได้จิบเลยเพราะ เราไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ
ตอนนี้ก้ขังตัวเองอยุ่ในห้อง สงสรตัวเอง พี่สาวก็ไม่รู้คิดยังไงคำพูดเหมือนมาซํ้าเดิม(หรือเปล่า)
คิดแค่ว่าตอนนี้เราทำไปทำไมทุกอย่างนี้ รู้แค่ว่าอยากตายใครก้ได้มาฆ่าที หรือจะฆ่าตัวตาย ยังไงก้ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
เพราะลูกได้ดทุกคนมีงาน อย่างน้อยถ้าเราตายก้อาจเสียแค่ค่าทำศพ หรือเราควรไปจิตเวช แต่เราไม่ไหวแล้ว
ไม่ไหวทั้งเงินไม่มีแรงจูงใจใช้ชีวิต
เราเลือกที่จะไม่ทำอะไรไปล่อยให้โดนทำร้ายต่อไป ทุกอย่างมันผิดที่เรา ใครจะหาว่าเราโง่ไม่เป็นไรค่ะเราไม่ได้ว่าอะไรเพราะนี่คือทางที่ดีที่สุดที่เราคิดได้แล้ว