ผมขอยกตัวอย่างกรณีอาคมของโกะโจตามที่ผมเข้าใจละกับครับ

-เริ่มจากมุเก็น สมมติคุณกำลังเรียนอยู่แต่คุณรำคาญเสียงก่อสร้างจากข้างนอกแต่คุณก็ต้องฟังเสียงอาจารย์สอนไปด้วยถ้าคุณใช้มุเก็นได้คุณจะทำยังไง คุณก็ต้องใช้มุเก็นกรองคลื่นความถี่เสียงที่มาจากไซต์ก่อสร้างแต่ขณะเดียวกันก็ต้องอย่าให้เสียงของอาจารย์โดนกรองไปด้วย ซึ่งคลื่นก็มองไม่เห็นสัมผัสก็ไม่ได้คนธรรมดาไม่มีทางทำแบบนั้นได้อยู่แล้ว แต่โกะโจมีตาทิพย์ที่ทำให้การควบคุม infinity หรือมุเก็นของตัวเองละเอียดมากๆๆระดับอะตอม ทำให้สามารถควบคุมมุเก็นให้กรองละเอียดถึงขั้นกรองคลื่นความถี่เสียงที่โกะโจไม่อยากได้ยินได้ แต่ถึงมีตาทิพย์ถามว่ายากมั้ยมันก็ยากอยู่เพราะคุณไม่ได้กรองดินกรองหินนะคุณต้องกรองอนุภาคคลื่น ยกตัวอย่างในเรื่องก็ตอนโกะโจvsโจโกะ ที่โกะโจสามารถกรองเสียงจากแมลงหินเหล็กไฟได้แต่ขณะเดียวกันก็ยังได้ยินเสียงภายนอก

-อาโอะ(น้ำเงิน) ความท้าทายในการใช้อาโอะคือความแม่นยำถ้าเป็นอาโอะวงกว้างใหญ่ๆเหมือนตอนใช้สู้กับโทจิ 1st round อันนั้นไม่ใช่ปัญหาหรอก แต่ปัญหามันจะเกิดตอนที่ต้องใช้กับอะไรที่มันเล็กๆและต้องการความละเอียดอ่อนนี่แหละ อย่างตอนใช้อาโอะบิดกระป๋องสอนยูจิ โกะโจจะต้องควบพลังของตัวเองไม่ให้อาโอะแรงเกินไปจนโต๊ะรอบๆพังแต่ก็ต้องให้แรงมากพอที่จะบิดกระป๋องได้แถมยังมีเรื่องระยะทางด้วยถ้าใกล้ไปอาโอะก็ไม่โดนกระป๋องถ้าไกลเกินก็ไม่โดนกระป๋องอีก ซึ่งที่ว่ามามันต้องใช้ความแม่นยำล้วนๆถ้าไม่มีตาทิพย์จะควบคุมยากมากต่อให้มีตาทิพย์มันก็ยังต้องฝึก ตอนใช้มุราซากิเหมือนกันต้องควบคุมน้ำเงินไปทางไหนให้แดงไปทางไหนเพื่อให้มาชนกันให้เกิดมุราซากิพอได้มุราซากิแล้วจะให้มุราซากิไปทางไหนทั้งหมดนี้ใช้ความแม่นยำล้วนๆครับซึ่งการบังคับทิศทางม่วงแดงน้ำเงินพวกนี้มันก็ไม่น่าง่ายเหมือนโยนลูกไปทางซ้ายหรือขวาหรอก ยกอีกตัวอย่างนึงคือตอนโกะโจใช้อาโอะบิดแขนขานักสาปแช่งที่มันชอบบ่นว่าจะทำราวตากผ้าจากกระดูกคนในท้ายภาคงานประลองโรงเรียนโตเกียวเกียวโตพร้อมกับใช้อาคะผลักชนกำแพง ถ้าอาโอะแรงเกินนักสาปแช่งคนนั้นก็ตาย ถ้าเบาเกินแขนขาก็ไม่หัก

ผมตอบในมุมมองที่ผมเข้าใจเพื่อให้อย่างน้อยจขกท.ก็น่าจะเห็นภาพอยู่บ้าง แต่ผมไม่ใช่ทั้งโกะโจทั้งคนแต่ง ผมก็ไม่รู้จริงๆหรอกว่ามันยากแบบที่ผทว่ามามั้ย ถ้าจขกท.อยากรู้คำตอบจริงๆแนะนำให้เขียนจดหมายถามผู้แต่งเลยครับ