เพิ่งมารู้สึกตัวค่ะว่า.... ตัว จขกท.เอง เป็นคนที่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับวันเกิดตัวเองเลย  แต่ไหนแต่ไรมา  จะว่าไงดี...

ทำเหมือนตื่นเต้น แต่ไม่ได้ตื่นเต้นจริงๆ

เพราะ ไม่เคยตื่นเช้าไปใส่บาตรเลย ไม่เคยตั้งใจทำแบบนั้นเลย  เจอพระตอนสายๆ ระหว่างไปทำงานมีบ้างที่ใส่บาตรแบบพานิชย์...

ไม่รู้สึกว่าอยากได้ของขวัญอะไรจากคนในครอบครัวของตัวเองเลย
ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรเหมือนกันค่ะ  แต่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ



ปีที่แล้ว...ค่ะ  ได้ของขวัญวันเกิดชิ้นใหญ่ดี  ตราตรึงทุกอนูของความรู้สึกเลย  เป็นของขวัญที่จับต้องไม่ได้  แต่ก็ถือว่าเป็นชิ้นที่ดีค่ะ   ดีที่ได้รับมัน  ถึงได้มีช่วงเวลาที่ดีกว่าตอนนั้นแบบที่เป็นอยู่ในตอนนี้

ส่วนปีนี้ คงไม่มีอะไรอีกเช่นเคย

เมื่อวานมีบทสนทนาช่วงนึง กับคนที่เรากำลังคุยกันอยู่ด้วยการวีดีโอคอล์    พี่เค้าถามเราว่า

"ถ้าวันเกิดหนู แล้วพี่ไม่พิมพ์ happy birthday ส่งไปให้ หนูจะโกรธไหม"

"ไม่โกรธค่ะ ไม่เห็นต้องโกรธเลย"

"ใช่หรอ  ทรงนี้พี่ว่าไม่ใช่แร่ะ 55555 ไม่โกด แต่ไลน์ไปไม่อ่าน  โทรศัพท์ไปไม่รับ  เงียบไปซักพัก  ตั้งกระทู้หาแฟน ชัวร์"

"ไม่โกรธจริงค่ะ โตแล้ว"

"คำพูดแบบนี้ของหนู นี่แหละที่น่ากลัว 555+"


"มีพี่อยู่ตอนนี้ ยังต้องการอะไรอีกคะ คิดว่าไม่ต้องแล้วนะ"

"หนูเป็นผู้หญิงที่โรแมนติคมากนะสำหรับพี่  พี่กลัวว่าพี่จะทำให้หนูผิดหวังนะ แต่ก็จะพยายามทำให้หนูมีความสุขนะคะ"


ตอนที่กำลังคอลกันนั้น เราหันไปเจอรถเก๋งป้ายแดง เลขทะเบียนตองค่ะ
เลยพูดขึ้นมาว่า  เมื่อไหร่จะรวยนะ อยากมีทะเบียนตองแบบนี้บ้าง  

ถามพี่เค้าไปว่า  
"ถ้าหนูจะประมูลทะเบียน...พี่ว่าหนูจะประมูลเลขอะไร"

พี่เค้าตอบเลยแทบไม่ถึง 2 วินาที ว่า
" 4444 "

บอกตามตรงว่านาทีนั้น จขกท. ขนลุกเลยนะ  เชี้ยยยยยย 😳😳😳มาอยู่ในสมองกูเลยนะคะนั่น

"ทำไมพี่รู้คะ 55555"
"ก็เราชอบอะไรที่มันติดเรท  ทำไมพี่จะไม่รู้"

พอกลับมาบ้าน เราอาบน้ำแต่งตัวจะงีบหลับสักหน่อย
พี่เค้าคอลมาอีก  วินาทีแรก ที่เห็นหน้า จขกท. พี่เค้าบอกว่า   จะไป.......แล้วนอนใช่มั้ย
พร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์ 555555

ตอนนี้กลัวแล้วค่ะ 555555
รู้ทุกอย่างที่เราคิดเลย   เรายังจะหลอกอะไรพี่เค้าได้ เหมือนสิงสมองเราไปแล้ว

***........ ด้านบนคือ มาตั้งกระทู้เล่นในพันทิป นะคะ 🥴🥴

"อย่าเพิ่งนอน คุยกับพี่ก่อน  หยุดไม่ใช่หรอ   ประชุมเสร็จรีบชิ่งออกมาเพื่อคอลหาหนูเลยนะ  ห้ามหนีไปนอนกลางวันก่อน"

"อือออ"

"มีอะไรให้บอก  ให้พูดตรงๆ  เพราะบางทีพี่ก็ไม่รู้ ต้องบอกพี่  ห้ามงอน ห้ามดื้อ เข้าใจป่าว"


จะว่าไงดี
ทุกวันนี้ จขกท. มีรอยยิ้มทุกวันเลยค่ะ  ยิ้มกว้างบ้าง  ยิ้มน้อยๆ บ้าง  แต่ก็ได้ยิ้มทุกวัน
ในวัย 36 ขวบ.....ความรู้สึกมันเหมือนจะเต็มแล้วเลยค่ะ  

แซวพี่เค้าไปว่า
"เอาตัวพี่ผูกโบว์รอไว้เลยก็ดีนะคะ"

พี่เค้าบอกว่า
"เดี๋ยวถวายเทียนพรรษาให้มาลีแทน ได้ป่าว"

เป็นบทสนทนาที่สนุกสนาน ทันกันดีจริงๆค่ะ ไม่ตายไมค์กันเลยทั้งสองคน


คำอวยพรต่างๆ มันก็ดีค่ะ ไม่ได้บอกว่าไม่ดีนะคะ  แต่การแสดงออก และการให้ความหวังดี  ที่มันเป็นความรู้สึกที่ออกมาจริงๆ มันดีกว่ามากๆ    

happy valentine's day ล่วงหน้านะคะ เพื่อนสมาชิก