เช้าวันหนึ่ง…
.
“เมื่อคืนดูอะไร เที่ยงคืนกว่ายังไม่นอนอีก”
เธอถามประโยคแรกก่อนดึงเก้าอีกตัวที่เธอนั่งประจำจากใต้โต๊ะกาแฟหน้าบ้าน แล้วหย่อนตัวลงนั่ง
โต๊ะกาแฟหน้าบ้านที่ทุกเช้าเราจะใช้เวลาจิบกาแฟ ทานอาหารเช้า และคุยเรื่องต่าง ๆ ให้กันและกันฟังก่อนที่จะแยกย้ายไปทำธุระประจำวันของแต่ละคน
“ดูเรื่องของคนทะเลาะกันในประเด็นเล็ก แต่ดังระดับโลกในตอนนี้เลยนะ” ผมเปิดประเด็นเรื่องที่จะคุยในเช้านี้ให้ดูน่าสนใจ
“เรื่องอะไรหรือ” เธอถาม
“จะฟังหรือ เรื่องมันยาวนะ”
“เล่ามาซิ จะฟัง”
.
เรื่องมันมีอยู่ว่า ….
.
“มีนักเปียนโนคนหนึ่งชื่อคุณเบรนแดน แกน่าจะอายุ 50 กว่าแล้วแหละ ทุกๆวันแกจะมาเล่นเปียนโนที่สถานีรถไฟแห่งหนึ่งในอังกฤษ ระหว่างที่เล่น แกก็จะชวนคนโน้นคนนี้แจมด้วย แกมีกล้องถ่ายเก็บบรรยากาศ ถ่ายปฎิกิริยาของคนดูไปด้วย แล้ว upload ขึ้นยูทู๊ป” …ผมเริ่มเรื่อง
.
ในวันที่เกิดเรื่อง…
.
“ แกก็เล่นเปียนโนถ่ายคลิ๊ปไปเป็นปกติ แต่มีกลุ่มชาวจีนกลุ่มหนึ่ง ยืนมองแกห่าง ๆ สักพักสาวสวยจีนในกลุ่มก็เดินเข้ามาคุยกับแก ตอนแรกก็นึกว่าเธอจะมาขอแจมด้วย แต่ที่จริงเธอมาบอกลุงเบรนแดนไม่ให้ถ่ายคลิ๊ปพวกเธอ”
“แล้วตาเบรนแดนแกว่าไง”....เธอถาม
แกบอกว่า “นี่เป็นที่สาธารณะ ถ้าไม่อยากอยู่ในเฟรม ก็เดินออกไปก็จบ”
“มันก็จริงนะ แล้วไงต่อ” เธอแสดงความเห็น
“ลุงเบรนแดนแกใส่ใหญ่เลย ทำไม ทำไม ทำไมฉันจะถ่ายคลิ๊ปไม่ได้ ที่นี่เป็นที่สาธาระ คุณเป็น ทีวีจีนใช่มั้ย ที่จีนอาจทำไม่ได้แต่ที่นี่ทำได้ ใส่ใหญ่เลย จนกลุ่มคนจีนที่เหลือต้องรีบเดินเข้ามา”
“สงสัยกลัวเพื่อนจะเถียงไม่ทัน”..เธอออกความเห็น
“ใช่ ..แต่เขามาแบบสุภาพนะ เขาบอกว่า จริงแล้วพวกเขาชอบดนตรีของแกมาก แต่พวกเขาไม่อยากให้ใบหน้าของพวกเขาอยู่ในคลิ๊ปของลุงแกเท่านั้นเอง เพราะพวกเขากำลังถ่ายทำอะไรบางอย่าง และต้องการเก็บเป็นความลับก่อนถึงกำหนดออนแอร์”
“เออ …อันนี้ก็ใช่”..เธอหันมาเข้าข้างกลุ่มคนจีน
“แล้วไงต่อ” ..เธอถาม
“คุณมาจากประเทศคอมมิวนิสจีนใช่มัย” ลุงเบรนแดนถามย้ำคำว่าคอมมิวนิส
“นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือเราไม่อนุญาตคุณเอารูปพวกเราไปแชร์ในเน็ต” หนุ่มจีนตอบ
“ก็นี่มันที่สาธาระ ผมจะแชร์”..เบรนแดนตอบ
“ห้ามแชร์”...หนุ่มจีน
“ผมจะแชร์”..เบรนแดน
“ห้ามแชร์”...หนุ่จีน
“งั้นแชร์ผมแทน”....หนุ่มข้าง ๆ พูดแทรก เพื่อให้บรรยากาศดีขึ้น
“เราอยู่ในประเทศที่เป็นอิสระ..เราไม่ได้อยู่ในประเทสคอมมิวนิสจีน”...ตาลุงแกก็พูดแรง
“เราก็แค่ไม่อยากให้รูปเราแชร์ออกไปในที่สาธารณะเท่านั้น”..สาวจีนอีกคนพูดเสริมหนุ่มจีน
“เราอยู่ใน UK เราไม่ได้อยู่ใน จีน เราอยู่ในที่สาธารณะ”
ลุงพูดพร้อมกับยื่นมือไปจับธงชาติจีนที่สาวจีนถืออยู่
“อย่าแตะต้องเธอ..อย่าแตะต้องเธอ !!!”
หนุ่มจีนตะโกนออกมาซ้ำ ๆ เหมือนคุมอารมณ์ไม่อยู่
“โห..ต่างคนต่างแรงเนอะ แล้วไงต่อ..เริ่มสนุกแล้ว ”...เธอบอก
“คราวนี้หนุ่มจีนพูดซ้ำไปซ้ำมา “อย่าแตะเธอ อย่าแตะเธอ ๆ ๆ ๆ” เหมือนจะต้องการเปลี่ยนประเด็น”
“แล้วไงต่ออีก หนุกดี ” ..เธอถาม
“นี่ธงประเทศคอมมิวนิสจีนใช่หรือไม่”... ลุงชึ้ไปทีธงในมือสาวจีน ย้ำคำว่าคอมมิวนิส
เพิ่มประเด็นขึ้นมาอีก”...
.
และแล้วก็มีตำรวจเข้ามา…
.
กันคู่กรณีออกไป
ลุงเบรนแดนกลับมานั่งเล่นเปียนโนของแก สงบสติอารมณ์
ส่วนชาวจีนกลุ่มนั้นก็ถอยออกไปยืนคุยอยู่กับตำรวจอยู่พักใหญ่ แล้วก็เดินหายไป
“เราชนะแล้ว เราชนะแล้ว....”
.
ลุงเบรนแดน รัวเปียนโนดัง ๆ ตะโกนบอกกับกล้องที่กำลังไลฟ์สด
หลังจากเห็นกลุ่มชาวจีนเดินออกไป
“...ฮ่า ๆ ๆ ตาลุงนี่สุดยอดเลย”
“อ้าว จบแล้วหรือ” เธอถามเหมือนยังไม่อยากให้เรื่องจบ
“เรื่อง วันนั้น มันจบแค่นั้น แต่มันมีเรื่องต่อจากนั้นไปอีกยาว”
“เรื่องอะไรอีก”
“ก็ลุงเบรนแดน แกเป็นยูทูบเบอร์ มีผู้ติดตาม 2 ล้านกว่าคน แล้ววันนั้นแกด็ไลฟ์สดด้วย”
“เรื่องยาวเลยทีนี้”
“คนเข้าไปดู เข้าไปเม็นท์กันเพียบ มีทั้งเข้าข้าง เบรนแดน และเข้าข้างชาวจีน”
ลุงเบรนแดน ได้ไปออกรายการทีวีโชว์”
“ “Don’t touch her” กลายเป็นวลีเด็ด มีคนเอามาทำเป็น ติ๊กต๊อก ดังไปเลย”
“และที่ท้ายสุด หมวยจีนน่ารักคนนั้นเธออัดคลิบออกมาอธิบายในมุมของเธอ”
“ที่นอนดึกก็เพราะดูคลิ๊ปสาวจีนคนนี้ ซ้ำไปซัำมานี่แหละ ”
“ทำไมต้องดูซ้ำไป ซ้ำมาด้วย”..เธอถาม
“ก็มันแปลไม่ค่อยออก เลยต้องดูหลาย ๆ รอบ”
“จริงอะ..” เธอยิ้ม