ครอบครัวเราจะย้ายบ้านไปใช้ชีวิตที่กรุงเทพ ตอนนี้เราเรียนที่ต่างจังหวัดค่ะ (อยู่คนละจังหวัดกับครอบครัว) อยู่หอคนเดียวและทำงานพาร์ทไทม์ไปด้วย เราโลกส่วนตัวสูง ชอบอยู่คนเดียวอยู่แล้วก็เลยชินกับการอยู่คนเดียว ไม่รู้สึกเหงาหรือหว้าเหว่อะไร อีกอย่างงานพาร์ทไทม์ที่เราทำก็รู้สึกโอเคกับมันมาก คิดว่าถ้าไม่ติดอะไรก็จะทำไปเรื่อยๆ จนเรียนจบ ไม่กี่วันก่อนเราคุยกับแม่ เค้าบอกว่าใจจริงๆ ก็อยากให้เราย้ายไปกรุงเทพด้วย อยู่กับพร้อมหน้าพร้อมตา แต่เขาก็ตามใจแล้วแต่เรา ถ้าอยากอยู่หอต่อก็ไม่ว่าอะไร
พูดตรงๆ เราก็ชอบอยู่คนเดียว และงานพาร์ทไทม์ที่ทำอยู่ก็รู้สึกโอเค เพื่อนร่วมงานก็น่ารักกับเรา เสียดายมากเหมือนกันถ้าต้องออก ถ้าย้ายไปกรุงเทพ ก็ไม่รู้ว่าจะเจอพาร์ทไทม์ที่ทำแล้วโอเค เจอเพื่อนร่วมงานเข้าขาแบบนี้ไหม
อย่างนี้ถ้าเราเลือกอยู่หอต่อจะถือว่าเราเห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่แม่แก่ครอบครัวมั้ยคะ
ถ้าเลือกอยู่หอแทนที่จะไปอยู่กับครอบครัว ถือว่าเราเห็นแก่ตัวมั้ย
พูดตรงๆ เราก็ชอบอยู่คนเดียว และงานพาร์ทไทม์ที่ทำอยู่ก็รู้สึกโอเค เพื่อนร่วมงานก็น่ารักกับเรา เสียดายมากเหมือนกันถ้าต้องออก ถ้าย้ายไปกรุงเทพ ก็ไม่รู้ว่าจะเจอพาร์ทไทม์ที่ทำแล้วโอเค เจอเพื่อนร่วมงานเข้าขาแบบนี้ไหม
อย่างนี้ถ้าเราเลือกอยู่หอต่อจะถือว่าเราเห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่แม่แก่ครอบครัวมั้ยคะ