คือจะมาเล่าคร่าวๆนะคะ เริ่มจากเรามีเพื่อนสนิทคนนึงรู้จักกันตั้งเเต่ ม.1 ที่ผ่านมาเราสนิทกันมากๆ เมื่อก่อนชวนทำอะไรมันก็ทำ เราไปด้วยกันได้ดีไปไหนก็ไปด้วยกัน เเต่ก็มีบางที่เราไม่ถูกจริตนางเเต่เราก็เฉยๆบางทีนางจะชอบพูดดูถูกเราบ้าง ว่าเรา ชอบเอาเรื่องเเย่ๆของเราไปพูด ตัดความมั่นใจเรา จนมาวันนึงช่วง ม.4 ปลายๆนิดๆเพื่อนคนนี้มีเเฟนเเละเริ่มเปลี่ยนไป คือนางก็มีเพื่อนอีกกลุ่มเพราะนางสายคอสเพลย์ก็มีเพื่อนกลุ่มนี้อยู่ด้วย เเต่พอมีเเฟนปั๊บจากเมื่อก่อนเราขวนไปไหนนางไป นางเริ่มโกหกคือเราชวนไปไหนจะชอบอ้างว่าไปไม่ได้เเม่ไม่ให้ไป หรือ ติดธุระ หรือไม่ชอบ เเต่เรากลับไปเห็นนางเดินกับเเฟน นางไปเดินกีบคนอื่นก็คือโกหก เราเลยคิดที่จะตีตัวออกห่าง เเต่พอ ม.5 มีเด็กใหม่ย้ายเข้ามาใหม่ นางมาอยู่กับเรา เเล้วก็เพื่อนคนนี้เเต่เวลานางไปเล่นกับเพื่อนคนนี้เราจะตีตัวออกห่างทำให้นางมาถามว่าเป็นอะไร เราเลยเล่าให้ฟัง นางก็ช่วยเราด่านางบางทีเราไม่อยากพูดถึงนางก็จะหาเรื่องมาพูดจนจากเราไม่กล้าด่าเพื่อนคนนี้เราก็ออกหน้าด่าเลย เราเป็นคนที่ไม่ค่อยด่าใครเเต่ด่าเเล้วเเรงมากๆ เเต่คือจะบอกว่าเด็กใหม่คนนี้เป็นคนที่เเบบว่าไม่ค่อยเกรงใจกันเท่าไหร่ เอาโทรศัพท์เราไปถ่ายรูปจนหมด อยู่ก็มาขอสีเราอ่ะสีไม้อ่ะค่ะ คอลีน 128 สี ไปเป็นของตัวเองทุกวันนี้ยังไม่ได้คืนเลยเราก็ซื้อกล่องใหม่ไปล่ะ เเล้วมีครั้งนึงเราอ่ะเอาบราวนี่มาขายเพราะอยากหาเงิน ของทุกอย่างมีต้นทุนเราใช้เวินเราซื้อมาเเล้วนางคนนี้สั่งบราวนี่เราด้วยเเต่พอได้ของเเล้วไม่ยอมจ่ายเงิน บอกจะจ่ายให้ทีหลัง เราท้อเลยเพราะรู้อยู่มามุขนี้คือไม่จ่ายอยู่เเล้ว วันนั้นขาดทุนยับเลย เราเป็นนักดนตรีของโรงเรียนตอนกลางวันเราจะขึ้นมาซ้อมแนตรีทุกวันเราก็จะมีรุ่นน้องอีกกลุ่มที่สนิทเราก็มานั่งระบายกับน้องเรื่องที่เพื่อนคนนี้ไม่จ่ายเงิน ด้วยความไว้ใจเเต่เป็นไปว่าผ่านไปหลายเดือนอยู่ๆน้องกลุ่มนี้ไปรู้จักกับนางเเล้วก็ไปเราเรื่องที่เราว่านางเรื่องบราวนี่ จนนางมาว่าเราเเล้วกลายเป็นว่าความสัมพันธ์มันไม่เหมือนเดิม เเล้วจากที่นางเข้าข้างเราเรื่องเพื่อนคนนั้นนางเปลี่ยนฝั่งเลย เปลี่ยนไปเลย เเต่ทุกวันนี้ขอโทษเเล้วคุยกันเเล้วเเต่ก็รู้สึกว่าไม่มีความจริงใจอยู่ดี วนกลับมาเรื่องเพื่อนคนนี้เราได้ทำการเคลียร์ไปหลายรอบเเล้ว เพราะอยากจะกลับไปดีด้วย ยอมรับที่ด่านางไปทันก็เเรง เเต่กลับกันนางทำกับเราเราก็เสียความรู้สึก เเต่ไม่ว่าจะเคลียเท่าไหร่ก็ไม่จบสักที ครั้งนึงเคยให้เพื่อนเก่าสมัย ม.ต้น มาเคลีย นางบอกว่าที่นางอ่ะไม่ไปกับเราเพราะเราชอบชวนนางไปกินของเเพง ซึ่งตอนเเรกที่เคลียร์ไม่ได้พูดเเบบนี้นะ ซึ่งมันไม่จริงเลย เราไปเดินเราเเทบไม่เข้าของเเพงเลย กลับกันนางไปเดินกับคนอื่นอ่ะซื้อของเเพงมากกว่าเราอีก เเละจะเป็นข้ออ้างที่จะไม่ไปกับเราเเละโกหกเราไม่ได้ พอจบไปนางก็ดีกับเราพักนึงพอมาถึงวันที่นางเปลี่ยนโทรศัพท์ ใช้ไอโฟน เเล้วไม่นานนักเราก็สั่งไอโฟน15pmไปเพื่อนอีกคนมาถามว่าจะใช้i15หรอ เพื่อนคนนั้นก็ได้ยินด้วยนะนางก็ทำหน้าเจื่อนๆเเล้วดูจะไม่ชอบหลังจากนั้นมานางก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เเถมเราใช้ไอเเพดเรากำชังถ่ายรุปนางก็เดินมาบอกว่าไอเเพดกล้องเเย่มาก เเต่เราได้พูดกลับไปว่าไอเเพดเขาใช้ทำงานไม่ใช้ถ่ายรูป วันนี้เราตัดผมเราอ่ะจะเดินไปหานางกับเพื่อนผู้ชายที่อยู่ด้วยกันนางหันมาว่าเราบอกว่าทำไมไม่มัดผมเเล้วก็เดินไปเลย ซึ่งมันโครตทำร้ายเลยอ่ะเราอยากจะว่านางกลับมากๆเเต่แบบทำไงได้เพื่อนทุกคนอยู่ข้างนางหมดเลยไม่รู้นางเล่าอะไรยังไงให้เพื่อนๆกลุ่มนั้นฟังบ้างเพราะนิสัยก็ชอบเราให้ตัวเองถูกเเล้วคนอื่นผิด เเล้วเเต่ล่ะครั้งก็เล่าไม่เหมือนกันเลย กระทู้นี้อยากระบายเค่นี้เเหล่ะค่ะมันอึดอัดมากๆทุกวันนี้ทำอะไรไม่ได้