คือเรามีเพื่อนคนนึงขอแทนว่าตาลที่แบบชอบพูดแปลกๆเช่น ถ้าทะเลาะกับใครจะบอกว่าถ้ากูเจอมันอีกกูจะด่าและชกหน้าเลย พอเจอจริงๆก็มาหลบหลังเราเป็นแบบนี้หลายครั้ง พอมารอบนี้บอกจะเรียนร.ด.พูดประมาณว่า ขึ้นม.4กูจะเรียนร.ด.คอยดูแล้วเจอกัน พอเราถามว่า แล้วกูอ่ะ แบบเล่นๆเพราะถ้ามันจะเรียนเราไม่ห้ามหรอกไม่ได้ตัวติดกัน เพื่อนอีกคนบอกว่า ก็เรียนด้วยดิ ตาลก็บอกว่าอ่อนแอแบบนี้อยู่ในห้องไปเหอะเรียนทำไมภาระตาย แบบหน้าจริงจังมาก เรางงเลย แต่เราอ่อนแอจริงและร.ด.ไม่ใช่แนว เรายังคิดเลยว่าเพื่อนเรียนร.ด.มีเกณฑ์ยังไงบ้าง คือเพื่อนเราเป็นหญิงละอ้วนมากๆแบบอ้วนและเตี้ย วิ่งได้ไม่เกิน2นาที เราก็ลองพูดกับเพื่อนดูว่าลองลดน้ำหนัก เพื่อนโกรธเราไปเลยวันนั้นเราอาจจะพูดแรงไป แต่มันมีอีกเหตุการณ์ที่เราทำงานกลุ่มวาดภาพระบายสีทิวทัศน์ เราเป็นคนร่าง ตัดเส้นและช่วยระบายสีเพื่อนในกลุ่มกลับบอกว่า เราไม่ช่วยอะไรเลย ตาลยังช่วยมากกว่าอีก เราเกือบร้อยเลยตอนนั้น เพราะเพื่นคนนั้นไม่มารร.เลยไม่รู้ว่าเราทำเองเกือบหมด แต่คนในกลุ่มช่วยระบายสี แทนที่ตาลจะช่วยพูดเขากลับนั่งนิ่งเฉยๆ พอเถียงเสร็จเราร้องเพื่อนคนนั้นก็ไปนินทาเรากับตาล ตาลก็บอกว่า จริงแหละไม่ค่อยช่วยทำอะไรเลย นั่งเฉยๆ จนเราแทบอยากฉีกงานทิ้ง แต่เรื่องนี้นานแล้วแหละ มันฝังใจนะทำให้เราไม่เชื่อใจเลย เราว่ามันเหมือนนิสัยขี้โม้แต่ทำไมได้อยากรู้ว่ารับมือกับเพื่อนแบบนี้ยังไงดีคะ