สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ วันนี้มีเรื่องอยากให้เพื่อนๆช่วยให้คำแนะนำ และแก้ไขปัญหานี้หน่อยค่ะ  ปัจจุบันเราอายุ28แล้ว แต่พอยิ่งอายุมากขึ้นเราก็ยิ่งไม่อยากที่จะอยู่บ้านค่ะ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้เราอึดอัดขนาดนี้มาก่อน แม่เราเป็นคนที่จู้จี้จุกจิกมาก ไม่ว่าจะไปไหนทำอะไรอยู่กับใครที่ไหนกลับเมื่อไหร่แม่เราจะถามเราจนหมด แล้วยิ่งเวลาเราออกไปกับเพื่อนไปสังสรรค์ ไปงานวันเกิด ไปดื่ม ไปทำธุระ หรืออยู่กับแฟน แม่เราจะชอบโทรตาม ตามซ้ำๆ บ่อยๆถี่ๆ บางทีคำในแชทก็รุนแรง จนคิดว่าเราทำอะไรผิดขนาดนั้น บางทีไล่เราออกจากบ้าน จะเอาอะไรต้องเอาตอนนั้นให้ได้ เวลาที่พ่อเลี้ยงมาบ้าน แม่จะต้องคอยให้เราอยู่บ้านอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันตลอด แล้วก็จะบ่นเรื่องเดิมๆซ้ำๆวนไปวนมา ไปไหนไม่เคยมีความสุข พอเราสนใจแฟนมากๆหรืออยู่กับแฟนเราเป็นเวลานาน แม่จะต้องหาคำพูดหรือทำอะไรก็ได้ให้เรากลับบ้านให้ไวที่สุด ทุกวันนี้ทำงานกลับมาถึงบ้าน ไม่อยากออกไปไหนเลยค่ะ ไปก็มีแต่เรื่องเดิมๆ ตามเราจนเรารู้สึกอึดอัด อยากออกไปจากที่บ้าน เวลาเราจะนอนจะอะไร นอนดึกแม่เราก็ชอบตะโกนถามว่ายังไม่นอนอีกหรอ เราลุกไปเข้าห้องน้ำ เค้าก็จะพูดอีกว่าทำไมยังไม่นอน เราไม่เข้าใจทำไมบางเรื่องแม่ควรปล่อยเราบ้าง เราเห็นครอบครัวที่แม่เข้าใจลูก โดยที่เห็นลูกกลับมาจากทำงานแล้วเค้าไม่บ่นไม่ด่า เรารู้สึกสบายใจ  และมีความสุขมากๆ ต่างจากที่บ้านของเรา เพื่อนๆคิดว่า เราควรออกไปใช้ชีวิตคนเดียวดีไหม