สวัสดีค่ะ ผู้อ่านที่ผ่านมาคือมีเรื่องที่อัดอั้นนานมากประมาณ3ปีได้ค่ะขอเริ่มเล่าเลยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่าดันไปชอบคู่กัดสมัยเรียนเข้าให้เต็มๆ ช่วงม.1-3เรามีแฟนค่ะซึ่งเรากับคู่กัดคือกัดกันมาตั้งแต่เปิดเรียนวันแรกจนทุกวันนี้ก็มีช่วยกันแต่ส่วนใหญ่เหมือนเขาช่วยเรามากกว่าเช่นเวลาไม่มีรถเขาขับรถมารับไปเรียนไม่มีอายใครหรือกลัวยายเราจะด่าเลยค่ะ55 หรือทำงานแล้วไม่มีรถกลับเขาก็จะไปส่งไปเรียนไม่มีรถกลับก็ไปส่งแม้กระทั่งจะไปทำธุระเขาก็ไปรับไปส่งเหมือนแฟนมากพอไปๆมาๆเราป่วยค่ะเป็นลมบ่อยๆซึ่งเขาก็มาช่วยตลอดมาอุ้มพาไปห้องพยาบาลมาดูแลจนเราเลิกกับแฟนคนที่1เราคบกับเพื่อนในห้องค่ะซึ่งเขาเป็นเพื่อนสนิทกันเราก็คบๆไปจนเราลดสถานะจากแฟนเป็นคนคุยกับเพื่อนเขาแล้วช่วงที่ผ่านมาเราก็เป็นลมแต่มันรู้สึกเอะตรงเขาเป็นคนแรกที่พุ่งตรงมาช่วยเราตลอด พอตอนลดสถานะแล้วเป็นลมแรงมาลมลงกับพื้นขาเลือดออกแล้วมันเป็นช่วงหน้าหนาวค่ะแน่นอนว่าอากาศเย็นๆบวกแผลสดเป็นอะไรที่ทรมานมากเราก็นั่งอยู่ในห้องบ่นเจ็บแผลกับคนคุยค่ะก็เพื่อนเขานั้นแหละเขาก็นั่งอยู่ด้วยเขาเลยพูดว่าเห้ย A นามสมุตินะคะ เห้ยa ไม่ไปเอาพาสเตอร์มาทำแผลมันอะ อีกฝ่ายก็นิ่งเงียบค่ะสรุปวันนั้นก็ไม่ได้ทำแผลคือเจ็บอยู่อย่างงั้นแหละ จนเมื่อหลายวันก่อนหลังจากที่เราโสดมาพักใหญ่ๆเราก็ส่องเพื่อนๆตามปกติเราคิดว่าจะแอดเฟชเขาไปแต่วันถัดมาเขาก็แอดมาแล้วก็โทรมาคุยกันค่ะเขาก็พูดแบบเป็นห่วงแต่ติดตลกจนวันนี้เขาก็ทักมาคุยเล่นกับเราแล้วเขาไปงานหมอลำค่ะเพื่อนเขาโดนฟันมาแต่เขาทักมาว่ากูโดนฟันเราเลยตอบประมาณว่าเล่นมุกนี้ไม่ตลกเขาก็เลยบอกว่าเพื่อนเขาโดนเขาก็พูดประมาณว่าทำไมเขาไม่ถูกเราก็ตอบว่าเอ้า จะอยากถูกทำไมเขาก็รีบตอบมาว่าถูกหวยละก็คุยกันไปๆมาๆจนพูดถึงเรื่องน้ำหนักค่ะเราพูดว่าเราอ้วนขึ้นพุงอ้วนๆงี้เขาเลยบอกขอหลักฐานเราเลยพูดว่าจะบ้าหรอจะมาดูพุงกูทำไมประมาณนี้เขาก็ว่าเราคิดลึกเขาหมายถึงที่ชั่งน้ำหนักคือมันดูแถๆ แต่คือก็สนุกที่ได้คุยกับเขาค่ะรู้สึกสบายใจดี แต่ไม่กล้าจะไปต่อกับคำวาแฟนเขาค่อนข้างพูดตรงๆคือหวั่นว่าตัวเองคิดไปเองรึป่าว แต่เพื่อนดีๆที่ไนหลังจากรู้จักกันวันแรกพากันคอลเกมคาสายข้ามปีจนเรามีแฟนเราก็ตีตัวห่าง555555 หรือแค่เขาใจดีเฉยๆกันนะ