การเป็นหมอดีขนาดนั้นเลยหรอ

สวัสดีค่ะนี้เป็นรอบที่สองของวันนี้เเล้วทุกคนก็มีความฝันกันใช่มั้ยหนูก็มีนะ
เเต่พอโตมาโตมาพ่อกับเเม่ก็บังคับให้เรียนที่ไหนให้หาเพื่อนเเบบไหนต้องมีเเฟนตอนไหนบางครั้งหนูก็คิดนะว่าหนูเป็นคนหรือตุ๊กตาให้พ่อกับเเม่ควบคุมบางเเต่พอถึงปีพ.ศ2566หนูก็ได้เริ่มศึกษาอาชีพเเต่งนิยายหรือนักเขียน(ส่วนตัวหนูก็ชอบอ่านนิยายหรืออยากเป็นอาชีพนักเขียนอยู่เเล้ว)หนูก็เลยได้รู้ว่าเราสามารถเเต่งนิยายในเอพโทรศัพท์มือถือได้หนูก็ได้มีนิยายเป็นของตัวเอง2เรื่องขอไม่บอกชื่อนะคะเเต่หนูมียอดดูประมาณ4.19M(4.19ล้าน)พอหนูเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อเเม่เเทนที่พ่อกับเเม่จะชมหรือเเสดงความดีใจด้วยเเต่คำที่หนูได้คือขออนุญาตนะคะกูไม่เชื่อวันๆเอาเเต่เวลาไปทำอะไรไม่มีสาระเเต่โดยที่หนูมีเกรธอยู่ประมาณ3.96เเทบจะทุกปีพ่อเเม่หนูก็ได้บอกว่าถ้าใกล้จบม.6เเล้วต้องไปเล่นหมอต่อ
หนูอยากรู้อ่ะคะว่าการเป็นนักเขียนมันเเย้ขนาดนั้นเลยหรอคะเเล้วการเรียนหมอมันดีขนาดนั้นเลยหรอคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่