เรามีคลินิกประจำที่ไปรักษาเกี่ยวกับฟันค่ะ คุณหมอผู้ชายใจดี ใจเย็น รู้จักพูด ไม่แสดงออกทางน้ำเสียง มีอายุ ควบคุมอารมณ์ได้ แนะนำดี มีบ่นบ้างแต่เขาหวังดี (เราเชื่อใจและเคารพคุณหมอมาตลอด)
ไอ้เราก็เป็นคนขี้สงสัยถามนู้นนี่ ถามเผื่อความน่าจะเป็น(ไปได้) เป็นไปไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
คลินิกนี้มีเจ้าหน้าที่บุคกิ้ง รับจองคิว จัดการหน้าเคาท์เตอร์คนเดียวค่ะที่ประจำมากี่ครั้งก็คนนี้ อายุเยอะกว่าเราน่าจะสักเกือบ 10 ปี, บางทีนานๆครั้งจะมีน้องสาวมาเปลี่ยน, แล้วมีจนท.ช่วยหมอ 2 คนด้านใน
แต่เรื่องที่เราจะเล่าคือ กับ จนท.บุคกิ้งคิวประจำให้คนไข้ เนื่องจากเรามาที่นี่ตั้งแต่ด.ญ.อะค่ะ แม่พามา เราก็มาแต่ที่นี่เพราะอย่างที่บอก หมอใจดี
ตอนโตเราก็มาอยู่ โทรถามคิว ถามถ้าอย่างนั้นอย่างนี้...ถามทวนถามให้มั่นใจ(เราผิด?), แล้วจนท.คนนี้ก็เริ่มมีน้ำเสียงแข็งค่ะ แม้บางครั้งจะมีหางเสียงแต่ส่วนใหญ่ไม่มีหางเสียงก็ไม่อะไร เขาคงเห็นว่าเราอ่อนกว่าจะพูดยังไงก็ได้
ไอ้เราก็เฟรนลี่ คุยแบบยิ้มไปแป้กไป คงเห็นว่าเราไม่อะไร จนท.คนนั้นเลยเริ่มเรียกเราแค่ชื่อเล่น เราก็ไม่อะไรถือว่าคงเหมือนผู้ใหญ่จะสร้างความคุ้นเคยกับเรา ก็เรียกได้
แต่พอเรียกชื่อเล่นเราบ่อยเข้า ความเป็นลค. กับจนท. ก็เริ่มไม่ใช่ละ เราถามมาก เรารู้ว่าเขารำคาญ โอเคเขาพูดถูกเราเป็นแบบนั้น แต่น้ำเสียงคุณแข็ง ใช้อารมณ์ มีพูดด้วยนะว่า "พูดไม่รู้เรื่องเหรอ" (เขาอัดเสียงพูดผ่านไลน์ส่งมาค่ะ) แล้วควรเหรอคะ พูดกับลค.แบบนี้?
เราก็ส่งกลับค่ะ ว่า..."รู้แล้วค่ะ เข้าใจแล้ว ลูกค้าถามเฉยๆค่ะ ช่วยพูดให้ดีๆหน่อยค่ะ"
จนท. : "พี่พูดผิดตรงไหน ถามซ้ำแล้วซ้ำอีกอะ" (อะ อันนี้เรายอมรับที่เขาว่า)
แล้วที่เราถามซ้ำเพราะอะไรรู้มั้ยคะ ถามในไลน์ไม่ตอบ เราก็โทรไปถาม แล้วแกคงเพิ่งมาเห็นไลน์แต่ไม่ดูเวลาว่าไลน์มาก่อนโทรไป แล้วงงมากก ไม่ชอบตอบไลน์ แต่เหมือนเป็นแอดมินให้คลินิก แบบนี้ถ้าลค.ไม่มีเบอร์คลิกนิกแล้วจะทำฟัน ก็ถามคิวไม่ได้เลยเพราะแกไม่ชอบอ่านไลน์แต่ดูแลคิว งงมากกก
ต่อค่ะ...
เรา : "คุณพูดไม่ผิดแต่น้ำเสียงคุณไม่ดีค่ะ ไม่ใช่น้อง ไม่ใช่ญาติกัน เป็นเพียง ลูกค้ากับจนท."
"ทำงานตรงนี้เจอลค.หลายแบบ ควรมีวุฒิภาวะทางอารมณ์ (ถึงลค.บางคนจะไม่มี, เราไม่ได้พิมพ์ไป) หลายครั้งแล้วใช้น้ำเสียงไม่ดี ก็พยายามจะไม่ถือเห็นเป็นผู้ใหญ่"
แล้วเขาก็ตัดบทไม่คุยไลน์อีกเลย
บางทีเขาพูดห้วน พูดกวนๆก็มี แต่เราเห็นว่า เป็นจนท.มานานนนน อยู่ช่วยหมอมานานเลยยอมให้ เห็นแก่คุณหมอ แล้วบางทีจนท.คนนั้นก็พูดดีขำขันก็มี
แม้ถึงเราจะอายุน้อยกว่า แต่จนท.คนนั้นไม่ได้อยู่ในสถานะญาติสนิทหรืออาจารย์ หรือจนท.รัฐที่เราต้องพึ่งพามีส่วนในชีวิต ที่ผู้น้อยควรเงียบรับไว้
เขาพูดอย่างอื่นก็ได้ ใส่มาเป็นชุดก็ได้ ตัดจบด้วยประโยค เช่น "ไม่ถามแล้วนะคะ/ตอบไปหมดแล้ว จบนะคะ" / "ไม่ได้/ไม่มีคิวให้ หรือได้คิวเดิมค่ะ แค่นี้นะคะ" พูดอะไรก็ได้ที่มันแสดงถึงมีใจทำงานหน่อย
นี่มีคิววีคหน้า ไม่รู้จะมีเรื่องกันมั้ยถ้าเจอแก
แล้วคุณหมอเขาคงไม่ได้รู้อะไร เขาก็ทำฟันคนไข้ในห้อง ไม่ได้มารับสาย มาสังเกต ว่าจนท.มีกิริยายังไง
แต่ถ้าจนท.คนนั้นไปฟ้อง เราก็ฟ้องค่ะ
แต่แปลกใจว่า ทำไมไม่มีคนอื่นมาทำแทนบ้าง แทนแบบถาวรเลย บางทีที่เรามา เราก็ภาวนาว่าอย่าได้เจอจนท.คนนี้เลย
แถมอีกนิดค่ะ เพิ่งรู้จากน้องแกว่า แกทำงานราชการ
แหม่...มิน่า ลักษณะการพูดกับคนอื่นที่มาใช้บริการเหมือนกันเลย
เรื่องของ...เจ้าหน้าที่คลินิกทันตกรรม กับ ลูกค้า (ที่เป็นคนไข้ทันตแพทย์) ค่ะ
ไอ้เราก็เป็นคนขี้สงสัยถามนู้นนี่ ถามเผื่อความน่าจะเป็น(ไปได้) เป็นไปไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
คลินิกนี้มีเจ้าหน้าที่บุคกิ้ง รับจองคิว จัดการหน้าเคาท์เตอร์คนเดียวค่ะที่ประจำมากี่ครั้งก็คนนี้ อายุเยอะกว่าเราน่าจะสักเกือบ 10 ปี, บางทีนานๆครั้งจะมีน้องสาวมาเปลี่ยน, แล้วมีจนท.ช่วยหมอ 2 คนด้านใน
แต่เรื่องที่เราจะเล่าคือ กับ จนท.บุคกิ้งคิวประจำให้คนไข้ เนื่องจากเรามาที่นี่ตั้งแต่ด.ญ.อะค่ะ แม่พามา เราก็มาแต่ที่นี่เพราะอย่างที่บอก หมอใจดี
ตอนโตเราก็มาอยู่ โทรถามคิว ถามถ้าอย่างนั้นอย่างนี้...ถามทวนถามให้มั่นใจ(เราผิด?), แล้วจนท.คนนี้ก็เริ่มมีน้ำเสียงแข็งค่ะ แม้บางครั้งจะมีหางเสียงแต่ส่วนใหญ่ไม่มีหางเสียงก็ไม่อะไร เขาคงเห็นว่าเราอ่อนกว่าจะพูดยังไงก็ได้
ไอ้เราก็เฟรนลี่ คุยแบบยิ้มไปแป้กไป คงเห็นว่าเราไม่อะไร จนท.คนนั้นเลยเริ่มเรียกเราแค่ชื่อเล่น เราก็ไม่อะไรถือว่าคงเหมือนผู้ใหญ่จะสร้างความคุ้นเคยกับเรา ก็เรียกได้
แต่พอเรียกชื่อเล่นเราบ่อยเข้า ความเป็นลค. กับจนท. ก็เริ่มไม่ใช่ละ เราถามมาก เรารู้ว่าเขารำคาญ โอเคเขาพูดถูกเราเป็นแบบนั้น แต่น้ำเสียงคุณแข็ง ใช้อารมณ์ มีพูดด้วยนะว่า "พูดไม่รู้เรื่องเหรอ" (เขาอัดเสียงพูดผ่านไลน์ส่งมาค่ะ) แล้วควรเหรอคะ พูดกับลค.แบบนี้?
เราก็ส่งกลับค่ะ ว่า..."รู้แล้วค่ะ เข้าใจแล้ว ลูกค้าถามเฉยๆค่ะ ช่วยพูดให้ดีๆหน่อยค่ะ"
จนท. : "พี่พูดผิดตรงไหน ถามซ้ำแล้วซ้ำอีกอะ" (อะ อันนี้เรายอมรับที่เขาว่า)
แล้วที่เราถามซ้ำเพราะอะไรรู้มั้ยคะ ถามในไลน์ไม่ตอบ เราก็โทรไปถาม แล้วแกคงเพิ่งมาเห็นไลน์แต่ไม่ดูเวลาว่าไลน์มาก่อนโทรไป แล้วงงมากก ไม่ชอบตอบไลน์ แต่เหมือนเป็นแอดมินให้คลินิก แบบนี้ถ้าลค.ไม่มีเบอร์คลิกนิกแล้วจะทำฟัน ก็ถามคิวไม่ได้เลยเพราะแกไม่ชอบอ่านไลน์แต่ดูแลคิว งงมากกก
ต่อค่ะ...
เรา : "คุณพูดไม่ผิดแต่น้ำเสียงคุณไม่ดีค่ะ ไม่ใช่น้อง ไม่ใช่ญาติกัน เป็นเพียง ลูกค้ากับจนท."
"ทำงานตรงนี้เจอลค.หลายแบบ ควรมีวุฒิภาวะทางอารมณ์ (ถึงลค.บางคนจะไม่มี, เราไม่ได้พิมพ์ไป) หลายครั้งแล้วใช้น้ำเสียงไม่ดี ก็พยายามจะไม่ถือเห็นเป็นผู้ใหญ่"
แล้วเขาก็ตัดบทไม่คุยไลน์อีกเลย
บางทีเขาพูดห้วน พูดกวนๆก็มี แต่เราเห็นว่า เป็นจนท.มานานนนน อยู่ช่วยหมอมานานเลยยอมให้ เห็นแก่คุณหมอ แล้วบางทีจนท.คนนั้นก็พูดดีขำขันก็มี
แม้ถึงเราจะอายุน้อยกว่า แต่จนท.คนนั้นไม่ได้อยู่ในสถานะญาติสนิทหรืออาจารย์ หรือจนท.รัฐที่เราต้องพึ่งพามีส่วนในชีวิต ที่ผู้น้อยควรเงียบรับไว้
เขาพูดอย่างอื่นก็ได้ ใส่มาเป็นชุดก็ได้ ตัดจบด้วยประโยค เช่น "ไม่ถามแล้วนะคะ/ตอบไปหมดแล้ว จบนะคะ" / "ไม่ได้/ไม่มีคิวให้ หรือได้คิวเดิมค่ะ แค่นี้นะคะ" พูดอะไรก็ได้ที่มันแสดงถึงมีใจทำงานหน่อย
นี่มีคิววีคหน้า ไม่รู้จะมีเรื่องกันมั้ยถ้าเจอแก
แล้วคุณหมอเขาคงไม่ได้รู้อะไร เขาก็ทำฟันคนไข้ในห้อง ไม่ได้มารับสาย มาสังเกต ว่าจนท.มีกิริยายังไง
แต่ถ้าจนท.คนนั้นไปฟ้อง เราก็ฟ้องค่ะ
แต่แปลกใจว่า ทำไมไม่มีคนอื่นมาทำแทนบ้าง แทนแบบถาวรเลย บางทีที่เรามา เราก็ภาวนาว่าอย่าได้เจอจนท.คนนี้เลย
แถมอีกนิดค่ะ เพิ่งรู้จากน้องแกว่า แกทำงานราชการ
แหม่...มิน่า ลักษณะการพูดกับคนอื่นที่มาใช้บริการเหมือนกันเลย