ผมสังเกตมาหลายหนแล้ว ว่าลูกทุ่มของโจ โกเมซ ที่พยายามทุ่มไกล มันไม่ค่อยดีเลย หลายลูกทุ่มแล้ว ทีมเสียเปรียบ บางเกมนำไปสู่การเสียประตู ถ้าเทียบกับการทุ่มใกล้ให้เพื่อนคืนบอลมาให้ ยังจะชัวร์กว่า 
และเมื่อก่อนทีมลิเวอร์พูลเคยมีโค้ชทุ่มบอลด้วย แต่ไม่รู้ตอนนี้ยังมีอยู่หรือเปล่า(ตอนนั้นยังทึ่งเลยว่า โห! แค่ทุ่มบอลเข้าสนาม ต้องมีโค้ชด้วยเหรอ)

แต่การทุ่มของโจหนนี้ กลับได้ผลดี จนนำไปสู่การได้ประตูขึ้นนำเป็น 2:0 เพราะไกเซโด้สกัดมาเข้าเท้าแม็คอัลลิสเตอร์และส่งต่อให้ ดิอาซ ก่อนจะส่งให้แบรดลี่ย์ยิงประตู

ความเขี้ยวของโชต้าคือวิ่งช้าๆ เพื่อสกรีนผู้เล่นของเชลซีไม่ให้วิ่งเข้าตำแหน่ง ทำให้ตำแหน่งของแบรดลี่ย์เกิดพื้นที่ว่าง

ลูกสกรีนแบบนี้ทำให้นึกถึงมาเน่ ที่วิ่งสกรีนกองหลังให้โมซาล่าห์เลี้ยงไปยิงประตู
ซึ่งถ้าเป็นทีมอื่น อาจจะสปีดไปรอตำแหน่งที่ดีเพื่อรอรับบอล (ทั้งมาเน่และโชต้า) ถือว่าคิดอีกแบบและทำได้ดีเลยครับ


https://www.youtube.com/watch?v=N0ixOR4Xf_8