ตัวผมเองก็เคยเป็นแบบหัวข้อที่ว่ามาครับ
ผมเคยเป็นนักบาสโรงเรียนมาก่อน ตอนนั้นมีกล้ามมีกล้ามท้อง ไม่ถึงกับใหญ่ แต่ตอนนั้นคิดว่าตัวเองหุ่นดีมากเพราะมีกล้ามแล้ว ถ่ายรูปลงทุกวัน
มั่นใจในหุ่นตัวเองมาก สมัยนั้น
พอมาเริ่มเล่นกล้ามแรกๆ เมื่อ 4 ปีที่แล้ว
เราเองก็คิดว่าตัวเองนั้นมีกล้ามอยู่แล้ว แข็งแรงกว่าใคร
แต่พอนานเข้า เราก็เริ่มรู้ เริ่มยอมรับความจริง ว่าไอ้กล้ามที่เราคิดว่ามีเนี่ย ในสายตาคนอื่นๆก็มองแบบปกติไม่ได้รู้สึกว้าวอะไร
เพราะหลังจากพัฒนาหุ่นตัวเอง การเปลี่ยนแปลง ก็เริ่มทำให้เรารู้
และลองไปเทียบหุ่นกับเทรนเนอร์และนักเพาะกาย หลายๆคน เราเปรียบเหมือน คนตัวเล็กมากๆเลย
เขามองเราเป็นคนไม่มีกล้ามด้วยซ้ำ (สมัยหลงตัวเองเรื่องหุ่น)
มีคนที่กล้ามใหญ่กว่าเรามีเยอะมาก
และไม่ใช่ใหญ่เพียงอย่างเดียว ดีเทลรายละเอียดของกล้ามเนื้อคือ มีทุกส่วนให้เห็นชัดๆ
กระทู้นี้ไม่ได้อะไรแค่อยากจะเจอใครที่รู้สึกเหมือนกับผมไหมครับ
ทำไมคนกล้ามเล็กหรือแทบไม่มีกล้ามเลย ถึงชอบไม่ค่อยยอมรับความจริงว่าตัวเองไม่มีกล้าม
ผมเคยเป็นนักบาสโรงเรียนมาก่อน ตอนนั้นมีกล้ามมีกล้ามท้อง ไม่ถึงกับใหญ่ แต่ตอนนั้นคิดว่าตัวเองหุ่นดีมากเพราะมีกล้ามแล้ว ถ่ายรูปลงทุกวัน
มั่นใจในหุ่นตัวเองมาก สมัยนั้น
พอมาเริ่มเล่นกล้ามแรกๆ เมื่อ 4 ปีที่แล้ว
เราเองก็คิดว่าตัวเองนั้นมีกล้ามอยู่แล้ว แข็งแรงกว่าใคร
แต่พอนานเข้า เราก็เริ่มรู้ เริ่มยอมรับความจริง ว่าไอ้กล้ามที่เราคิดว่ามีเนี่ย ในสายตาคนอื่นๆก็มองแบบปกติไม่ได้รู้สึกว้าวอะไร
เพราะหลังจากพัฒนาหุ่นตัวเอง การเปลี่ยนแปลง ก็เริ่มทำให้เรารู้
และลองไปเทียบหุ่นกับเทรนเนอร์และนักเพาะกาย หลายๆคน เราเปรียบเหมือน คนตัวเล็กมากๆเลย
เขามองเราเป็นคนไม่มีกล้ามด้วยซ้ำ (สมัยหลงตัวเองเรื่องหุ่น)
มีคนที่กล้ามใหญ่กว่าเรามีเยอะมาก
และไม่ใช่ใหญ่เพียงอย่างเดียว ดีเทลรายละเอียดของกล้ามเนื้อคือ มีทุกส่วนให้เห็นชัดๆ
กระทู้นี้ไม่ได้อะไรแค่อยากจะเจอใครที่รู้สึกเหมือนกับผมไหมครับ