ตามหัวข้อเลยค่ะคบกับแฟนนเก่ามา4-5ปีคบกันมาตั้งแต่ม2จนตอนนี้กำลังจะขึ้นมหาลัยแต่ก็เลิกกันปีที่แล้ววก่อนเคาท์ดาวน์ เราเคยเลิกกันมาก่อนหน้านี้เพราะ เราเป็นคนบอกเลิกเขาเองเขาในตอนนั้นไม่ได้สนใจเขาเอาแต่เพื่อนเขาแต่เขาชอบบอกว่ารักเรามากแต่เขาไม่เคยทำให้เราเห็นเลยพอเลิกกันรอบเเรกเขาก็ตามง้อเราเป็นเดือนแต่ก็นั้นแหละะค่ะเรามีใหม่ส่วนเขาก็มีใหม่พอเวลาพผ่านไปเกือบปี1เรากับเขาก็กลับมาคบกันก็อย่างว่าแหละค่ะคนมันผูกพันกันเคยอยู่ด้วยกันทุกวันพอขาดเขาไปเหมือนมีอะไรแปลกๆๆหายๆไปเรากลับมาคบกัน2 3เดือนแรกกดีมากเลยพอพักหลังเราน่าจะห้ามเขาไปนั้นไปนี้บ่อยแล้ววก็เถียงกันเรื่องแฟนนเก่าเขาบ้างอันนี้เราผิดเรางี่เง่าเองเรายอมรับ แล้ววเหมือนจะทะเลาะกันเรื่อยๆแล้ววเขาน่าจะเก็บกดเขาไม่มาคุยกับเราเวลามีเรื่องอะไรแต่เขาเลือกที่จะคุยกับพี่เขาหรือเพื่อนเขา พักหลังก็แย่มากเลยค่ะและะวันนั้นก็มาถึงเราเถียงกันเรื่องกระบะเเมวแล้ววเราก็ออกไปนอนอีกห้องหนึ่งเราไม่คิดเลยว่าครั้งนั้นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะตามเรา ใช่ค่ะเราไล่เขาเราไม่คิดว่าเขาจะไปจริงๆ เขาบอกเลิกเราและะตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกเลยเป็นความรู้สึกที่อยากย้อนกลับไปเเก้ไข้มากแต่ก็ไม่สามารถกลับไปเเก้ไขได้ ผ่านมา3-4เดือนเเล้วเราไม่สามารถลืมเขาได้แล้ววบ้านเราก็ใกล้กันมากเราเห็นเขาทุกวันเราบอกกับพี่เราว่าเราคิดถึงเขาตลอดแต่เราก็ไม่กล้าทักหรือถามเขาว่าสบายดีไหม เราควรทำยังไงดีคะทำตามความรู้สึกทำเองหรือปล่อยให้เป็นแบบบนี้ต่อไป.