สวัสดีค่ะเราคบกับแฟนมาจะเข้าปีที่ 4 แล้ว ปีแรกเราย้ายมาอยู่ด้วยกับแฟนเรากับแฟนช่วยกันหาช่วยกันสร้างมาด้วยกันจนน้องชายแฟนมาขออยู่ด้วยชั่วคราวเพื่อที่จะมาหางานทำเรากับแฟนก็ให้มาอยู่ปกติจนน้องชายแฟนหางานทำไม่ได้แล้วกลับบ้านไป
จนมาปีที่ 2 น้องชายแฟนได้งานเล่นดนตรีในเมืองเลยมาของอยู่ด้วยเราก็ยอมให้มาอยู่นะคะโดยที่เรากับแฟนให้น้องชายช่วยหารค่าใช้จ่ายภายในบ้านด้วย แต่น้องชายแฟนเรากลับเอาเปรียบเรากับแฟนนโดยการที่เวลาเขาช่วยออกค่าอะไรเล็กๆน้อยๆเขาจะคิดรวมไปด้วยในค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เรากับแฟนให้เขาช่วยหารยกตัวอย่างเหมือนวันไหนเขาช่วยออกค่ากับข้าวด้วยเขาจะหักไปในค่าใช้จ่ายที่ให้ช่วยหารไปด้วยเลยตลอด พอผ่านไปสักพักพอเรากับแฟนหมดประโยนช์น้องชายแฟนเราก็ย้ายออกไปอยู่ที่อื่น ประมาณสักช่วงกลางปีลูกของน้องชายแฟนเราถึงวัยจะได้นอนเปลแล้วที่บ้านของแฟนเลยจะทำพิธีขึ้นเปลให้แล้วน้องชายแฟนเราก็ให้แฟนเราไปช่วยงานด้วยแฟนเราก็ยอมลางานไปช่วย
จนมาปีที่ 3 เราท้องใกล้คลอดแล้วน้องชายแฟนเราจะจัดงานวันเกิดให้ลูกเขาครบ 1 ปี เลยมาขอช่วยแฟนเราไปให้ช่วยจัดงานให้แฟนเราก็ยอมลางานไปช่วยเหมือนอีก จนผ่านไปจนเราคลอดลูกได้สักประมาณ 1 เดือนน้องชายแฟนเราก็กลับมาทำงานในเมืองอีกและมาขออยู่ด้วยอีก โดยรอบนี้เขาขออนุญาตินะคะแต่เราไม่ได้ตอบตกลงอะไรเลยอยู่ๆเขาก็ย้ายของเข้าอยู่เลยเรากับแฟนก็พูดอะไรมากไม่ได้ด้วยไม่อยากมีปัญหากับใครคิดเสียว่าถ้าเขาตั้งหลักได้เขาคงย้ายออกไปเอง แต่ไม่ผ่านไป 1 เดือนแล้วน้องชายแฟนก็ไม่ยอมย้ายออกถ้าเป็นเหมือนเมื่อก่อนเราจะไม่อะไรเลยนะคะแต่ตอนนี้เรามีภาระเพิ่มขึ้นมาแล้วคือเรื่องค่าใช้ลูกจะให้มาอยู่นานๆเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว จนเราเริ่มทนกับนิสัยที่น้องชายทำไม่ได้ขึ้นๆเวลาจะเอาของอะไรไปใช้หรือกินไม่เคยบอกหรือขออนุญาติเจ้าของเลย ไม่เคยเกรงใจเรากับแฟนซึ่งเป็นเจ้าของบ้านเวลาทำอะไรไม่เคยเกรงใจเราเลยกลับการเป็นเราที่ต้องมาเกรงใจเขาแทน ไม่เคยช่วยทำงานบ้านเลยแม้แต่อย่าง(จะทำต่อเมื่อเวลาใช้อย่างเดียวถ้าไม่ใช้คือไม่ทำ) และอีกอย่างไม่ค่อยจะช่วยออกค่ากับข้าวเลยจะช่วยออกแค่บางครั้งครั้งละ 100 บาทแต่ด้วยรวมคือไม่ค่อยออกแต่เวลากินข้าวกินอย่างกับเหมือนเป็นล้าน อีกอย่างเวลาน้ำหมดไม่เคยคิดช่วยเติมใส่ขวดและแช่ในตู้เย็นเพิ่มเลย จนวันหนึ่งเราเหนื่อยจากการเลี้ยงลูกและเหนื่อยจากงานบ้านเราเริ่มทนเรายืนคำขาดกับแฟนว่าถ้าน้องชายแฟนยังเปลี่ยนนิสัยไม่ได้เราจะไม่อยู่ด้วยแล้วนะจนวันนั้นเราทนไม่ไม่ไหวเลยไล่น้องชายแฟนออกจากบ้านจนทำให้พ่อแม่แฟนไม่พอใจหาว่าไปไล่ลูกชายสุดที่รักของเขา
เรายอมให้คนอื่นมองว่าเราเป็นคนใจดำไม่มีน้ำใจนะเพราะเข็ดแล้วกับการช่วยคนอื่นจนตัวเองเดือดร้อนแต่เขากลับมาเห็นแค่ตอนที่เราไม่ช่วยเขาแค่ครั้งเดียว เพราะตั้งเราคบกับแฟนมาจนถึงทุกวันนี้น้องชายและครอบครัวแฟนเราจะนึกถึงแฟนเราเฉพาะเวลาของความช่วยแค่อย่างเดียวพอหมดประโยชน์ก็ถีบหัวเหมือนทุกครั้ง จนเราพูดกับแฟนว่าหลังจากนี้เราจะไม่ขอช่วยและยุ่งอะไรกับคนในครอบครัวแฟนอีกจะช่วยเฉพาะคนที่ดีด้วยกับเราก็พอ
ทุกคนว่าเราทำถูกแล้วใช่ไหมคะที่ไม่ช่วยน้องชายและครอบครัวแฟนอีกต่อไป
ไม่ช่วยน้องชายแฟนจนทำให้พ่อแม่แฟนไม่พอใจ
จนมาปีที่ 2 น้องชายแฟนได้งานเล่นดนตรีในเมืองเลยมาของอยู่ด้วยเราก็ยอมให้มาอยู่นะคะโดยที่เรากับแฟนให้น้องชายช่วยหารค่าใช้จ่ายภายในบ้านด้วย แต่น้องชายแฟนเรากลับเอาเปรียบเรากับแฟนนโดยการที่เวลาเขาช่วยออกค่าอะไรเล็กๆน้อยๆเขาจะคิดรวมไปด้วยในค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เรากับแฟนให้เขาช่วยหารยกตัวอย่างเหมือนวันไหนเขาช่วยออกค่ากับข้าวด้วยเขาจะหักไปในค่าใช้จ่ายที่ให้ช่วยหารไปด้วยเลยตลอด พอผ่านไปสักพักพอเรากับแฟนหมดประโยนช์น้องชายแฟนเราก็ย้ายออกไปอยู่ที่อื่น ประมาณสักช่วงกลางปีลูกของน้องชายแฟนเราถึงวัยจะได้นอนเปลแล้วที่บ้านของแฟนเลยจะทำพิธีขึ้นเปลให้แล้วน้องชายแฟนเราก็ให้แฟนเราไปช่วยงานด้วยแฟนเราก็ยอมลางานไปช่วย
จนมาปีที่ 3 เราท้องใกล้คลอดแล้วน้องชายแฟนเราจะจัดงานวันเกิดให้ลูกเขาครบ 1 ปี เลยมาขอช่วยแฟนเราไปให้ช่วยจัดงานให้แฟนเราก็ยอมลางานไปช่วยเหมือนอีก จนผ่านไปจนเราคลอดลูกได้สักประมาณ 1 เดือนน้องชายแฟนเราก็กลับมาทำงานในเมืองอีกและมาขออยู่ด้วยอีก โดยรอบนี้เขาขออนุญาตินะคะแต่เราไม่ได้ตอบตกลงอะไรเลยอยู่ๆเขาก็ย้ายของเข้าอยู่เลยเรากับแฟนก็พูดอะไรมากไม่ได้ด้วยไม่อยากมีปัญหากับใครคิดเสียว่าถ้าเขาตั้งหลักได้เขาคงย้ายออกไปเอง แต่ไม่ผ่านไป 1 เดือนแล้วน้องชายแฟนก็ไม่ยอมย้ายออกถ้าเป็นเหมือนเมื่อก่อนเราจะไม่อะไรเลยนะคะแต่ตอนนี้เรามีภาระเพิ่มขึ้นมาแล้วคือเรื่องค่าใช้ลูกจะให้มาอยู่นานๆเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว จนเราเริ่มทนกับนิสัยที่น้องชายทำไม่ได้ขึ้นๆเวลาจะเอาของอะไรไปใช้หรือกินไม่เคยบอกหรือขออนุญาติเจ้าของเลย ไม่เคยเกรงใจเรากับแฟนซึ่งเป็นเจ้าของบ้านเวลาทำอะไรไม่เคยเกรงใจเราเลยกลับการเป็นเราที่ต้องมาเกรงใจเขาแทน ไม่เคยช่วยทำงานบ้านเลยแม้แต่อย่าง(จะทำต่อเมื่อเวลาใช้อย่างเดียวถ้าไม่ใช้คือไม่ทำ) และอีกอย่างไม่ค่อยจะช่วยออกค่ากับข้าวเลยจะช่วยออกแค่บางครั้งครั้งละ 100 บาทแต่ด้วยรวมคือไม่ค่อยออกแต่เวลากินข้าวกินอย่างกับเหมือนเป็นล้าน อีกอย่างเวลาน้ำหมดไม่เคยคิดช่วยเติมใส่ขวดและแช่ในตู้เย็นเพิ่มเลย จนวันหนึ่งเราเหนื่อยจากการเลี้ยงลูกและเหนื่อยจากงานบ้านเราเริ่มทนเรายืนคำขาดกับแฟนว่าถ้าน้องชายแฟนยังเปลี่ยนนิสัยไม่ได้เราจะไม่อยู่ด้วยแล้วนะจนวันนั้นเราทนไม่ไม่ไหวเลยไล่น้องชายแฟนออกจากบ้านจนทำให้พ่อแม่แฟนไม่พอใจหาว่าไปไล่ลูกชายสุดที่รักของเขา
เรายอมให้คนอื่นมองว่าเราเป็นคนใจดำไม่มีน้ำใจนะเพราะเข็ดแล้วกับการช่วยคนอื่นจนตัวเองเดือดร้อนแต่เขากลับมาเห็นแค่ตอนที่เราไม่ช่วยเขาแค่ครั้งเดียว เพราะตั้งเราคบกับแฟนมาจนถึงทุกวันนี้น้องชายและครอบครัวแฟนเราจะนึกถึงแฟนเราเฉพาะเวลาของความช่วยแค่อย่างเดียวพอหมดประโยชน์ก็ถีบหัวเหมือนทุกครั้ง จนเราพูดกับแฟนว่าหลังจากนี้เราจะไม่ขอช่วยและยุ่งอะไรกับคนในครอบครัวแฟนอีกจะช่วยเฉพาะคนที่ดีด้วยกับเราก็พอ
ทุกคนว่าเราทำถูกแล้วใช่ไหมคะที่ไม่ช่วยน้องชายและครอบครัวแฟนอีกต่อไป