ขอเกริ่นก่อนนะคะ อ่านเพลินๆ(เเต่ตอบด้วย)ละกันนะคะ
คือเมื่อ4-5ปีก่อนบังเอิญรู้ว่าตัวเองฟันผุ ตอนนั้นก้คิดว่าเดียวมันก็หาย ( คือเด็กมากจริงๆเลยคิดยังงี้ ) หลังจากนั้นก็ลืมๆไป ไม่ปวด ไม่มีผลต่อชีวิตใดๆ นางฟันผุซี่นั้นก็ทำตัวเป็นนาตาชาอยู่ในช่องปากไปเรื่อยๆ จนเมื่อปีที่เเล้วเผลอนึกขึ้นได้ว่าตอนเด็กมีสีดำๆในปาก เลยลองเเตะๆดู ตอนเเรกนึกว่าตัวเองฝันด้วยซ้ำเพราะว่าหายไปในชีวิต2-3ปีเลย พอตัวเองรู้ว่าเอ้อ มีฟันผุวะ ก็ใช้ชีวิต “เหมือนเดิม” กินข้าวข้างเดิม เพิ่มเติมคือเเค่อาจจะเขี่ยเศษอาหารออกทุกวัน บางครั้งก็เอาลิ้นดุนเล่นๆ ฟิรๆ เเต่วันนึง นาตาชาเหมือนทำภารกิจเสร็จเลยเริ่มเผยให้เห็นหน้าจริง ไม่ไช่เพียงสิ่งที่ไม่ใช่เทอ ปรากฎว่าพอภารกิจนาตาชามันสำเร็จมันทรยศโดยการ “ปวด” พอปวดไปเรื่อยๆก็เลยเอาวะ ไปหาหมอ ก็เลยไปหาที่โรงพยาบาล ( คือเป็นคนที่เชื่อในโรงพยาบาลมาก “ มากกว่าคลินิค ”
พอไปโรงพยาบาลตอนนั้นมันบังเอิญไอค่อกเเค่ก โรงพยาบาลเลยไม่รับ คุณมามี๊เลยพาไปคลินิคนึงซึ่งบอกว่าหมอเป็น“เกียรตินิยม” คุณมามี๊ก็เชื่อ เลยไปทำ
ขอขึ้นพารากราฟใหม่เลยนะคะ เพราะประเด็นมันขึ้นอยู่กับคลินิคนี้ ฉ่ำๆ ก็คือพอเข้าไปคลินิค เขาก็ให้เข้าไปห้องคุณหมอเลย พอเข้าไปเข้าก็ถามว่าเป็นอะไรมา เราก็บอกว่าฟันผุค่ะ จะมาอุดฝัน สิ่งที่อึ้งมากคือ เขา”อุดเลย“ เเบบ in time เลยค่ะ เเบบไม่ถามเลยว่าปวดมั้ย เจ็บมั้ย กินข้าวได้มั้ย จี๊ดมั้ย เราก็เอ๊ะ เเต่พูดอะไรไม่ได้เพราะโดนง้างปากไปเเบ้ว เขาก็อุด อุด อุด อุดเเบบขมักเขม้นมากค่ะ พออุดเสร็จเขาก็ให้ยาฆ่าเชื้อมาเเบบ อักๆเยอะมาก มากๆ กับยาเเก้ปวดสักจำนวนนึง โดยบอกเราว่า วันนี้อย่างพึ่งเคี้ยวข้าวข้างที่อุดก่อนนะ เเล้วพรุ่งนี้ค่อยเคี้ยว เราก็อะ เอาวะ วันนี้เจ็บนิดๆอะเจ็บนิดๆเหมือนมดกัดนิดเดียว เราก็คิดว่าปกติ พอวันต่อมา คือตุยเลยค่ะ เจ้บมาก เราก็คิดว่า ถ้ากินยาฆ่าเชื้อหมดก็น่าจะหายเลย เเต่ไอเราก็เป็นคนไม่มีวินัยตั่งๆ ข้าวเช้าไม่กิน ข้าวเที่ยงกับข้าวเย็นถึงจะได้กินยา บางทีก็ลืมอีก ( ยาให้กิน เช้าเที่ยงเย็น ) ปุบ! พอกินยาฆ่าเชื้อหมด มัน! ไม่! หาย ! ค่ะ !! เราก็เอ้อ รออีกสักหน่อยไม่ชินม้างง เราก็เอ้อ ไปเรื่อยๆ ถ้ากัดฟัาคือเจ็บ เจ็บมากเจ็บน้อยเเล้วเเต่วัน ทุกวันนี้เลยได้เเต่กินข้าวข้างเดียว พอลองกินอีกข้าวคือ ห้ามไม่มีสติเลยค่ะ ถึงมีสติก็ปรี๊ดดด!!
เเต่พอมาวันนี้! นี่คือพ้อยหลัก ตั้งใจอ่านนะคะพส.พช.ทั้งหลาย วันนี้เราตัดสินใจลองกินข้าวกับอีกเเล้ว เเบบ ค่อยๆ เหมือนหัดเคี้ยวข้าวอะค่ะ ตอนเเรกไปได้สวย เผลอ!! ดีใจละไม่มีสติ ทีนี้เคี้ยวเพลินเกินค่ะ มันกึก จุดนั้นเเหละค่ะ เหมือนตกนรกเเล้ว หน้าพ่อหน้าเเม่เข้ามาเลยค่ะ เเล้วหลังจากนั้นคือ ตุย ตุยเเบบตุย มันทั้งปรี๊ด เจ็บ ปวด อี๊ด คือตอนนี้ยังไม่ได้กินข้าวต่อเลย
มาถึงสิ่งที่อยากปรึกษาค่ะ : เราควรทำยังไงเพื่อเเก้ปัญหาการปวด เจ็บ จี๊ด ดีคะ อุดใหม่เลยดีมั้ย หรือเอาไงดี คือเอาดีทำให้เด็กอ้วนที่กินข้าวไม่ได้คือ บาป!!!
ปล. เขียนผิดหน่อยนะคะอย่าว่ากัน เด็กอ้วนนิ้วเบียดจิงค่ะ
ปวดฝันที่ผุแต่อุดแล้วทำยังไงดีคะ ?
คือเมื่อ4-5ปีก่อนบังเอิญรู้ว่าตัวเองฟันผุ ตอนนั้นก้คิดว่าเดียวมันก็หาย ( คือเด็กมากจริงๆเลยคิดยังงี้ ) หลังจากนั้นก็ลืมๆไป ไม่ปวด ไม่มีผลต่อชีวิตใดๆ นางฟันผุซี่นั้นก็ทำตัวเป็นนาตาชาอยู่ในช่องปากไปเรื่อยๆ จนเมื่อปีที่เเล้วเผลอนึกขึ้นได้ว่าตอนเด็กมีสีดำๆในปาก เลยลองเเตะๆดู ตอนเเรกนึกว่าตัวเองฝันด้วยซ้ำเพราะว่าหายไปในชีวิต2-3ปีเลย พอตัวเองรู้ว่าเอ้อ มีฟันผุวะ ก็ใช้ชีวิต “เหมือนเดิม” กินข้าวข้างเดิม เพิ่มเติมคือเเค่อาจจะเขี่ยเศษอาหารออกทุกวัน บางครั้งก็เอาลิ้นดุนเล่นๆ ฟิรๆ เเต่วันนึง นาตาชาเหมือนทำภารกิจเสร็จเลยเริ่มเผยให้เห็นหน้าจริง ไม่ไช่เพียงสิ่งที่ไม่ใช่เทอ ปรากฎว่าพอภารกิจนาตาชามันสำเร็จมันทรยศโดยการ “ปวด” พอปวดไปเรื่อยๆก็เลยเอาวะ ไปหาหมอ ก็เลยไปหาที่โรงพยาบาล ( คือเป็นคนที่เชื่อในโรงพยาบาลมาก “ มากกว่าคลินิค ”
พอไปโรงพยาบาลตอนนั้นมันบังเอิญไอค่อกเเค่ก โรงพยาบาลเลยไม่รับ คุณมามี๊เลยพาไปคลินิคนึงซึ่งบอกว่าหมอเป็น“เกียรตินิยม” คุณมามี๊ก็เชื่อ เลยไปทำ
ขอขึ้นพารากราฟใหม่เลยนะคะ เพราะประเด็นมันขึ้นอยู่กับคลินิคนี้ ฉ่ำๆ ก็คือพอเข้าไปคลินิค เขาก็ให้เข้าไปห้องคุณหมอเลย พอเข้าไปเข้าก็ถามว่าเป็นอะไรมา เราก็บอกว่าฟันผุค่ะ จะมาอุดฝัน สิ่งที่อึ้งมากคือ เขา”อุดเลย“ เเบบ in time เลยค่ะ เเบบไม่ถามเลยว่าปวดมั้ย เจ็บมั้ย กินข้าวได้มั้ย จี๊ดมั้ย เราก็เอ๊ะ เเต่พูดอะไรไม่ได้เพราะโดนง้างปากไปเเบ้ว เขาก็อุด อุด อุด อุดเเบบขมักเขม้นมากค่ะ พออุดเสร็จเขาก็ให้ยาฆ่าเชื้อมาเเบบ อักๆเยอะมาก มากๆ กับยาเเก้ปวดสักจำนวนนึง โดยบอกเราว่า วันนี้อย่างพึ่งเคี้ยวข้าวข้างที่อุดก่อนนะ เเล้วพรุ่งนี้ค่อยเคี้ยว เราก็อะ เอาวะ วันนี้เจ็บนิดๆอะเจ็บนิดๆเหมือนมดกัดนิดเดียว เราก็คิดว่าปกติ พอวันต่อมา คือตุยเลยค่ะ เจ้บมาก เราก็คิดว่า ถ้ากินยาฆ่าเชื้อหมดก็น่าจะหายเลย เเต่ไอเราก็เป็นคนไม่มีวินัยตั่งๆ ข้าวเช้าไม่กิน ข้าวเที่ยงกับข้าวเย็นถึงจะได้กินยา บางทีก็ลืมอีก ( ยาให้กิน เช้าเที่ยงเย็น ) ปุบ! พอกินยาฆ่าเชื้อหมด มัน! ไม่! หาย ! ค่ะ !! เราก็เอ้อ รออีกสักหน่อยไม่ชินม้างง เราก็เอ้อ ไปเรื่อยๆ ถ้ากัดฟัาคือเจ็บ เจ็บมากเจ็บน้อยเเล้วเเต่วัน ทุกวันนี้เลยได้เเต่กินข้าวข้างเดียว พอลองกินอีกข้าวคือ ห้ามไม่มีสติเลยค่ะ ถึงมีสติก็ปรี๊ดดด!!
เเต่พอมาวันนี้! นี่คือพ้อยหลัก ตั้งใจอ่านนะคะพส.พช.ทั้งหลาย วันนี้เราตัดสินใจลองกินข้าวกับอีกเเล้ว เเบบ ค่อยๆ เหมือนหัดเคี้ยวข้าวอะค่ะ ตอนเเรกไปได้สวย เผลอ!! ดีใจละไม่มีสติ ทีนี้เคี้ยวเพลินเกินค่ะ มันกึก จุดนั้นเเหละค่ะ เหมือนตกนรกเเล้ว หน้าพ่อหน้าเเม่เข้ามาเลยค่ะ เเล้วหลังจากนั้นคือ ตุย ตุยเเบบตุย มันทั้งปรี๊ด เจ็บ ปวด อี๊ด คือตอนนี้ยังไม่ได้กินข้าวต่อเลย
มาถึงสิ่งที่อยากปรึกษาค่ะ : เราควรทำยังไงเพื่อเเก้ปัญหาการปวด เจ็บ จี๊ด ดีคะ อุดใหม่เลยดีมั้ย หรือเอาไงดี คือเอาดีทำให้เด็กอ้วนที่กินข้าวไม่ได้คือ บาป!!!
ปล. เขียนผิดหน่อยนะคะอย่าว่ากัน เด็กอ้วนนิ้วเบียดจิงค่ะ