ผมเป็นคนนึงที่เคยเชื่อเรื่องความรักมากๆ ว่าคนเราจะมีคู่ชีวิตของเรา คอยดูแลกันไปยามแก่ แต่ทุกวันนี้ผมอายุปีนี้ก็สามสิบปลายๆแล้ว แต่คบกับใครก็คบๆเลิกๆ ได้แปปเดียว ก็จะมีความรู้สึกว่าเราไม่ใช่ ก็เค้าไม่ใช่ ในเหตุผลของแต่ละคน ก็ต้องเลิกลากันไป ด้วยอายุมากขึ้น คนที่เข้ามา ผมคาดหวังอยากเจอคนที่จะแต่งงานด้วย คร่าวๆ ผมเกิดมาในครอบครัวที่ พ่อแม่อยู่กับครบ พี่ชาย และเจ้าหลานตัวน้อย ผมเองเป็นคนหาเงินได้ในระดับพออยู่ได้ มีบ้านที่ยังผ่อนอยู่ มีบ้านให้เช่า และรถที่ผ่อนหมด พอมีเงินเก็บ กองทุน ประกัน ประมานนึง ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน กินเหล้าตามเหตุจำเป็น ไม่ได้เป็นภาระครอบครัว เพราะผชรุ่นผม ถูกสอนเสมอว่าให้เตรียมพร้อมในวันที่โอกาสเข้ามา เราจะได้เจอคนที่ใช่ แต่ทุกวันนี้ นอกจากงานและไปออกกำลังกาย เข้าสังคมบ้าง ผมกลับไม่เคยเจอคนที่เค้าถูกใจเรา และเราก็ถูกใจเค้า ไม่เคยมีแม้แต่ผญ จะเข้าหาเราก็ไม่มี เพื่อนพยามจับคู่ให้บ้าง ผญ ส่วนใหญ่ก็จะบอกผมไม่ใช่สเปคบ้าง หรือ หน้าตาไม่ถูกใจบ้าง ผมเป็นคนต้างตากลางๆ ที่เกิดมาตั้งแต่มัธยมจนถึงมหาลัยก็ไม่เคยมีแฟน และจีบใครก็ไม่ติดเลย ผมเป็นคนเข้าหาคนเก่งมาก พูดเก่ง แต่เรื่องผญที่ชอบ หรือถูกใจ ผม จะนิ่งและดูเฉิ่มๆไปเลย 

สรุปเลยครับ ทุกวันนี้ผมค่อนข้างท้อกับการเข้าไปจีบ หรือ เริ่มความสัมพันธ์ใหม่มากๆ ลองเล่นแอพก็แล้ว ไม่รู้ต้องปรับอะไร หรือ พัฒนาอะไรแล้ว จนล่าสุด ผมถึงขั้นอยากไปทำหน้าใหม่ เผื่อโอกาสดีๆ จะเข้ามาบ้าง อีกอย่าง อายุเยอะขึ้น เรื่องบนเตียง ผมมีความต้องการต่ำมากๆ ถึงแทบไม่มีเลยในปัจจุบัน อาจเพราะผมอยู่คนเดียวมานาน และ ผิดหวังกับความรักมาตลอด จนเป็นปัญหากับแฟนคนล่าสุด จนผมต้องยอมถอยและเลิกลากันไป ต่ำขนาดที่นับเป็นไตรมาส ผมก็ยังไม่ต้องมีอะไรกับใครเลยก็ยังอยู่ได้ นานสุดก็สองปี เลยครับ ทุกวันนี้กลุ้มใจจนวางแผนในบันปลายชีวิตแบบคนเดียวไว้บ้างแล้ว แต่ติดตรงผมก็อยากมีครอบครัวมากกว่าครับ ทุกวันนี้จัดการหรือ ปลงกับชุดความคิดอยากมีครอบครัวไม่ได้เลย ผมไม่รู้ต้องทำอะไรให้มันดีขึ้นกว่านี้ได้จริงๆครับ ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง เพราะเพื่อนผมทุกคนชอบมองว่าเรามีคนคบเสมอแค่ไม่ได้บอกพวกเค้า เล่าไปเค้าก็มองกันว่าผมเล่าเรื่องตลกไปสะงั้น ใครพอแนะนำวิธีทำใจให้มีความสุขกับตัวเองได้จริงๆแบบลบความคิดชีวิตคู่ออกไปได้บ้าง ช่วยแนะนำด้วยครับ