เรากับแฟนคบกันมาได้ 4 ปี แฟนอายุ  45 ทำงานเป็นที่ปรึกษาให้ บ นึงแบบจ้างฟรีแล้นซ์ ไม่ประจำ เงินเดือน 100k แต่มีภาระต่อเดือนก็เยอะ  ค่าเช่าบ้าน  ค่าผ่อนรถ ส้งเงินเลี้ยงแม่กับพ่อ เฉลี่ยรวมๆกันประมาน 60k   และมีหนี้ทางธุรกิจอยู่ 2ล้าน ที่ต้องผ่อนจ่ายไปเรื่อยๆ เพราะทำธุรกิจเจ๊ง ติดบูโรทุกธนาคาร  แฟนเราจบ ม.6  ไม่ได้มีความสามารถใดๆ นอกจากเรื่องบริหาร 
พื้นฐานทางบ้านเค้าค่อนไปทางลำบาก แต่เขาสร้างตัวเองได้ 

เราอายุ 32  เป็นฟรีแล้นเหมือนกัน ทำงานเกี่ยวกับความสวยงาม เจอคนเยอะ ทำงานเกี่ยวกับการพูด เราพูดได้ 3 ภาษา จบนอก เงินเดือนเฉลี่ยประมาน 80k. ไม่มีภาระทั้งบ้าน รถ  ไม่มีหนี้ เพราะที่บ้านค่อนข้างมีฐานะปานกลาง และทางบ้านไม่มีหนี้เช่นกัน เรียกว่า ต้นทุนชีวิตเราดีแล้วกัน 

ตอนแรกเราตัดสินใจคบเค้าเพราะว่าตอนนั้นเค้ามีพร้อมทุกอย่างทั้งหน้าที่การงาน และนิสัยเค้าเป็นคนไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้า ไม่ติดเพื่อน ดูแลเทกแคร์เราดีมาก  แต่พอคบไปสักพักบริษัทเค้าเจ๊งแล้วเป็นหนี้แบบที่เล่าไปตอนต้น 
นิสัยเค้าก็เริ่มเปลี่ยนกลายเป็นคนขี้โมโห ขี้น้อยใจ 
ขี้ระแวงกลัวเราทิ้ง  เลยกลายเป็นคนขี้หึงไปโดยปริยาย
และด้วยความที่งานเราต้องใช้เรื่องเกี่ยวกับหน้าตา การเข้าสังคม เราหน้าตาดีเลยมีคนมาเต๊าะประจำ แต่เราไม่ได้เล่นด้วย  วางตัวปกติตามมารยาทสังคม  แต่แฟนเราขี้หึงมาก  ทำให้ทะเลาะเรื่องนี้เป็นประจำ    ทำให้เราไม่สบายใจในการทำงานบ่อยๆ    เลยรู้สึกว่ามันกระทบความสบายใจในการทำงานของเรา 

เราเป็นคนผูกคุณค่าไว้กับงานค่ะ  เพราะงาน= เงิน 
เลยไม่ชอบให้เค้ามาก้าวก่ายงานเรา 

และสำหรับเรา นิยามความรักของเราคือ ต้องมีเงินมากกว่าเรา และดูแลเราได้ดีกว่าเราดูแลตัวเอง   ซึ่งตอนคบกันแรกๆ เค้าคือคนนั้นค่ะ  แต่พอบ.เจ๊ง ก็รู้สึกว่าเค้าไม่ตอบโจทย์แล้ว แต่ก็ยังรักเลยให้โอกาสมาเรื่อยๆ 
และที่ผ่านมาไม่ใช่ว่าเราเกาะเค้าฝ่ายเดียวนะคะ ตอนเค้าล้มเราก็ให้ยืมเงิน และประคับประคองเค้าไปด้วย  เพราะคิดว่าคงไม่นานก็ฟื้นตัวได้ ก็พยายามให้กำลังใจ  ช่วยอะไรได้ก็ช่วย  แต่พอนานๆไปถึงจุดนึง  มันไม่มีวี่แววว่าจะกลับมาดีเหมือนตอนแรกเลย ยิ่งนานไปยิ่งทะเลาะกันทั้งเรื่องเงิน 
 เพราะเราอยากแต่งงานสร้างครอบครัว อยากมีลูก แต่เค้าอายุนานวันก็เยอะขึ้น แรงก็น้อยลง เป็นหนี้แบบนี้เราก็ยิ่งรู้สึกไม่มั่นคงไม่มั่นใจ  ทั้งอาชีพที่ไม่แน่นอนของเค้า  ถ้ามีลูกเราทำงานไม่ได้จะหาเงินจากไหน 

ณ ตอนนี้เรียกว่าเราได้เปรียบเค้าเยอะมากค่ะ
 ทั้งสภาพคล่องทางการเงิน อายุ  การงาน  หน้าตา 

บอกตรงๆ เรากลัวอนาคตเราเหนื่อยค่ะ  ทั้งๆที่ชีวิตเราสามารถเลือกได้มากกว่านี้ เราผิดไหมคะ ที่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองคือการเลิกกับเค้า ไปใช้ชีวิตคนเดียว   ไปในที่อยากไป  ทำอะไรที่อยากทำ