เรื่องนี้น่าจะประมาณเกือบปีนึงได้แล้วมั้งคะ เป็นเรื่องจริงของตัวเราเองไม่ได้แต่งแต่อย่างใด คือมีวันนึงเราไปข้างนอกกับแม่ค่ะวันนั้นเราจำไม่ได้ว่าเราหรือแม่เป็นคนขับแต่คิดว่าน่าจะเป็นตัวเองค่ะ(มีใบขับขี่แล้วนะคะ) คือวันนั้นก็จอดซื้อข้าวมันไก่ริมถนนค่ะแต่ว่าแถวนั้นมันจะเป็นเหมือนตลาดสดเล็กๆมีร้านขายนำ้อยู่หนึ่งร้าน แม่เป็นคนลงไปซื้อส่วนเรานั่งในรถอยู่ตรงที่นั่งคนขับ จุดเริ่มต้นอยู่ตรงนี้ค่ะ คือมันจะมีทางเล็กๆที่สามารถเข้าไปเติมนำ้มันที่ร้านได้และตรงนั้นก็จะมีบ้านคนบ้าง ตอนนั้นมีรถจะถอยหลังออกมาจากทางเล็กๆนั้นพอดีแต่รถเราจอดขวางอยู่(คือแบบไม่ได้ขวางให้เขาออกไม่ได้นะคะแต่มันขวางในลักษณะที่เขาต้องเอาตูดรถยื่นออกไปที่ถนนเพราะเราจอดอยู่ที่ไหล่ทางของถนน) ซึ่งเราขยับไปไหนไม่ได้ค่ะเพราะมันน่าจะมีมอไซค์มั้งคะจอดข้างหลังเราอยู่ ตอนนั้นเรากลัวมากว่าแบบคนขับรถเขาจะลงมาว่าเราไหมหรือไงที่ทำให้เขาถอยลำบาก คือตอนนั้นเราก็ยังไม่มีประสบการณ์ขับรถมากขนาดนั้น แต่เหมือนมีอัศวินจากไหนไม่รู้ค่ะมาช่วยเรา คือพี่ส่งนำ้แข็งนั่นเอง เขามาช่วยโบกให้รถคันนั้นออกได้ง่ายๆ ประเด็นที่ทำให้เราประทับใจมากคือเขาแบกนำ้เเข็งอยู่บนไหล่แล้วอากาศคือร้อนมากแต่เขายังมีนำ้ใจมาโบกรถอีก เขาสามารถเดินเลยไปเลยก็ได้ คือแบบomggฮือออประทับใจมากก เหตุการณ์ประมาณนี้ค่ะ หลังจากวันนั้นเราก็มีเจอเขาเป็นพักๆบ้างถ้าเขามาส่งนำ้เเข็งพอดี มีบางครั้งเราถึงขั้นต้องแบบดูเวลาไว้เลยว่าเขามักมาส่งตอนไหนเพื่อที่จะออกไปเจอเขา5555 อยากถามเพื่อนๆว่าคิดว่าเราชอบเค้าจริงๆหรือเราแค่ประทับใจในนำ้ใจของเค้าคะ? ตอนนี้เราก็ไม่ได้เจอพี่เขาเลยค่ะเพราะเรามาเรียนกรุงเทพ
ปล.เราแค่อยากมาแชร์เรื่องราวเฉยๆนะ